Asmrtist [ jenkook ] ✓

15

"Evinin konumunu girer misin telefonumdan?"

"Bu da adresimi öğrenmenin ayrı bir şekli demek." dedim dalga geçerken.

Saçlarını karıştırıp güldü.

"Cidden, gözündeki ırz düşmanı profilinden asla kurtulamıyorum. Üstüne telefonunda ırz düşmanı diye kayıtlıyım. Teşekkürler."

Sırıttım.

"Ben de 'uyku makinesi' olarak kayıtlıyım herhalde."

Omuz silkti fakat cevap vermedi. Nedenini bilmediğim bir şekilde ismimin nasıl kayıtlı olduğunu merak etmiştim.

Kemerimizi taktıktan sonra sessiz bir şekilde yola koyulmuştuk. Birkaç düğme ile oynadığında, arabayı müzik sesi doldurmuştu.

Arkama yaslanıp, gözlerimi kapattım. Çok kötü bir gün geçirmiştim ama yine de normalmiş gibi devam ediyordum. Çünkü alışmıştım.

"YG'den bu yüzden mi ayrıldın? Panik atak?"

Bakışlarımı ona çevirdim. Bunu neden bu kadar kurcalıyordu ki?

"Bu kadar küçük bir problem beni vazgeçiremezdi."

"Küçük mü? Herhalde kendini benim gözümden görseydin orada ikinci bir panik atak daha geçirirdin."

Sessiz kalırken, tekrar gözlerimi kapattım. Hayatıma sızmasını istemiyordum. O, bugün var olan, ama yarın her an olmayacak biriydi. Geçiciydi. Neden hayatımdaki özel kısıma kapattığım bilgilerimi bir gün benimle olmayacak biriyle paylaşmalıydım ki? Veya o neden yeni yılında yanında bile olmayacak birinin hayatına bu kadar girmek istiyordu?

Dakikalar birbirini kovalarken, yağmur yağmaya başlamıştı. Ki, pencerede bıraktığı tıkırtı sesleri bir asmr tadında olup, beni uykuya itmişti. Müziğin sesini kıstığını hissetmiştim. Sanırım uyuduğumu fark etmişti.

Yaklaşık on dakika geçtiğinde, bana seslenen Jungkook, uyanmadığımı görmüş olacak ki, koluma dokunmuştu.

"Hey, uyan."

Gözlerimi açıp, ellerimle yüzümü sıvazladım hızlıca.

"Teşekkür ederim bıraktığın için, görüşürüz."

"Jennie-"

Kapıyı açacağım sırada, seslenerek durdurmuştu beni.

"Özür dilerim."

Kaşlarım çatılırken, "Neden?" diye sordum.

"Bu işin içine ben seni soktum sonuçta. Düşün ki, bu camiada sadece küçük bir haberle bile bu hale gelebildin. Kendi sağlığım için, senin sağl-"

"Jeon, ben sana bir söz verdim. Yeni yıla kadar zombiye dönüşmemen için uyumana yardım edeceğim. Sonra ise sen bana verdiğin sözü tutup tedavi olacaksın. Hem merak etme, ben debut yapmadan bile linçlenen bir stajyerdim. Sadece bugün fazla hazırlıksız yakalanmıştım. Fakat bir taraftan iyi oldu, güzel reklam yaptınız bana ha, mesaj kutum patlıyordur şimdi."

Son cümleme gülmüştü.

"Uykumu kaçırdığın için, gözümdeki ırz düşmanı profilini bir gün daha rafa kaldırmamaya karar verdim. Yarın kaldırırım artık. İyi geceler."

"Sana da iyi geceler."

Arabadan inip, anahtarımı çıkararak eve girdim. Benim eve girmemi bekledikten sonra gitmişti.

Ayağıma dolanan tüylü köpeğime baktığımda, yemek için sırnaştığını anlamıştım.

"Kuku? Acıktın mı, güzelim? Gel bakalım, yemek yiyelim beraber. Zaten uykum da kaçtı."