6 Ay Sonra
Aral Oluk
Raisa ile bizim evin salonunda oturuyorduk. Kucağımda az önce getirdiğim çeşitli efsanelerin yazdığı kalın bir kitap vardı.
Raisa eğilerek okuduğum efsaneye bakmaya çalıştığında saçları bütün sayfayı kapatmış, görmemi engellemişti. Sapsarı saçlarını nazik bir hareketle omuzunun üstüne bıraktığımda omzunun açıkta kalan kısmındaki beni dikkatimi çekmişti.
Dudaklarım benim bile beklemediğim bir şekilde Raisa'nın benini bulduğundan o da efsaneyi okumayı bitirmişti. O sayfayı aslında bilerek açmıştım.
Aylar önce ona benler ve ruh eşleriyle ilgili anlattığım efsanedir bu.
Hülyalı bakışları beni bulduğunda bu sefer de dudaklarım gözünün yakınındaki beni hedef almıştı.
"Bunu bir gün yapacağımı sana söylemiştim."
"Mutfağını kullanabilir miyim?" Diye sorduğunda anlamasam da onayladım. Raisa ayağa kalkarak mutfağa yöneldi ama aniden durup bana döndü.
"Sakın gelme." Diye beni uyardıktan sonra da yoluna devam etti.
Altı ay boyunca kendi ülkesinden olmasına rağmen Türkçesini ilerletmişti. Buraya ara tatil olduğu için gelmişti ve bir ay sonra yine gelebilecek, hatta koca bir ay boyunca da burada kalabilecekti.
Dakikalar birbirini kovalarken mutfak kapısı güzel kokular eşliğinden açıldı ve Raisa elinden kocaman bir kekle çıkageldi.
Gülümseyerek elinden çatalı aldım.
"Neli?"
"Portakallı." Dediğinde ise gülümsemem daha da büyümüştü.
Raisa anıları yad etmeyi her zaman çok sevecekti anlaşılan.
🍃
Portakallı kek sever misiniz?
Bölümü biraz erken saatte yayımladım ama okuldayım ve dersi beklerken yayımlayayım dedim🤍
Oy verir ve yorum yaparsanız sevinirim.
Umarım beğenmişsinizdir ve umarım beğenmeye devam edersiniz :')
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Altın Kadeh. | Texting.
Roman pour Adolescents(Tamamlandı.) Aral: Sonuç olarak benim açımdan pek iyi şeyler yaşanmadı ve aşk kalbimi kırdı. Altın Kadeh: Kalbini aşk değil, o kız kırdı. Aral: O kıramaz. Yani bilerek. Altın Kadeh: Aşk belki de bir şans oyunu gibidir Aral. Sevdiğimiz bizi sevmez v...
