Psikopat

Suç

Uyandığımda etraf sessizlikle doluydu. Dylan gitmişti. Kendimi yalnız hissettim. Hızlıca kalkıp etrafa bakındım. Ama yoktu. Kahvaltı yapmak için aşağı inmiştim ki masanın üzerinde bir not buldum

" Gitmek zorundaydım. Okula gitmezsem ailem beni öldürür. Bunu ciddi bile anlayabilirsin "

Masaya notu tekrar bırakarak sandalyeye oturdum. Akşama kadar buradaydım. Bende uyumaya karar verdim...

Telefonun sesiyle ürktüm ve yerimden kalkıp telefonuma baktım. Polis arıyordu

" Ailenizi bulduk "

" Ne!? "

" Malesef... "

" Tamam... Anladım "

" Suçluyu da bulduk "

" Kim? "

" Gelmeniz gerekiyor "

" Tamam "

Araba kullanamıyordum. Hızlı yürüyerek ulaştım

" Evet nerede o p....! "

" Sakin ol. İleride "

Kimse hayatımın sonuna kadar ona beddua etmek istiyordum

" S... Sen? "

" Meraba Cassandra "

" Nasıl ya? "

" Şaşırdın mı? "

" Neden? "

" Nicol'e sormalısın "

Morgan sinsice gülüyordu. Bense sözlerime ağlayarak devam ettim

" Nicol'de mi? "

" Hmm "

" Söyle aptal herif!? "

" Olabilir "

" Aşağılık! "

" Bu ağır oldu "

" Bunun hesabını soracağım anladın mı!? "

" Herzaman kapım sana açıktır "

Sinirle bu lanet ceza evinden ayrılıp Nicol'ün yanına gittim. Nicol sarılacakken kravatından tutup tuvaletin köşesine sıkıştırdım

" Çok Hızlısın "

" Kes! "

Şaşırmış gibi gözüküyordu

" Neden!? "

" Ha? "

" Yangın! "

Endişeli biçimde yüz ifadesini ciddileştirip kendisinin yapmadığını ispatlamaya çalışıyordu

" Ne yangını? "

" Yalan söyleme senin olduğunu biliyorum! "

" Ne? "

" Morgan ceza evinde tamam mı!? "

Yüz ifadesi kızgınlık aldı. Cebinden birşey çıkarıp beni uyuşturdu

Uyandığımda sandalyeye bağlanmış boş bir odadaydım ve masanın diğer köşesinde Nicol oturuyordu

" Nedenini mi sormuştun? "

Uyuşmuş biçimde yanıt verdim

" ...Evet "

" Baban, ablamın katili "

" Ha!? "

" Baban, ablamı öldürmesine rağmen hapise girmedi ama Morgan, babanı... "

" Annemi de! "