CHAPTER 22

0 0 0
                                    

Nakadukdok ang mukha ko sa arm chair. Matapos ang pangyayaring iyon ay lagi na nila akung pinapahalalahanan na mag ingat. Isang linggo na ang nakakaraan pero hindi padin nawawala sakin ang panyayari non birthday ko. Alam ko sa sarili kong masama ako pero mas masama yong nangbulabog sa bahay nong gabing yon.

"Drama mo?" napa angat ang ulo ko kay Novz na kakaupo lang din. Himala hindi niya kasamang pumasok si Karina.

"I feel so tired"

Umirap naman sakin si Novz saka tinignan nang seryuso. Wala kasing nakaka alam ang nangyari sa bahay kundi kami lang at mga pulis. Hindi ko alam sa mga magulang ko kung bakit ayaw nila itong ipa alam sa iba pero mas mabuti na siguro yon para walang madamay pang iba.

Hinawakan ni Novz ang noo ko para tignan kung may sakit ako. Napa kunot ito nang noo saka umiling iling. Tsssk wala akung sakit.

"Your not feeling don't you?"

Umiling ako saka nakatingin sa dalawang taong masaya na naglalakad papunta samin. Iniwas ko ang tingin ko para hindi sila makita sa kaharutan nila.

"Good morning Novz. Dhyzella"

"kaya naman pala hindi ka sumabay sakin dahil magka–"

"nagkataon lang no"

Isasalpak ko na sana ang earphone ko sa tenga para hindi sila marinig. Inis kung tinignan si Karina. Wala akung gana ngayon. Kaya kung pwede pabayaan nila muna ako.

"Are you OK?" inosenteng tanung nito
Hindi ko siya sinagot at sinalpak na lang ang earphone sa tenga ko. Nakita ko ang pagkibit balikat ni Novz sa kanya. Kinuha ko ang cellphone ko saka tinxt ang dalawa kung bakit wala pa sila.

Dumating ang prof namin na wala pa ang dalawa. Tinignan ko ulet ang cellphone ko at wala naman itong message galing sa kanila.

"Himala wala si Hernandez at Villacosta"

Nagkatinginan kaming tatlo. Nag kibit balikat ako sa kanila. Wala akung alam kaya wag niyo akung tignan nang ganyan.

"Ms. De Guzman are you ok"

Tumango na lang ako sa kanya dahil wala talaga ako sa mood ngayon. Gusto ko lang mapag isa ngayon. Gusto ko nang tahimik ngayon. Nakakapa nibago ba kung hindi ako nang aaway.

"OK nakakapanibago lang"

Hindi ko na pinansin ang sinabi ni sir. Tahimik ang buong klase. Ni hindi ko din pinapakiramdam ang katabi ko ngayon. Hindi ko alam pero naiinis ako sa kanya. Kung gusto niya ang kaibigan ko bakit hindi niya ligawan. At isa pa itong Karina na to wala lang sila nang boyfriend niya kumekereng na. Wala akung galit sa kanila pero kasi sa tuwing nakikita ko silang masaya naiinis ako. Nagagalit na hindi ko maintindihan.

Dahil wala ang dalawa at bakante ngayon sa harap namin ni Ashnow. Lumipat ako nang upuan upang sa ganun hindi na kami magkatabi. Napatingin ang dalawa sakin kaya ngumiti na lang ako nang pilit.

"babantayan ko lang ang upuan nong dalawa" nagkatinginan silang dalawa na parang hindi naniniwala sa sinabi ko. Ngumiti si  Karina pero hindi ko ito pinansin.

"Ms. De Guzman are you not aware the rules of transferring sits"

"Alam ko sir pero kasi" napakagat labi ako nang wala akung makuhang kadogtong yong sinabi ko.

"What?"

"kasi sir mabaho doon sa upuan ko"

Ngumiwi ako matapos kung sabihin yon. Bakit yon pa ang sinabi ko nako kabobohan na naman ito.

