İlk kitap Odessa Yayınevi ile kitaplaştırılmıştır.
"Sen nasıl bir insansın ya?!" Diye bağırdım.
"Böyle biriyim, çünkü sen kibarlıktan anlamıyorsun."
Kendimi tutamadım ve yüzüne tükürdüm.
Gözlerini kapatıp açtı ve ensemi bırakıp, polisler gelmeden ön...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💲
Çok ince bir çizgi vardır orada;
Ölüm ve yaşam arasında.
İşte ben o çizgiyi aştım.
Aslında tutunmayı en çok istediğin zaman düşersin. Elini attığın tüm dallar kırılır ve o gün tabiat bile aleyhine kararlar almaktadır.
Tükendiğin yerden yeniden umut bulacaksın, belki yine de tükeneceksin. Tükeneceğiz. Biliyorum.
Bu döngü biz son nefesimizi verene kadar devam edecek.
"Ne?"
"Duydun işte, paranı ben çaldım."
Yutkundu, bakışlarım kabarık gırtlağına indi ve tekrar gözlerine baktım. Orman yeşili gözlerinin üzerindeki ince siyah kaşları yavaşça çatıldı, alnının ortasında sinir anında yaranan o çizgi belirdi yine. Yüzünde yaranan o öfkeli ifade görülmeğe değerdi, nefes kesiciydi.
Sağ elimi yukarıya kaldırdım, sol kolumdaki yara olmasa onu da kaldıracaktım. "Teslim oluyorum," dedim, "beni polise götürebilirsin, Akın Yiğit Akcan. Adına yakıştığı gibi davran, sözünün üstünde dur. Ya öldür, ya da polise teslim et."
Açtığı kapıyı sertçe geri kapattı ve yavaşça bana yaklaştı. İki büyük adım sonra burnumun dibine kadar girmiş, bana üstten öldürücü bakışlarıyla bakıyordu. Gözleri iyice kısıldı, simsiyah kirpikleri yeşil ormanlara perde saldı.
"Çok aptalsın," dedi sessizce. "Hâlâ seni neden tuttuğumu anlamıyorsun..."
Nevrim döndü. "Neden?!" diye bağırdım. "Neden beni esir tutuyorsun?"
Başını yavaşça iki yana salladı. "Seni esir tutmuyorum Nalan, seni yanımda tutuyorum, senin yanında kalıyorum. İkisi farklı, niyetler çok farklı."
Derin bir es verdi, sıcak nefesi yüzümde dağıldı. "Bu yüzden uzatma, canını yakmak istemiyorum," derken parmakları sağ bileğime dolandı ve yavaşça aşağıya inerek elimi tuttu.
Elimi ateşe değmiş gibi çektim ve yüzümü iğrentiyle buruşturdum. "Senden tiksiniyorum, sakın dokunma bana."
Bakışları gibi dümdüz bir sesle, "tamam," dedi sadece.
"Kim bilir Ulvi'yi neyle tehdit ettin de bana yardım etmekten vazgeçti." İşaret parmağımı kalbinin üzerine koydum. Nefret dolu gözlerime, nefret sözcüklerim de eşlik etti. "Senden her pisliği bekliyorum, çünkü sen pislik ve zavallı bir adamsın!"
