Islık | Texting

2.3

Multid Demir var arkdşlr

Okulun kapısından çıkıp durağa doğru yürüyeceğim sırada Mine'nin önüme geçip yolumu kapamasıyla birlikte olduğum yerde durmak zorunda kalmıştım.

"Sen de bizimle gelsene." dediğinde sözüne devam etmesini beklemiştim. Nereye kiminle gidiyordu da beni de çağırıyordu?

"Nereye gittiğimizi yolda söylerim, geliyor musun?"

"Kiminle?"

"Yani geliyorsun." diyerek koluma girip beni yanında sürüklemeye başlamıştı. Demir'in arkamızdan geldiğini fark ettiğimde gelecek diğer kişinin Demir olduğunu anlamıştım. Zaten tahmin etmem gerekirdi.

"Nereye gidiyoruz?"

"Demir'in evine."

"Ne?" dedim şaşkınlıkla Mine'ye bakarken.

"Demir'in ailesi bugün evde yok, ben de Demir'e demiştim size gelirim diye. O da seni çağırmamı söyledi. Söylemedi, seni çağırmam için yalvardı." derken son cümleyi kısık sesle bana yaklaşarak söylemişti.

"Çağırmanı söylemiş olabilir ama yalvardığına beni inandıramazsın." dediğimde gülmüştü.

"Tamam biraz abarttım."

"Demir neden arkamızdan geliyor?" diye sorarken omzumun üzerinden Demir'e baktığımda o da bana bakmıştı. Göz göz gelince ona gülümseyip tekrar önüme bakmaya başlamıştım.

"Hep ben mi tek yürüyeceğim? Biraz da o tek yürüsün."

"Tek yürümeyi seçen sendin yalnız, ben tehditle arkada bırakılıyorum." diyerek Demir arkada yürümeyi kesip yanımdan yürümeye başlamıştı.

"Ne tehditi? İftira atma, sana tekme atarım."

"Tekmeyi bırak sen, kulaklığım sende hâlâ. Madem arkada bırakılıyorum bari canım sıkılmasın." dediğinde Mine Demir'e kulaklığını uzatmıştı.

"Hadi arkadan yürü şimdi. Önden de yürüsen olur fark etmez. Bizi kız kıza bırak Demir." diye Mine konuşurken Demir onu duymazdan gelip kulaklığını telefonuna bağlayıp şarkı açmış ve kulaklıklarını da kulağına takmıştı.

Uzun bir süre aralıksız ona baktığımı fark edince bakışlarımı Mine'ye çevirmiştim. Zaten o da ona bakmam için kolumu çekiştirip duruyordu.

"Ne var Mine? Kolumu kopartacaksın." dediğimde kolumu çekiştirmeyi sonunda bırakmıştı.

Tam bir şey demek için dudaklarını aralamıştı ama sonra "aman neyse, boş ver." demiş ve başka bri şey de dememişti Mine.

Kulağıma yerleştirilen kulaklık ile irkildiğim için kulağıma tam yerleşmeyen kulaklık birden yere düşmüştü.

Demir iyi bir refleksle kulaklığı yakalamış ve ardından da bana uzatmıştı. Kulaklığı elinden alıp kulağıma taktığımda bütün dikkatimi onun dinlediği müziğe vermiştim.

Mine bakışlarını bize dikerken amacının şarkı dinlemek olmadığı çok belliydi, her ne kadar bizi yakınlaştırmak istese de dışlanmak istemiyordu, haklıydı ama bizi sürekli baş başa bırakan kendisiydi. Şu anda da zaten kimse konuşmuyordu bile.

"Ay geldik sonunda eve." diyerek Mine kolumdan çıkarken hızlı adımlarla gidip bir kapının önünde durmuş ve kapıyı açması için Demir'i beklemeye başlamıştı.

Demir kapıyı açtığı gibi ilk Mine içeri girerken girdiği gibi kolumdan tutup beni de içeri çekmişti. Asla şu kadar enerjik olamayacaktım.