Nasa waiting shed ako ngayon at nag iintay nang masasakyan. Hindi ko na tinawagan si manung dahil gusto ko rin mag commute. Nauna na ang mga kaibigan kung umuwi kanina pa. Ilang oras nadin akung nakatayo kahihintay nang bus pero hanggan ngayon wala parin.
Naglakad na lang muna ako papunta sa ibang waiting shed para mas madali akung makahanap nang masasakyan. Nasa kalagitnaan ako nang paglalakad nang mapahinto ako dahil sa isang lalaking naka tingin sakin nang masama. Napalinga ako sa paligid saka tumingin ulet sa lalaking palapit na sakin. Nakaramdam ako nang takot nang wala man lang ni isang tao sa paligid. Mabilis kung kinuha ang cellphone ko saka tumakbo ako kung saan.
Sapo sapo ko ang dibdib ko dahil sa kaba at bilis nang tibok nito. Nagtago ako sa isang sasakyan na lumang luma na dahil sa kinakalawang na ito. Napatakip ako nang bibig nang makita ko sa ilalim nang sasakyan ang paa nang lalaki. Kung totousin di dapat ako tumatakbo pero dahil sa takot ko nang tignan niya ako nang masama ramdam kung may binabalak na siyang masama.
"Mommy, Daddy BITAWAN MO AKO" napa tili ako nang sumulpot siya sa harapan ko at marahas niya akung hinigit sa braso.
Naka mask ito nang itim kung kayat di ko makita nang husto ang mukha nito.
"sinira mo kami nang babaeng mahal ko"
Bulyaw niya sakin na nakapag pahinto sa pagtitili ko. Tinignan ko siya nang seryuso.
"A...ano ba..ng sii...sinasabi mo" lakas loob kung sabi.
"ABAT NAG MAANG MAANGAN KA–AHHHHHH BUMALIK KA DITO"
Kahit nandidiri ako sa kamay niya. Pikit mata ko itong kinagat na nakapag bitaw sa hawak niya sakin. Alam ko ang ibig niyang sabihin. Isa siya sa mga magjowang napag tripan namin. Hindi ko yon sinasadya, madali lang akung kausap saka kasalanan ko ba kung bakit ayaw na sa kanila ang mga jowa nila. For Pete's sake I'm just obeying the rules of that fucking game. Bawal humindi at bawal mag reklamo.
"Arghhh walanghiya ka biti–" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang sampalin niya ako sa pisnge. Hindi ko gawain umiyak sa harap nang ibang tao. Pero kasi masakit, ang sakit nang pagkakasampal niya. Ni minsan hindi ako napag buhatan nang kamay nang mga magulang ko.
"Big world umiiyak ka" ngising sabi nito.
"SINO KA BA?" sigaw ko sa kanya. Ngumiti ito na parang nababaliw. Hindi baliw na talaga ito.
"I'M ONE OF YOUR NIGHTMARE" humalakhak ito na mas lalong nagpa iyak sakin. Ito naba ang karma ko sa mga kagagawan ko.
"BALIW"
"MAS BALIW KA. NANINIRA KA NANG RELA–"
"ITS JUST A GAME NOTHING TO–"
Sinampal niya na naman ako sa pisnge sa pagkakataon ito tumayo ako at lakas loob ko siyang tinignan. I admit it's my fault pero hindi niya ako pwedeng sampalin. Wala siyang karapatan. Wala.
lumapit siya sakin kaya inihanda ko ang sarili ko sa ano mang pwedeng mangyari. Hindi ako marunong sa self defense pero kaya kung manipa sa abot nang makakaya ko. Hahablotin niya sana ako pero sinipa ko na siya sa gitnang bahagi doon sa Saging nito. Don't get me wrong yon lang ang na isip kung paraan para makatakas. Napaupo ito sa Sakit kaya mabilis na akung bumangon palayo sa kanya. Napaiyak ako dahil sa kasiyahang nakawala ako sa kahapamakan.
Napa lakas nang iyak ko nang maka bunggo ako nang isang tao. Thank god may tutulong na sakin. Tumama ako sa likod niya kaya napamura ito.
"What–Shet"
"Please help me"
"Dhyzella?"
