Sensitive ۵ Kim Taennie

12

"Müsait bir yerde inebilir miyim lütfen!"

Elimle tutunduğum demiri biraz daha sıkarak, şoförün freniyle beraber birinin üstüne düşmemeyi başarmıştım.

Hızlı bir şekilde önümde ki insanları aşarak aşağı inip, karşım da duran binaya doğru ilerlemeye başladım.

Bugün şirkette büyük bir toplantı vardı. Henüz hangi konu ile alakalı olacağını bilmiyordum fakat önemli olduğu kesindi.

Bir stajyer olarak orada ki çalışanlardan daha fazla fikir sunmalıydım. Mantıklı şeyler olmalılardı, yanlış bir şey söylersem Bayan kyle tarafından o boğuk odasın da azarlanabilirdim.

---

Kilitli olan kapıyı açarken elimde ki dosyaları kolumun altına sıkıştırmaya çalışıyordum.

Çok doğrulduğum için belim ağrımıştı. Küçük bir esnemeden sonra tekrar anahtarı elime alıp denemeye başladım.

Kolumun altındaki dosyaları unutmuştum,tam dosyalara bakmaya dönerken arkamdan biri yere düşen dosyaları toplamaya çalışıyordu.

"Ah çok özür dilerim, dosyaları unutmuştum. Bırakın lütfen ben toplarım."

Zoraki gülümseyerek karşımda ki yüze bakmıştım.
Bu adam şirketten olmalıydı.
Oldukça bakımlı bir yüzü vardı. Söylediğim kelimeler üzerine gülüşü onun sıcak kanlı birisi olduğunu gösteriyordu.

"Sorun değil, tesadüfen gördüm. Gelip yardım edeyim dedim."

Yere bakan yüzünü yüzüme çevirdiğinde, göz göze gelmemiz içimi kıpır kıpır etmişti. Az bir saniye bakıştıktan sonra kendime gelip yüzüne bakmayı kesmiştim.
Ama o yine gülmüştü. Ne kadar güzel gülüyordu öyle.

Her neyse Jennie kendine gel, geç kalacaksın.

"Yardım ettiğiniz için teşekkürler, acilen odama girip işlerimi bitirmem gerekiyor daha sonra bir kahve içebiliriz?"

Yardım etmesi adına onu kırmamak için bir kahve teklifinde bulunmuştum. Olumlu anlamda kafasını sallayıp..

"Tabiki olur, numaranızı verin kaydedeyim."

Klasik kaydetme işleminden sonra eğilerek selam verip, hızlıca odama girdim.
Çok vakit kaybetmiştim, hemen dosyaları iki kez gözden geçirip derleyip toplayıp şeffaf dosyanın içine koymalıydım. Açıkçası, birinin numaramı almasını takmıyordum.

~~~~~

"Hoş geldiniz Bayan Kyle."

Ayağa kalkıp eğilerek onu selamladım ve oturması için elimle yanımda duran sandalyeyi işaret ettim.
Oturduğu zaman ise bende sandalyemi kendime çekerek yerime yerleştim.

Toplantıya gelmeyen son bir kişi kalmıştı.
Çok fazla kişiyi tanımıyordum ve gelecek olan kişiyi de tanımadığım için kim olduğunu merak ediyordum.

Toplantıya son 5 dakika kala içeri birisi daha girdi. Arkamı dönecekken tanıdık bir ses duymam ile durdum.

"Herkesten geç kaldığım için özür diliyorum."

Bu sabahki çocuktu. Onunla bir daha karşılaşmam sanıyordum, saçmalıyorsun Jennie aynı şirkettesiniz.

Düşüncelerimden kurtulup arkamı döndüm ve eğilerek selam verdim. O da beni görünce selam verdi ve tuhaf bakışlarını üzerimde gezdirdi. Bu durum beni çok rahatsız etmişti, adam baya beni süzüyordu.

Daha fazla konuşmadan sandalyeme geri oturdum ve sırtımı dikleştirerek, birilerinin konuşmasını bekledim.
-
Toplantı başlamıştı ben çoğu şeyi not almakla uğraşıyordum. Tam karşıma oturan o çocukta sanki başkanı dinlemiyor yan gözle bana bakıyordu.