եɾմsե ʍҽ ❆ 𝙺𝚢𝚞𝚗𝚐𝚢𝚎𝚘𝚗

i can't live without you

"Nasıl yapar ki? Neden yaptı? Nayeon... Aklım almıyor. Aslında benim bunu bilmem gerekirdi. Benim yüzümden orada değil mi Junmyeon? Ben var ya, dünyanın en işe yaramaz abisiyim. Gerizekalı gibi ters yaptım bugün Nayeon'a. Tam anlamıyla gerizekalının tekiyim ben. Şimdi o ölürse kesinlikle benim suçum... Kesinlikle...

"Saçmalamayı ve ağlamayı bırakmazsan elimde kalacaksın Chanyeol. Öldüğü falan yok çıkar şimdi doktoru hiçbir şey yok der. Bak cidden erken bulduk. Sorun yok inan bana."

Chanyeol tişörtündeki kanlara bakıp ağlamasını iyice arttırmıştı. Junmyeon her şeyi yapıyordu ama ne yaparsa yapsın Chanyeol'un durmayacağını biliyordu. O yüzden sadece Chanyeol 'un omzunu sıvazlayıp ağlamaktan kızarmış olan yüzüne küçük bir çakma gülümseme kondurdu.

"İyi mi? Çok korktum."

Junmyeon'la aynı şekilde Kyungsoo, Momo ve Baekhyun'da aynı şekilde çakma gülümsemelerle gelmişlerdi. Kyungsoo'nun çakmadan gülümsediği çok belli olsa da gizlemeye çalışıyordu mutsuzluğunu. Chanyeol'a baktı göz ucuyla, beyaz tişörtü tamamen kıpkırmızıydı, gözleri en az tişörtü kadar kıpkırmızı olmuştu.

Kyungsoo pişmanlık duyuyordu, onun bir suçu yoktu belki ama keşke daha erken haber verebilseydim diye düşündü. O salak mesajları yazmaya uğraşmadan direkt Chanyeol'u arasaydım diye düşünüyordu...

"Bekliyoruz işte, ama erken bulduk bir sorun yok bence. Bize erken haber verdin Kyungsoo çok teşekkür ederiz."

Kyungsoo kafasını iki yana sallayıp önemli olmadığını belli etti. Şu an tek düşündüğü şey Nayeon'un oradan çıkmasıydı. İlk defa bir insanı kaybetmekten bu kadar korktuğunu hissediyordu. Bir insanın gülüşünü bir daha görememek, sesini bir daha duyamamak... Canını acıtıyordu bunları düşünmek. Sahi, daha önce Nayeon'un gülüşünü bile görememişti ki o.

Hep endişeli ve çocuksu ifadelerle bakınmıştı etrafına. Konuşması da hep sinirliydi Nayeon'un.

Onu bu hale getirenlerden iinefret ediyordu. Hayat dolu bir insan bu hale gelmişti ve gerçekten iğrenilecek bir şeydi.

"Gözün çıksın da bir daha ağlayama Mina. Ne ağladın olmadı bir şey bak olsa insanlar bu kadar sakin mi olurdu? Sil şu gözlerini artık yeter ya. Aradığımdan beri ağlıyorsun kesin birine bir şey oldu diye. C-Chanyeol o kanlar ne?"

Sehun'un Mina'ya olan azarı Chanyrol'un ağlamasını ve kanlı tişörtünü görünce durmuştu.

"Nayeon intihar etti."

Mina'nın biraz olsun azalmış olan ağlaması Junmyeon'un cevabıyla öncekinden kötü bir hal almıştı. Bu sefer Sehun'un da gözleri dolmuştu. Hiç beklemedikleri bir şeydi o yüzden cidden şok olmuşlardı. 

"İyi mi?"

Junmyeon Sehun'a kollarını iki yana bilmiyorum anlamında çarak cevap vermişti. Sehun bir şey söylemek istiyordu ama ağzını açsa ağlayacaktı, bu yüzden kendini sıkıp konuşmadı ve ağlayan Mina'yı sakinleştirmeye odaklandı. 

...

Jeongyeon
"GİDİNCE HABER VERİRİZ DEDİNİZ BİR ŞEY SÖYLEYİN!"

Baekhyun
"İki bileğini de kesmiş."
"Abisinin tişörtü kandan kıpkırmızı olmuş."

Jongdae
"Ya."
"Bir şey yok değil mi?"

Momo
"Hiçbir şey söylemediler."
"Bekliyoruz."

Dahyun
"İyi de neden ki?"
"Bir anda."

Kyungsoo
"Günlerdir saçma sapan şeyler konuşuyordu."
"Geçmişini anlatıyordu."
"Anlamam lazımdı."