From Daddy to Boyfie

13

Unicode;

"Park Jungkook ဘာတွေ ငိုင်နေတာလဲ"

Taehyung အသံကြောင့် ဖွင့်ထားတဲ့ စာအုပ်ကိုပဲ ငုံဖတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ Jungkook စားပွဲပေါ်က စာအုပ်ကို Taehyung က လှမ်းပိတ်လိုက်ပြီး

"အပိုတွေ လုပ်မနေပါနဲ့ကွာ မင်း စာဖတ်နေတာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ငါသိတယ်... ပြော ဘာဖြစ်လာပြန်တာလဲ"

Hoseok ကလည်း Taehyung အနားထိုင်ကာ Jungkook ကို ကြည့်ရင်း

"ဦးလေး Jimin က ဆူလိုက်လို့လား"
"Appa က ဘယ်တုန်းက ကျွန်တော့်ကို ကြီးကြီးမားမား ဆူဖူးလို့လဲ"
"ဒါဆို ဘာလို့ ဒီလောက် မှိုင်နေတာလဲ"

Hoseok မေးခွန်းကို မဖြေခင် Jungkook သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ စာသင်ခန်းထဲကနေ အဝေးကို လှမ်းငေးရင်း

"ကျွန်တော် အရှုံးပေးလိုက်ရတော့မလား မသိဘူး"
"ဘာကိုလဲ"
"Hero ကို"

Jungkook အဖြေက ဘာကို ဆိုလိုမှန်း Hoseok နားလည်လိုက်တာမို့ Taehyung နဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်မိသည်။ Taehyung က ခေါင်းခါပြီး

"ဦးလေး Jimin က မင်းကို ဒီလောက်ချစ်တာ အားလုံးသိနေတာပဲ Hero နောက် မပါလောက်ဘူး ထင်တာပဲ"
"အင်းလေ Jungkook ကလည်း မင်း မချစ်ပဲ နေနိုင်ရင် နေပေါ့ မနေနိုင်ရင်တော့ ငါက လက်မလျော့စေချင်ဘူး"

Hoseok အကြံကြောင့် Jungkook အပြင်ကို ငေးနေရင်း ပြုံးမိသည်။ မချစ်ပဲနဲ့သာ နေနိုင်ခဲ့ရင် အစကတည်းက ဖွင့်မပြောပဲ မြိုသိပ်ခဲ့မှာပေါ့.....။

"ဒီနေ့ညနေ ကျွန်တော် အချိန်ပိုင်းအလုပ် မလာတော့ဘူး ခွင့်တိုင်ပေးပါဦး"
"ဦးလေး Jimin ဆီ သွားမလို့လား"

Hoseok အမေးကို Jungkook ခေါင်းသာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ Taehyung ကလည်း ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့်

"ဟုတ်တယ်.. လက်မလျော့နဲ့ကွာ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် ငါလည်း ဦးလေး Jimin ကို တခြားသူလက်ထဲ မထည့်နိုင်ဘူး"
"ငါရောပဲ ဦးလေး Jimin က အရမ်း လှလွန်းတာကို တခြားသူ ပေးဖို့ နှမြောဖို့ကောင်းလွန်းတယ်"
"Hyung လည်း အရမ်းလှတာပဲကို"

Taehyung စကားကြောင့် Hoseok က Taehyung ခေါင်းကို သာသာခေါက်လိုက်သည်။ Jungkook လည်း သဲလွန်းတဲ့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်မနေနိုင်တော့တာကြောင့် စာသင်ခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ကိုပြန်ကာ ရေချိုးပြီး ပုံမှန်ဝတ်နေကြ Hoodie ထက် ရင့်ကျက်ပုံပေါ်တဲ့ ဆွယ်တာ လည်ပိတ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အပေါ်က Long Coat ရှည်ကို ထပ်ကာ မှန်ကြည့်မိသည်။