MY KILLER HUSBAND

CHAPTER 1

A/n: Good Day Charmies! Kamusta ang school for today? Hirap ba kayo sa modular hahaha wag kayo mag alala di kayo nag iisa.
__________

Habang tinatahak ang kalsadang napapaligiran ng malalaking damo ay hindi ko padin maiwasang isipin ang mga magulang ko. Naisugod naba si Daddy? Okay lang ba sila.

Hindi ko alam kung hanggang kelan ako magdudusa sa kamay ni Dark. 

Akala ko kasi tapos na...

Akala ko kapag hiwalay na kami ay tapos na... 

Pero nagkamali ako hindi pa pala! Kung alam ko lang na magiging ganito sya sakin sana pala ay di na ako umalis sa U.S, nanatili na lang sana ako.

"Where here." He said. Walang kabuhay buhay akong lumabas ng sasakyan ng pagbuksan nya ako. Dito naba ako mamamatay? Bakit hindi na lang din nya ako barilin tulad ng ginawa nya kay Daddy.

"M-Masaya kana ba Dark?" Puno ng hinanakit kong tanong. Hindi nya ako pinansin at nanatili padin sya sa harapan ko. Walang emosyong nakatitig sakin.

"B-Bakit... Dark." Tuluyan ng nanlabo ang mga mata ko ng dahil sa luha. Nanghihina ako." B-Bakit mo ginagawa sakin to! Lumayo nako! Pinalaya na kita, D-Dark." 

"Magpahinga kana muna, sigurado akong napagod ka sa biyahe." Napakuyom na lang ako dahil sa sobrang galit. Gusto ko syang sapakin ng makaganti man lang pero sinong niloko ko? Alam ko namang di sya masasaktan dahil wala naman syang puso, ni hindi nga nya alam kung gano kasakit ang ginagawa nya.

"Edi patayin mona ko." Walang gana kong sagot. Ewan koba kung san ko nakukuha ang lakas ng loob kong ito at nasasagot ko sya. 

"Don't piss me off, Sam! Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo." Napaigik naman ako sa sakit ng mahigpit nyang hinawakan ang braso ko. Ramdam ko ang pagbaon ng mga kuko nya sa balat ko.

"A-Ahhh D-Dark... masakit." Naiiyak kong daing. Nanatiling blangko ang emosyon nito at hinila na lang ako sa kung saan.

"D-Dark saan moko dadalh---N-No please w-wag Dark!" Napahagulgol na lamang ako sa takot ng dalhin nyako sa isang madilim na kwarto. Walang salita nyakong itinulak sa isang kama at agad na pinatungan.

"W-Wag Dark p-please." Pagmamakaawa ko. 

Naramdaman ko ang paghaplos ng mga kamay nya sa katawan ko. Napapasigaw na lamang ako dahil sa pandidiri. Hindi ganitong pagtatalik ang pinangarap ko noon. Hindi sa ganitong klaseng s*x ang gusto ko.

Hindi ganito ang gusto kong mangyare noon.

"Ahhhhhh!" Mariin akong napapikit sa sobrang sakit. Parang hinati ako sa dalawa. 

"F*ck! ang sikip mo." Rinig kong ungol nya. Sa bawat pag bayo nya sakin ay tanging pagka muhi lang ang nararamdaman ko. Hindi ko ma feel ang sarap.

Mula sa kaninang mabagal ay naging mabilis ito. Ramdam ko ang bawat pagbayo na iyon. Sagad na sagad. 

Wala man lang akong magawa. Tanging hagulgol ko lamang at ang mga ungol nya ang maririnig mo sa apat na sulok ng kwarto. 

"F-F*ck Ugh im c-cumming." Muli nanaman nyang ibinaon ang kanyang kahabaan at tuluyan na nga syang nilabasan. Sarap na sarap sya habang ako ay nagdudusa. 

NAALIMPUNGATAN ako ng maramdamang ang sikat ng araw na nagmumula sa bintana. Bahagyang naka awang ito kaya malayang nakakapasok ang sikat ng araw sa loob ng silid. 

Nanghihina akong bumangon at tiniis ang sakit ng katawan lalo na ang pangibaba ko. Napaka walang puso talaga ng lalaking iyon. Naalala ko noon na hindi naman siya ganito sa akin ng ikasal kami. Malayong malayo na sya sa dating Dark na kilala ko.

Paika ika akong pumasok ng banyo at doon namalagi ng ilang oras. Halos mabalatan kona ng buhay ang sarili dahil sa sobrang pandidiring nararamdaman. Feeling ko napaka dumi kong tao. 

Hindi din naman ako masyadong nagtagal at agad na nagpatuyo. Nagbloblower nako ng buhok ng bigla na lang bumukas ang pinto at iniluwa ang isang katulong na may dalang pagkain.

"Madam kumain na daw po kayo sabi ni Sir." Tumango lamang ako pagkatapos ay walang ganang tinitigan ang pagkain. Himala at pinadalhan nyapa ako ng pagkain. Bakit na guilty ba sya sa lahat ng nagawa nya? 

Agad kong tinuktukan ang ulo ko sa biglaan naisip. Tanga kaba Sam! Isang demonyo ang lalaking yon kaya pano magi-guilty sayo yon.

Lumipas ang ilang oras at hindi kopa din ginagalaw ang pagkain. Sumasakit nadin ang tsan ko pero isinasawalang bahala kona lamang. Iniisip na may lason ang pagkain na iyon para hindi ko makain.

Ganito katigas ang ulo ko.

Maya maya pa ay bumukas nanaman ang pinto at iniluwa ang lalaking kinasusuklaman ko. Naglakad ito palapit sakin pero ng makita ang pagkain sa gilid ko ay bigla na lamang nagiba ang timpla ng mukha nya. 

"Bakit hindi ka kumain." Tanong nya na nagpatigil sa akin. Sinakop nanaman ng takot ang buo kong katawan at agad na napayuko. Natatakot sa mga titig niya.

"Answer me woman!" 

"A-Aray m-masakit." Naiiyak kong ani ng hablutin nya ang braso ko. Kita ko ang pag igting ng panga nya at padabog na binitawan ang braso ko.

"Kung ayaw mong kumain... Fine! Hindi ka kakain ng isang linggo." Agad na nanlambot ang mga tuhod ko ng dahil sa sinabi nya. Kung papatayin nyako sa gutom bakit hindi na lang nya ko patayin agad.

Nakuha na niya sakin ang lahat. Ano pa bang kulang?