My Professor My Boyfriend (Completed)

Chapter 32

Ilang buwan na kaming hindi nag uusap at nagkikita ni Arthur magsimula ng maghiwalay kami nagkikita na lang kami sa school, hindi na siya pumupunta ng bahay. Hindi na rin niya kinokontak ang mga parents ko. Gabi gabi akong umiiyak sa kuwarto ko lagi din ako pumupuntang bar naglalasing. Hindi ko kasi alam bakit ako nagkaganito. May mali ba sakin? Bakit lagi na lang ako iniiwan ng mga taong mahal ko, may kulang ba? Anong hindi kami para sa isa't-isa? Ang perfect nga namin e, excuse niya lang siguro yon, para hindi ako masaktan na sila na pala ni vanessa. Ang sakit kasi, para akong binuhusan ng napakalamig na tubig na bigla akong nagmanhid hindi ko alam ano mararamdaman ko. Habang nagpababa ako sa kwarto ko nakita ko si Liam sa living room nag hihintay. Si Liam na parating kasama ko, tinutupad niya nga yung pakiusap ko sakanya na wag niya akong iwan.

"Good morning" I greeted him.

"Good morning, how's your head and your feet? In short kamusta na kalagayan mo?" He asked. Naaksidente kasi ako 2days ako na out of control ako sa steering wheel ng sasakyan ko dahil lasing ako, buti na lang puno nabanga ko hindi ako nakadamay ng iba at hindi malala ang kalagayan ko.

"Okay lang ako." I said. Naka crutch ako dahil hindi ako makapag lakad ng wala iyon.

"Papasok kaba talaga? Kaya mo ba?"

"Oo naman, ito hindi ko kakayanin? Yung iniwan niya nga ako kinaya ko, eto pa kaya. Ang liit na bagay lang nito."

"That is, because of him it happened to you, pwede ba kaylee move on."

"HOW! How?" I said while my tears starting to form.

"He already forget you! Hindi mo ba nakikita, masaya na siya na wala ka, ikaw lang yung-"

"Tanga na umaasa na babalik sya?"

"Hindi naman sa ganon"

"Pero hindi kasi siya madaling kalimutan."

"Kasi mahal mo pa"

Mahal ko pa nga siya, hindi kasi ganon kadali kalimutan siya. Mahal na mahal ko siya, kaya lang tanga ako. Yung akala kong siya na hindi pala, siya rin pala makakasira ng buhay ko.

Habang naglalakad kami sa hallway nakasalubong namin si coach kasama niya si Arthur.

"Oh lovers, teka napano ka kaylee?" Coach asked.

"Nahulog kasi sakin coach" Liam said.

"Huh? Ang kapal mo!" Sambit ko at tinignan ko si Arthur nakita ko siyang nakatingin sa binti ko na naka cast, kaya umatras ako, naalis naman ang tingin niya sa binti ko.

"Coach una na po ako mag uumpisa na po klase ko." Pag papaalam niya.

"Teka, Mr. Ocampo diba student mo si Miss Ferrell?"

"Yes Coach, bakit po?"

"Isabay mo na nahihirapan siyang mag lakad may klase din si Liam, baka malate siya."

"Huh?" Nagulat ako sa sinambit ni coach.

"Hindi coach ihahatid ko na siya, ako na bahala sa prof ko."

"Mapapagalitan ka, si Mr. Ocampo na lang pareho din naman ang pupuntahan niya, diba Rence?"

"Ahh.. ye-yes coach."

"Sige na kaya ko na to pumasok kana."

"Sigurado ka?"

"Oo, malakas to."

"Sige sunduin na lang kita mamaya." Sambit niya at hinatid niya ako kay Arthur, para alalayan ako nito. "Ingatan mo siya, kahit dito lang."

"Yes, i will"