Chapter 34 "Back to Back Flashback"

30 3 3
                                    

CHAPTER 34

BACK TO BACK FLASHBACK

 

HARRY’S POV

 

9 YEARS AGO

 

Nakilala ko si Zoey when I was 17 years old. 2 months before the death of mom.

The moment I saw her asar na asar ako sa kanya. Because of her mom my mom suffer a lot when she’s still living.

My dad loves her mom that’s why he can’t love my mom back.

“I hate her,” I said when Hans introducing her to me. Nawala ang ngiti sa labi ni Zoey at nabigla sa sinabi ko. Habang si Hans tinapunan ako ng masamang tingin para bawiin iyong sinabi ko.

Marami pa sana akong gustong sabihin sa intruder na ito pero pinili kong itikom ang aking bibig at nagwalk out. I go to the old swing to our garden. I spend most of my time there. Buti na alng hindi nila ako sinundan pa.

After that incident halos araw araw ko ng nakikita sila Zoey at ang mommy niya dito sa bahay namin. Binabati ako nito lagi but I ignore her. I hate all her guts.

Napakaplastik!

 

Dumating ang pasukan. Nagulat ko ng makita si Zoey kasama si Hans. Zoey is one year younger than me kaya hindi kami magiging magclassmate. I’m grade 11 while she’s on the 10th Grade and Hans is Grade 12. our school adopted the curiculum on US that’s why we’re still in high school.

One week after narinig ko iyong mga classmate kong girls sa corridor at hindi sinasadyang marinig ang usapan nila.

“That tranferee girl I really hate her,” sabi noong sikat na campus queen last yar.

“Yeah. She’s always with Hans and Cyrus. Kairita, HA! We’re so pretty compare to her. And she looks ORDINARY,” sabi noong isa sa mga kasama niya.

Hindi ko na sila pinakinggan. Umalis ako agad sa lugar na iyon. I choose my friends at sinasabi kong bilang lang iyon sa isang kamay. Ayako sa mga baabe dahil sa kababawan nila. They hated to be a loser lalo na sa mga taong sa tingin nila agat sila.

Tapos hindi sinasadyang nagkita kami ni Zoey sa canteen. Almost full na ang canteen at wala ng mauupuan maliban na lang sa table kung nasaan ako.

“Hi Harry. Pwedeng makishare?” nakangiting sabi nito sa akin.

Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit ayaw ko din ang isang ito. Kahit ano kasing pagsusungit ko ay nakangiti pa rin ito na parang walag nangyari.

“No.” I said.

“Pero …” aalma sana ito pero pinigilan ko itong magsalita.

STORY NG BITTER NA WRITERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon