「A Silent Scream」-Sasunaru-

2.1

21. bölüme geldiğimize göre kitabı yarıladığımızı bildirmek isterim. kitabın sonunu az çok kesinleştirmeye başladım diyebilirsiniz. yazım yanlışı varsa affedin. ps: bölümü sizi duygulandıran bir şarkıyı dinlerken okuyun lütfen.
iyi okumalar.

Canlılar, kabataslak bir şekilde ikiye ayrılır: 1. sınıf, doğa ile iç içe yaşayan hayvanlardır. 2. sınıf ise doğaya hükmetmeye çalışan, hayvanlardan evrimleşmiş insanlardır. Her canlıyı hayata devam etmeyi itekleyen nedenler, sebepler vardır. Hayvanlarda bu sadece bir içgüdü iken insanlarda bu herhangi bir şey olabilir. Bir nesne, obje, bir insan, bir duygu... Peki bunların hiçbiri yoksa, hayat damarların hepsi kesilmişse, zalim insanoğlu ne yapar...?

「☁︎」

Hava kapalıydı."birazdan gökyüzü ağlamaya başlar..." İnsanların, yağmuru tanımlamak için kullandığı bu tanım sarışının hep komiğine giderdim. Her şeyden kendini üstün gören insanığlu, bir şimşek çaktı mı, sağanak yağmaya başladı mı kaçacak, sığınacak bir yer arardı. Naruto bunu hep zalimce bulmuştu. İnsanoğlunun sadece bir toz bulutundan ibaret olduğu gerçeğini evrendeki tek bilmeyen insan oğlunun ta kendisiydi.

Issız ara sokaklarda yürüyordu sarışın ağır adımlarıyla. Sağ tarafında bahçeli müstakil evler, sol tarafında ise orman... Ayakları onu nereye götürürse oraya gidecekti. Küçükken ne zaman bu sokaktan geçse, Sasuke ile kendisinin bir gün buradaki evlerin birinde beraber yaşadıklarını hayal ederdi. Kurduğu bu toz pembe hayallerin her zaman bir hayal olarak kalacağı gerçeğini kabul etmişti sonunda. Birkaç dakika sonra ayaklarının onu getirdiği yerin Sasuke ile çocukken geldikleri kamelya ağaçları ile dolu olan düzlük olduğunu gördü. Artık neredeyse yarım metre kadar uzamış bitkilerin yarım metre uzamış çimlerin arasından yavaşça geçti. Burayı keşfettiklerinde sadece 5-6 yaşındaydılar. O zamanlar daha kısa olan otların arasında saklambaç oynuyor, çiçek açmış kamelya ağaçlarına tırmanıyor, yere düşen kameraları topluyorlardı. Düzlüğün sonunda olan uçuruma yaklaştıklarında bütün şehir ayaklarının altında oluyordu adeta...

Daha önce sadece uçurumun kenarına bir kere yaklaşmışlardı.Sasuke dengesini kaybedip aşağı düşecek gibi olduğundan dolayı ikisi de bir daha oraya yaklaşmayacakları konusunda birbirlerine söz vermişlerdi yıllar önce.

Naruto, birbirlerine verdikleri sözü bozarken hiçbir şey hissetmedi...

「∂ση'т мαкє мє ѕα∂」

Shisui, eve geldiğinde saat 7:00'ye geliyordu. Evin kapısını bir güler yüz ile açtığında koridorda, yerde oturan bir Sasuke görmeyi beklemiyordu.
"Sasuke?"
Sasuke, donuk bir şekilde başını Shisui'ye çevirdi.
"Ne oldu? İyi-"
Lafı, Sasuke'ye doğru gelirken salonun halini görünce yarıda kesildi. Salon, bir savaş alanına dönmüştü neredeyse. Eksik olan birkaç ceset ve kandı.
"Buranın hali ne böyle?!"
Shisui, bağırarak yüzünü döndüğünde yerde çaresizlik içinde oturan Sasuke'ye.
"be- benim suçum..."
Shisui, siyah saçlı genci ilk defa bu kadar savunmasız gördüğü için bu kadar üzerine gitmemesi gerektiğini düşündü. Belki bir şey olmuştu? Derin bir nefes verdi ve Sasuke'nin yanına oturdu.
"Pekala, bana ne olduğunu atmak ister misin kendini daha iyi hissedeceksen?"
Yumuşak bir ses tonuyla sordu. Sesi, narin bir kelebeği bile incitmeyecek kadar nazikti. Birkaç saniye sonra Sasuke yavaş dudaklarını araladı.
"be-ben ona zarar verdim. Hayatta en çok değer verdiğim bir şeyi kırdım..."
Shisui, tek kaşını kaldırdı.
"Naruto ile aranızda bir şey mi oldu? Kendini mi suçlu buluyorsun?"
Sasuke başını salladı.
"O- onun kalbini kırdım. Ben-ben onu incittim... Bu- bugün eve geldiğimde onunla konuşmaya çalıştım..."
Shisui, kaşlarını çattı.
"Peki salon nasıl bu hale geldi?"
Sasuke duraksadı.
"O-onu benimle konuşmaya zorladım. O-oda eline geçen şeyi..."
Sasuke, devam edemedi. Shisui, zaten olayı anlamıştı. Ama asıl önemli olan soru şuydu: "Sasuke, Naruto nerede?"
Sasuke, başını iki yana salladı yavaşça.
"Bi-bilmiyorum. evden çıktı ve gitti..."
"NE! Onu durdurmayı denemedin mi?!"
Sasuke dolmuş gözleri ile etrafa bakındı.
"Denedim... dinlemedi."
Shisui, yanında duran siyah taşı gence döndü.
"Bana bak Sasuke, şu anda Naruto'nun nereye gidebileceğini en iyi bilen insan sensin."
Yanağına minik ama canını acıtacak bir çimdik attı Shisui.
"ah!"
Sasuke acı içinde yanağını ovuşturdu.
"Derhal ayağa kalk!"
"Bu ne içindi, Shisui?!"
Shisui, ayağa kalktı ve Sasuke'yehafif bir tekme attı ayağa kalkması için.
"Bunca seneden beri her türlü durumunda yanında olan insana olan sadakatin bu
mu?"
"Ne- Hayır? Tabii kide bu değil! Bu-"
Sasuke,ayağa kalktı.
"Kendi mutluluğunu seninkisinin gerisine koyan çocuğa verdigin değer buysa eğer bunca sene boyunca bu evde aşağılık, acınası bir adamla yaşamışım anlamına geliyor bu?!"