Opposite Souls [Soul Series #1] ✔️

Chapter 9: Heard

Pak 

Humapdi ang kaliwang pisngi ko nang dumapo rito ang isang malakas na sampal pagkababa na pagkababa ko pa lamang ng sasakyan. 

Umalalay sa akin si mang Tope nang makita ang muntik na pagkabagsak ko. Mom sneered at him. 

"Alam mo ba kung anong oras na Summer Alydia?! Alalang-alala kami ng daddy mo kung saan ka hahanapin."Nanlilisik ang mga matang anito. 

Ito pa talaga ang bubungad sa pag-uwi ko. How great! 

"I'm late, yes. But that doesn't give you the right to hurt me—" the witch cut me off. 

She pushed me that made me fall hard on the ground. 

"I have all the rights! I'm your mother," she shouted at my face, nanginginig sa galit ang mga labi at matatalim ang mata na nakatingin sa akin. 

"YOU ARE NOT MY MOTHER!" 

Nanggalaiti ako sa galit nang lumabas ang mga salitang iyon sa bibig niya. I scoffed. How dare she? This woman in front of me is so entitled. 

Mother? She calls herself my mother? Kita ko ang gulat sa mukha niya. Kahit kailan ay hindi ako sumagot sa kanila because all my life I've been a dog to them. Sunod-sunuran sa mga utos nila pero hindi na ngayon. Lalong hindi na ngayon. 

"You actually call yourself my mother? After you ruined my life?" I spat back with knees turning jelly. Nanghihina ako. 

"I only want the best for you," she shouted back feeling the same anger as mine. 

I sarcastically laughed at that. How many times do I need to hear that bullshit? I hope they know that will never make me escape the trauma they locked me in. 

"Best for me? Deciding on my life with you thinking it's the best for me made my life so much worse!" 

Nangingilid na ang mga luha sa mga mata ko pero pinangako ko sa sarili ko na hindi ako iiyak. Lalo na sa harapan niya, hinding-hindi ko na ipapakita sa kanya na mahina ako. 

"I-I... just want the best for this family, for you and your future. As your mothe-" 

That was my last straw. I exploded.

"YOU ARE NOT MY MOTHER! You are just an easy girl my father picked up after my mother's death," I shouted at her so loud that my throat was forced to an extent. 

"Summer Alydia!" sigaw ng ama ko mula sa taas ng hagdanan. Napatingala ako sa kanyang galit at at ngumiti nang walang emosyon.

 Kita ko man ang gulat at sakit sa mukha ng babaeng nasa harap ko ay nagpatuloy pa rin ako.