Napa yakap ako sa kanya nang mapagtanto ko kung sino ang taong nasa harapan ko. Sa pangatlong pagkakataon nakita niya na naman akung umiyak at napakahina.
"PLEASE HELP ME, MAY HUMAHABOL SAKIN" tumingin ito sa likod ko saka ako hinila papasok sa isang maliit na daanan. Sinenyasan niya ako na tumahimik gamit ang mga daliri nito. Hirap akong huminga dahil sa lapit namin dalawa sa isat isa. Napapikit ako nang malagpasan kami nang lalaki.
"Kaya mo pang tumakbo?"
Tumango ako kahit alam kong nanglulumo na ang mga tuhod ko. Gusto ko nang maka alis dito at umuwi sa mga magulang ko.
Tumingin ito sa lalaking nakatalikod na samin. Tinignan niya ako saka hinawakan ang kamay ko. Tila ako nang lambot sa pagkakahawak nito sakin.
"We have to run"
Tumatango tango na lang ako sa kanya saka huminga nang malalim. Dahan dahan kaming lumabas sa pinag taguan namin at nang mapansin kami nang lalaki mabilis kaming tumakbo ni Ashnow habang magkahawak kamay.
Wala kaming pinalagpas na oras at tumakbo lang kami nang tumakbo. Kung kanina abot langit ang takot ko. Ngayon na kasama ko siya alam kung walang mangyayari sakin hindi maganda. Pareho parin kaming naka uniform ni Ashnow kaya ang dating para kaming tumakas sa amin mga bahay.
"Ash...hindi ko na kaya" hinihingal na sabi ko. Huminto naman siya sa pagtakbo saka napalinga sa paligid. Nasa isang bayan kami na hindi ko alam.
"stay here" mabilis ko siyang hinawakan sa braso.
"wag mo akung iwan" pagmamaka awa ko sa kanya. Tinulak niya ang noo ko na nagpabitaw sa hawak ko sa kanya.
"O.A mo, magtatanung lang ako" hinila niya ako sa isang upuan sa sulok na walang tao. Hindi ako nagsalita kasi tama naman siya ang OA ko pero takot lang ako. Pano pa kaya pag bumalik yon gogong na yon.
Naglakad siya sa may mga tao at nakipagusap. Naka tingin lang ako sa kanya ilang beses niya na akung niligtas nang lalaking yan. Naramdaman kung may nakatingin sakin kaya napabaling ang mukha ko sa kanila. Ngumiti ang ilan mga lalaking nakatingin sakin. Dahan dahan akung tumayo para sana pumunta kay Ash pero naka lapit na ang isa sa kanila.
"Ang ganda niya tol"
"ang puti at kinis pa" naka tingin siya sa legs ko habang sinasabi yon sakin. Maiksi na kasi ang palda nang uniform ko sakin. Tumingin ako kay Ashnow pero nakatalikod ito sakin. Tumingin ka naman sakin ohhh.
"wag kayong lalapit" sabi ko sa kanila.
Mas lumapit sila sakin kaya napatili na ako sa pangalan ni Ash.
"ASH...ASHNOW" tumingin ito saka agad napatakbo papunta sakin. Hinila niya ako sa likod nito na parang prinoprotektahan.
"OK ka lang" tanung niya pero hindi naka tingin sakin.
"I'm scared Ashnow"
"Don't be. I'm here nothing to worry" napayakap ako sa kanya sa likod habang tumulo ang luha ko. Sa dami nang tao sa mundo hindi ko ina akala na si Ashnow na walang pakialam sa iba ay tinutulungan ako ngayon. Kahit hindi naman maganda ang umpisa nang pagkikita namin.
"what do you want" tanung niya sa mga lalaki.
"Siya" turo niya nila sakin. Tinignan ako ni Ashnow. Umiling ako sa kanya saka pinakakikiusapan wag akung ibibigay.
"Sige sa inyo na" gulat akung tumingin sa kanya. Walanghiya kang lalaki ka.
"No...NO" tumulo ang luha ko dahil sa inis at galit. Ang akala ko tutulungan niya talaga ako pero hindi.
Humigpit ang yakap ko sa kanya nang pilit niyang tinatanggal ang mga kamay ko na nakayakap sa kanya.
"ANG SAMA MO"