"So are you saying na mabaho si Mr. Gutierrez?"

Tumawa ang mga kaklase ko dahil sa sinabi ito ni sir. Mas lalo akung napangiwi dahil hindi ko alam ang isasagot sa kanya.

"Nahhh hindi. Pero parang ganun na nga"

"What?. Sira na yata ilong mo" narinig ko ang sinabi nito pero hindi ko man lang ito tinapunan nang tingin. Tumayo naman si Karina saka lumapit sa likod ko. Edi pupunta yan kay Ashnow.

"Hindi naman Gin ah"

Umirap ako dahil sa sinabi nang kaibigan ko. Abat inamoy niya pa yata. Edi kayo na. Magpapa party naba kami.

"That's enough. Ms. Watson go back to your sit" mabilis naman naglakad si Karina saka umupo sa upuan nito.

Wala pang kalahating oras ay naramdaman ko ang pag sipa nang inu upuan ko. Naikuyom ko ang mga kamao para pigilan ang inis ko. Siguro kahit anung gawin mo ngayon hindi kita papatulan.

"Mr. Gutierrez what are you doing?"

Naka kunot tanung ni sir sa taong nasa likod ko. May binulong naman ito na hindi ko narinig.

"Nothing"

Nag patuloy ulet si sir sa pag di discuss. Nahinto ako sa pagsusulat nang sipain niya na naman ang upuan ko. Lintik lang ba ang walang ganti. Kahit maayos tayo nong nakaraan linggo hindi muna ngayon lalo pa na nalaman kung gusto mo ang kaibigan ko. Malay ko ba kung lumapit ka lang pala sakin para sa kanya.

Kinalabit ko si Karina na siyang tumingin naman ito sakin. Inabot ko sa kanya ang notebook ko. Ngumiwi ito saka agad naman kinuha ang notebook ko para siya magsulat nang lecture ngayon.

"Bakit naman ganito Gin"

"Sorry girl. Maayos yan kanina pero may lamok kasi kaya naguhitan ko nang pagkalaki laki ang sinusulatan ko"

Medyo nilakasan ko ang boses ko para naman marinig yon nang taong nasa likod ko.

"Tsssskkkkkk"

Mukhang narinig niya naman ito kung kayat tumahimik ako ulet. Pilit kung inaalis sa isipan ko ang pangyayaring naganap sa bahay. Sino kayang taong yon. Sakin ba siya galit o sa magulang ko.

Mabilis kung kinuha ang cellphone ko nang maramdaman ko itong mag vibrate. Napa kunot ang noo ko dahil hindi ito naka save sa phone ang number nito.

"what's wrong with you"

Nag type naman ako nang irereply sa kanya.

"wag kang magtanung na parang close tayo. Idky"

Wala pang isang oras ay nakatanggap ulet ako nang message galing sa kanya. Abat mayaman sa load ah.

"mabaho ba? Kung ganun ang mabango pala sayo ay mabaho tskk"

Ayoko sanang tumingin sa likod pero kusa naman umikot ang ulo ko paharap sa kanya. Tinaas nito ang kilay saka tumingin sakin. Bwiset kang puso ka magtigil ka nga.

Pinag taasan ko din siya nang kilay. Wag kang tumingin sabi nang ganyan bwiset kang lalaki ka. Nilapit nito ang mukha niya kaya napalayo ako sa kanya.

Kung noong nakakainis ang ngisi niya mas doble pa ngayon dahil mas nakakadag lang ito sa gandang lalaki niya.

"amoyin mo ako Dhyzella"

Napalunok ako dahil sa lambing nang boses nito. Gusto ko nang hangin bakit parang hindi ako maka hinga. Hindi ko ito pinansin at umikot na para humarap sa mga kaibigan ko. Tumaas ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang hininga nito sa tenga ko.

"don't you know na kinababaliwan nang mga babae ang pabango ko"

Daughter Of De Guzman Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon