SCENE 14

1K 27 3
                                    

MAMA KO
KARIBAL KO
SONG: KABILANG BUHAY

(SCENE 14)

M A C O Y

Life was really full of suprises..

The sounds of waves was beyond the great music. The cold and fresh air makes me feel how wonderful our world is. The grains of sands that I trampled with my toes is enough to make me realized how special this day was, of course because of him. He makes the most beautiful morning I've ever have in my life..

Kaya sino bang mag aakala na ang pinaka-magandang umaga nang buhay ko ay mauuwi lang sa isang gabi nang bangungot?

Habang itinataas ko ang kamay ko at pinipilit ang sarili na makaahon sa katawan ng dagat na pilit na lumalamon sa pagal kong katawan. Ay may matitigas na bisig ang biglang yumakap sa akin. Hindi ko na kailangang makita pa kung sino iyon dahil alam kong iyon ay si Hans..

"Kumapit ka lang.." kinakapos na rin siya sa paghinga habang tinutulungan niya akong lumangoy.

Ilang beses pa akong nakalunok ng tubig bago ko nagawang magsalita. "P-pero paano ka?" nag aalalang tanong ko.

Alam kong tulad ko ay hirap na hirap na din siya. Lalo pa't bibit niya pa ako.

"Don't worry about me.."

"I can't move my legs." Nanghihinang pag amin ko. Kung hindi niya siguro ako hawak ay baka tuluyan na akong lumubog at hindi na makaahon pa. Pero ito siya, inililigtas niya ulit ako sa ikalawang pagkakataon.

"I'm here.. huwag kang matakot." Umiling ako.

"P-please.. save your own life." Hindi madaling sabihin sa akin iyon.. siyempre ayokong may mamatay sa aming dalawa. Pero ang pagkakataong ito na mismo ang nagbigay sa amin nang kailangang pagpilian.

I choose to surrender my own life for him. Dahil alam kong, mas deserve niya ang mabuhay kaysa sa akin.

Marami na siyang napagdaan at napagtagumpayan na hamon nang buhay sa America. At ayokong lamunin lamang ng dagat ito ang lahat nang iyon at ang lahat nang kaya niya pang marating.

"Shut the fuck up! Just hold on! Wala sa ating mamatay!" mapait na ngumiti ako sa unang pagkakataon na makita siyang nagalit.

"My mom is gonna kill me, if you die. So if you die, we're both gonna die at the end."

"I said, shut the fuck up. Fuck! Help us! Please, heeeeelp" pagsigaw niya. Ngunit sa muling pag alon nang malakas na tubig ay sumalpok sa ulo niya ang bangkang aming sinasakyan kanina, na naging dahilan kaya biglang lumuwang ang mahigpit niyang paghawak sa akin.

May mga dugo ding nagkalat sa tubig. Pero nang muli akong umahon sa saglit naming pagkalubog ay hindi ko na nakita pa si Hans.

Gustong kong sumigaw.. pero hindi na nag re-responce pa ang katawan ko. Sa sobrang shock, ay napatulala na lang ako habang unti unti ko na lang hinayaan ang sarili ko na tangayin ng tubig.

May narinig akong megaphone mula sa kalayuan. Pero aabutan pa ba kami ng mga ito?

Nakita ko na lang na may tumalon mula sa bangkang paparating para iligtas kami, bago ako tuluyang lumubog.. pero lihim.komg inihihiling na sana hindi ako kundi si Hans ang mailigtas sa aming dalawa..

MAMA KO KARIBAL KO (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon