Nasa cafeteria kami ngayon nang mga kaibigan ko tahimik na kumakain. Nagsasalita lang ako pag tinatanung nang dalawa. Minsan napapairap na sila sakin dahil sa pagkabalisa ko. Wala akung mabato na salita sa mga tinatanung nila sakin.
"Huy ano bang problema mo?" kunot noong tanung ni Novz sakin. Umiling naman ako sa kanya.
"wala ka bang natipuan awayin ngayon Gin?"
Tinignan ko si Karina saka umirap. Abat sa tono nang pananalita nito parang ako lagi ang nag uumpisa nang gulo.
"hindi ako nang aaway nang walang dahilan. Alam niyo yan" I rolled my eyes to her.
"alam naman nam–"
"THEN SHUT YOUR MOUTH" inis kung binitawan ang dinidor dahil sa pagka gulat na nasigawan ko si Karina.
Napalaki naman ang mata ni Novz. Shet si Karina lang ang madalang kong sigawan dahil hindi ito laging nagsasalita.
"I'm sor–"
Hindi ako pinatapos ni Karina sa pagsasalita. Tumayo ito at lumapit sakin para umupo. Hinawakan nito ang mga kamay kong nag papawis na naman.
"Gin may I know the reason why you shout at me"
Hindi ako umimik dahil maski ako hindi ko alam ang dahilan kung bat ko siya nasigawan. Nilayo ko ang kamay ko sa kanya humarap ako kay Novz saka nagsalita.
"Can we visit the two after our class?"
"Sur–"
"I can't come" tumingin kaming dalawa ni Novz kay Karina na nakaupo na ngayon sa upuan niya kanina.
"Why?" walang gana kung tanung.
"ka...kasi ano?"
"may pupuntahan ka bang–"
"yes" mabilis na sagot nito.
"mas importante pa sa mga kaibigan natin?" pagdudugtong ko sa sinabi kanina ni Novz. Yumuko ito na nagpa irap sakin. Wag mong sabihin kasama mo si Ashnow. At san naman kayo pupunta.
"It's ok. Kami na lang ni Novz ang pupunta"
Pilit akung ngumiti sa kanya kahit nakaramdam na naman ako nang inis. Wag ko lang malalaman na siya ang kasama mo.
"talaga? Thank you girls"
"Saan kaba pupunta?" biglang tanung ni Novz kay Karina na busy na ito kakatype sa cellphone nito.
"sa business meeting nila Dad"
Napa tango tango na lang ang kaibigan ko. Pinagpatuloy ulet namin ang pagkain hanggan makarinig kami nang sigawan sa loob. Napatingin kaming tatlo sa nanggalingan nang boses. At ayon nga siya si makapal ang make up na babae. Umayos ako nang upo para mapanood sila nang husto.
Galit na galit ang awra ngayon ni make up girl sa kaharap nitong babae na naka hawak nang tray. Napahiyaw ang lahat nang tapunan niya ito nang juice na nakalapag sa tray nang babae. Kay bago bago nito nagmamagaling na. Tatayo na sana ako pero nakita ko si Gio na patakbong hinila si make up girl. Why would I call him girlfriend siya ni Gio eh hindi naman sila bagay.
Hindi namin marinig ang pinag uusapan nila kasi medyo malayo ang upuan namin sa kanila. Inis na hinila ni Gio si girl paalis sa cafeteria. Pinakikiramdaman ko ang sarili ko pero bakit ganun hindi man lang ako nakaramdam nang selos o inggit man lang. Tinignan ako nang dalawa kaya tinaas ko ang isa kung kilay na nagpa ngiti sa kanila.
"thank god. Naka move on kana talaga" ngiting sabi ni Karina.
"whatever" saka pinag patuloy ulet ang pagkain ko.
Natapos ang lunch break namin kaya naglalakad na kami ngayon paakyat sa building nang room namin. Wala naman akung naririnig na bulungan sa paligid kung kayat naging panatag ako.
