Unicode
အပိုင်း - ၃ : ငါကဇျော်ဂီ
"နွေယဉ်မင်း!"
ပြည့်ရှင်ဘုရင်၏ ရာဇခက်ထန်နေသည့် အသံက သူမကို တုန်လှုပ်သွားစေသည်။ သူမသည် အရည်းကြီးထံသို့ ပို၍ တိုးကပ်လိုက်၏။ ထိုအမျိုးသားသည် သူမ၏ ဖက်ထားခြင်းကို ခံနေသည်ကလွဲလျှင် ယခုဖြစ်ရပ်ကြီးက သူနှင့် လားလားမျှ မသက်ဆိုင်သလို။
"တပည့်တော်ရဲ့ သမီးအတွက် တပည့်တော် အရှက်ရမိပါတယ် အရှင်ဘုရားတို့"
"ရပါတယ်ဒကာကြီး"
ဘုန်းကြီးများက ဘာပြောနိုင်မည်လဲ ရေမြေ့အရှင်ကို ရပါတယ်ပဲ ပြောရန်တစ်ခွန်းသာ ရှိသည်ပေါ့။
"ကျွန်မကတော့ ပြန်မလိုက်နိုင်ပါဘူး"
ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်၏ ဖခင်မျက်နှာသည် ပျက်ယွင်းသွား၏။ ကျွန်မ ဟူသည့် အသုံးအနှုန်းသည် မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချသည့်အချိန်တွင် သုံးသည့်အသုံးဖြစ်သည်။ ဘုရင့်သမီးတော်သည် ဘုရင့်ထက် နိမ့်ကျသည့် အဆင့်အတန်းရှိသော်လဲ ထိုသို့ မသုံးသင့်။ သူမသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နာမ်နှိမ်နေခဲ့သည်။
"ကျွန်မက ကျွန်မရဲ့ ခင်ပွန်းနဲ့ပဲနေပါ့မယ်"
သူမသည် ရဲတင်းစွာပြောလေ၏။ ဘုန်းကြီးများသည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်ကြ၏။ ဒီထဲမှာ ဘယ်သူက သူ့ခင်ပွန်းဖြစ်နေလို့လဲ။ လက်မောင်းကို ဖက်တွယ်ခံထားရသူ အမျိုးသားသည် ခပ်အေးအေးသာ ငြိမ်နေချေသည်။
ဒီကောင်မလေးက ဘာတွေလုပ်ဦးမှာလဲ... သူက ရှင်ဘုရင်ကို စိန်ခေါ်ရဲနေတာပဲ။
နိုင်ငံတစ်ခုတွင် အာဏာစက်နှင့်သာသနာစက်သည် ယှဉ်တွဲ၍ တည်ရှိသည်။ အာဏာနှင့်သာသနာသည် တွဲဖက်တတ်ကြ၏။ သို့သော် စင်စစ်တွင်တော့ အာဏာစက်နှင့် သာသနာစက်သည် ကိုယ့်စည်းနှင့်ကိုယ် နေကြခြင်းသာ။ ထို့အတွက် သူတို့သည် တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် စွက်ဖက်ခြင်းမရှိ။ မင်းသည် ပြည်သူကိုအုပ်ချုပ်၍ သာသနာ့ဘောင်အတွင်းရှိ သူတို့သည် သူတို့ယုံကြည်ရာကို ကျင့်ကြံကြသည်။ သာသနာသည် မင်းနေပြည်တစ်ခုကို ရွှေရောင်တောက်စေနိုင်သည့် လက်နက်တစ်ခုလဲဖြစ်သေးသည်။
