My killer, My husband (ON-HOLD)

Chapter 21

"Pag kayak, kayak lang walang halong swimming, okay?" Nanuksong pangaral ko sa kanya. At siya maman ay badtrip na badtrip.

Nakasalubong ang dalawang kilay na halos magkadugtong na...

Masama ang tingin sa akin...

Bahagyang nakanguso...

Imbes na matakot dahil sa itsura niya ay bahagya pa akong napatawa!

"What are you laughing at!?" Inis na sigaw niya sa akin na may pa turo turo pa.

Hindi kp siya pinansin at pinunasan nalaman ang kanyang basang buhok.

Pinaglaruan ko ang kanyang buhok habang pinupunasan. Pinapatayo ko ito pero dahil hindi matigas kaya nahuhulog ito.

"Do you have anything that can make this hard?" I asked innocently.

Naramdaman ko namang natigilan siya.

"W-what? W-why?" Nauutal na sabi niya.

"Huh? What why? Para it will hard so that it will stand"

Napatingin ako sa kanya sa biglaan niyang pagtayo. Habang nakahawak sa ano-

Sa down there...

Napakagat ako ng labi ng mapagtanto kong iba ang pagkakaintindi niya at mukhang na hard nga.

"Baby, what the fvck!?"

"I-I...." I can't utter a single word!

"Baby! I'm hard as fvck!" Inis na singhal niya habang tinuturo pa ang kababalaghan niya.

Napayuko ako dahil naawa ako sa itsura niya. Para siyang namimilit sa sakit

Ihhh! Bakit ba kasi iba ang naging matigas!?

"Arghhh!" He said harshly.

I bite my inside cheeks and dug my nails into my skin.

Naging tahimik ako at siya naman ay hirap na hirap mag lakad palayo ng konti sa akin.

'What should I do?'

Problema niya na 'yan! Siya to'ng assuming eh!

'Kahit na! Ako pa den may kasalanan ih! Kung naging specific lang sana ako!'

Hindi mo kasalanan! Kasalanan niya dahil ang green ng utak niya!

Nagtatalo ang magkabilang utak ko!!

***

(Theo's POV)

Fvck this girl!

Arghhh!

Sinasadya niya ba ito!?

Nakatingin ako sa kanya ng masama habang siya naman ay nakayuko at parang kinakausap pa ang sarili niya.

Nilalaro pa niya ang kaniyang nga daliri.

Psh bata talaga!

Dahan-dahan akong umupo at kinalma ang sarili. Pinikit ko ang aking mga mata, dinamdam ang katahimikan ng bigang.

"I-I am truly sorry" sinserong aniya. Binukas ko ang isang mata ko ag nakita siyang ganun padin ang posisyon.

Hindi ako sumagot.

"Hey, sorry. I did'nt m-mean it uhm I mean ugh h-hindi g-ganun ang p-pinapahayag ko..." nauutal na sabi niya at napatawa ako ng bahagya pero mukhang hindi niya iyon nadinig.

I remain silent..

"I-I understand if y-you ummm Y-you are m-mad at me." Nakayukong aniya.

"W-what c-can I d-do? Or d-do I need t-to do a-anything just to make that uhmm s-soft?" Kabadong sabi niya at klarong klaro na hindi niya gusto ang sinasabi.