"girls una na kayo. Pupunta lang ako sa CR"
"Samaha–"
"wag na. Sige magkita na lang tayo sa room"
Hindi ko na sila inintay magsalita at nagsimula na akung maglakad papunta sa CR. Tahimik akung natapos sa pag ihi saka lumabas na. Lumiko ako sa gilid kung saan mas madali akung makapunta sa building namin. Nasa kalagitnaan ako nang paglalakad nang makarinig ako nang sigawan.
Huminto muna ako saka nagtungo sa mga boses na walang tigil sa kakasigaw. Nakita ko si make up girl na higit yong babae kanina. Abat hindi pa pala tapos ang palabas nila kanina.
"PUNYETA KA. ALAM MO BANG WALA AKO SA MOOD KANINA SAKA MO PA AKO BINANGGA"
Gigil na sigaw nito sa babae. Pinagmasdan ko lang sila hanggan sa hindi ko na makayanan ang ginawa niya. Sinabunutan niya ang walang kalaban laban na babae. Lumabas ako sa pinag tataguan ko saka lumapit sa nakasubsob na babae sa damuhan. Gulat man ito nang makita ako pero nag paubaya naman siya na hawakan ko kung kayat ngumiti ako sa kanya.
"are you ok"
Tumango ito sakin. Inalalayan ko siyang makatayo pagkatapos humarap ako sa babaeng nag uusok ang butas nang ilong nito sa galit.
"Bakit ka andito? Saka pwede wag kang mangialam"
Hinila nito ang braso nang babae pero agad ko itong tinanggal at nilagay sa likod ko si ateng may mga tigyawat. Pinag taasan ko siya nang kilay. Kung ina akala mong magpapadaig ako sa isang katulad mo Umasa ka girl.
"Touch her again at sigurado akung makakarating ito kay Gio"
Nang laki ang mata nito na parang gulat na gulat sa sinabi ko. Don't you dare babae makikita mo kung sino talaga ako.
"DO YOU THINK PANINIWALAAN KA NI GIOVANNI?"
Lumapit ako sa kanya saka ngumiti. Ramdam kung takot ka na malaman ito ni Gio. Tinaas nito ang kilay niya na siyang ginaya ko din.
"Then touch her" tinuro ko ang babaeng nagpupunas na ngayon nang mukha dahil sa luha nito. Napalaki ang mata ni ate girl na gulat na gulat. Tumingin ulet ako kay Make up girl saka ngumiti.
"HINDI PA TAYO TAPOS" galit na sigaw niya samin bago tuluyang umalis.
Napa buntong hininga na lang ako saka tumingin sa babae. Nakayuko na ito na parang nahihiya. Hinawakan ko siya sa baba saka inangat ang mukha nito. May mga digyawat man siya pero hindi iyon rason para hindi makita ang kagandahan nito.
"T....thank you" nanginginig na bulalas nito. Ngumiti ako sa kanya. Hindi naman ako ganun kasamang tao para pabayaan siya kanina. Saka wala naman rason na ayawin ko itong si ate girl.
"Be careful next time"
Tumango ito sakin habang nakayuko na naman. Bakit ba siya yuko nang yuko. Hindi naman ako nangangain nang tao ah.
"Wag ka ngang yumuko. Tignan mo ako"
Dahan dahan naman itong tumingin sakin. Ngumiti siya kaya napa ngiti narin ako. Ang gaan nang loob ko sa kanya. Ganito pala yong feeling na may natutulungan kang tao na hindi mo pa kilala.
"Dhyzella"
"you know me?" tumawa ako nang maalala ko na kilalang kilala pala ang pangalan ko dito sa school.
"Ah wag kang mag alala hindi ako katulad nang ibang tao na mali lang ang nakikita"
Napangiti ako dahil alam ko kung anung ibig sabihin niya. Ang sarap pala nang pakiramdam. Nakakawala nang stress.
"Thank you ah"
"Sachie" ngumiti ito.
"Thank you Sachie"
Sabay kaming naglakad na nagkwekwentuhan. Sa sandaling oras na nagkakilala kami ni Sachie ay nalaman kung 1st year college na pala ito dito sa CU.
Be kind and let people judge you.
