「A Silent Scream」-Sasunaru-

2.0

yazım yanlışı varsa affedin lütfen. iyi okumalar ve iyi geceler.

Sarışın,  ağlamaktan kızarmış gözlerini zorlukla araladı.
"ugh..."
Kendini neredeyse hiç uyumamış gibi hissediyordu. Vücudundaki her bir kas ağrıyordu. Kendini zorlayarak vücudunu duvar kenarından diğer tarafa çevirdiğinde, yatağında telefona bakan bir Uchiha gördü.

Sasuke,  Naruto'nun yatağından gelen hışırtılar duyduğunda telefonu kapatıp yanına koydu. İki gencin, yorgun bakışları birbiriyle kesişti. Gözüne gece, gram uyku girmeyen siyah saçlı genç bütün bir gece boyunca uykusunda ağlamaktan kan çanağına dönmüş, sarışın gencin gözlerini hüsran içinde baktı... O çok sevdiği masmavi gözlerin tekrardan içindeki parıltıyı kaybettiğini görebiliyordu. Sarışın ölü gibi bakıyordu... Bir şey söylemesi gerektiğini biliyordu ama böyle bir durumda ne söylenirdi ki...?

Eğer sıradan bir 'özür dilerim' yeterli olsaydı, Dünya şu anda barış dolu ve aynı zamanda inanılmaz kaotik bir yer olmuştu... Sasuke,  yavaşça yatağında doğruldu ve Naruto'nun yanına gidebilmek için ayaklandı.
"Naruto bak, özür dilerim..."
Sarışın, Uchiha'nın onunla konuşmaya çalıştığını fark edince hızlıca yorganı kafasına çekti ve yatakta diğer tarafa döndü. Sasuke nefes verdi. Tabii ki de bu işe yaramayacaktı.
"Biliyorum, yaptığım şey kabul edilemezdi."
Sarışın yorganın altından iç çekti. Yine aynı saçma sözler: "Özür dilerim,üzgünüm."

Naruto, buna daha fazla dayanamayacağını düşündü. Haşimle yorganı üzerinden attı ve hızlıca ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başlamıştı ki bacakların düğümü çözüldü. Dün hiçbir şey yemediğinden dolayı yorgun düşmüştü. Acı içinde yüzünü buruşturduğunda Sasuke'nin ona doğru geldiğini gördü.
"Naruto...!"
Sarışın, elini 'dur' anlamında havaya kaldırdı. Şu anda yapacağı son şey, Sasuke'den yardım almak olacaktı. Bu adamın, kendisine yardım etmek istemesine izin vermesi kadar aciz bir şey olamazdı! Sarışının yanında duran tuvaletin kapısının kolundan güç alarak titreyen bacakları ile ayağa kalktı. Yüzündeki, her bir kası ne kadar nefret barındırdığını çok net bir şekilde belli ediyordu. Sasuke, çaresizlik içerisinde dudaklarını ısırarak Naruto'nun gözleri önünde acı çekerek ayak kalkmasını izledi. Naruto'nun gururunu en iyi bilen insandı. Bu yüzden karşı koymadı. Ve Naruto'nun odalarından çıkıp titreyen bacakları ile aşağıya inişini içe acıyarak izleyebildi sadece. Bu sefer fena batırdığını biliyordu ve eğer Naruto bir daha onunla konuşmazsa onu suçlayamazdı...

「☔︎」

Sarışın, merdivenlerden düşmeden aşağıya indiğinde ilk gördüğü şey, Shisui'nin salondaki koltukta oturmuş, elindede okumaya çalıştığı kitap ile pencereden dışarıya bakmasıydı. Bakışları buluşunca, Shisui, Naruto ya gülümsedi.
"Günaydın, canım."
Naruto, zorlukla gülümsedi ve Shisui'nin yanına ilerledi. Yarı yolda yere düşmediği için içten içe mutlu da aslında. Uchiha'nın yanına oturdu yavaşça.
"Acıktın mı?"
Dün akşam, Itachi'den, sarışın hakkında öğrendiği üzücü gerçeği hâlâ sindirmeye çalışıyordu.

Sarışın, 'hayır' anlamında başını salladı. Shisui, Naruto'yu şöyle bir süzdü. Gözleri kızarmıştı, boynu kıp kırmızıydı, rengi soluktu, bir hayaletten farkı yoktu... Shisui, ne kadar uğraşırsa, uğraşsın, Naruto ile arasında hep bir mesafe olduğunu biliyordu. Gerçi sarışının yaşadıklarından dolayı sadece Sasuke'ye karşı açık olması şaşırtıcı bir durum değildi.
Shisui, yanında oturan gencin kalbine giden duvarları yıkmak istiyordu.
"Naruto,ne okumak istiyorsun?"
Sarışın, ona doğrultulan soruyla bakışlarını yerden kaldırdı ve etrafına bakınmaya başladı. Yazabileceği bir şeye ihtiyacı vardı.
" Ah- tabi unuttum. Pardon."
Shisui, telefonunu sarışına uzattı notlar kısmını açarak ve Naruto'nun parmaklarının klavyede gezmesini izledi.