Unicode;
"Jimin နေမကောင်းဘူးလား"
Seokjin အမေးကို စတိုခန်းထဲ Stock စစ်နေရင်း Jimin က ပြုံးကာ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။
"မဟုတ်ပါဘူး ဘာလို့လဲ"
"ဘာလို့ တစ်ညထဲနဲ့ မျက်နှာက ဒီလောက် ဖြူဖျော့နေတာလဲ"
Seokjin အမေးကို Jimin သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ Seokjin က အဖြေကို စောင့်နေသလို ရပ်နေတာကို Jimin လည်း ဘာမှမဖြစ်သလို ဖြေလိုက်သည်။
"Jungkookie ညက ပြန်မလာဘူးလေ ခါတိုင်း ပြန်မလာဘူး ဆိုရင်တောင် မနက် အလိုလိုရောက်နေတတ်တာ ဒီတခါ မနက် ကျွန်တော်ထွက်လာတဲ့အထိ မရောက်သေးဘူး"
"မင်းက ဘာသွားပြောလိုက်လို့လဲ"
Jimin က ချက်ခြင်းမဖြေပဲ စတိုခန်းရဲ့ ဆန်ထုတ်တွေထားတဲ့နေရာမှာ ဆန်ထုပ်တွေပေါ် ထိုင်လိုက်ပြီး
"သူက ချစ်သူလို ချစ်လားပဲ အမြဲမေးနေလို့ ကျွန်တော်က အဲ့လိုအချစ်မျိုးနဲ့ ဘယ်တော့မှ ချစ်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြန်ပြောလိုက်တာ"
"ဟင်း.. မင်းကို ငါ ဘယ်လို ပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး"
Seokjin ကပါ Jimin အနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ Jimin က Seokjin ပခုံးပေါ် မေးလေးတင်လိုက်ပြီး
"ကျွန်တော် ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်း ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင် မသိတော့ဘူး.. Jungkookie ကို မချစ်စေချင်တော့ဘူး ဆိုပေမယ့် မချစ်တော့မှာလည်း ကြောက်တယ်"
"မင်း တခုခုကို ရွေးချယ်မှ ရတော့မှာလေ.. ဒီလိုကြီး ဆက်သွားရင် မင်းရော Jungkookie ရော ပိုနာကျင်ရမယ် မဟုတ်လား.."
Jimin ဘာမှ မဖြေပဲ ငြိမ်နေမိသည်။ ဒွိဟဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ အပြစ်တင်လိုက်မိသည်။
"မင်း မချစ်စေချင်ရင်လည်း တခါတည်း အိမ်ခွဲနေတာမျိုး ခဏ အနေဝေးသွားအောင် ခွဲနေလိုက်"
"အဲ့လိုတော့ မရဘူး.. ကျွန်တော့်မှာ မိသားစုဆိုလို့ သူပဲရှိတာ သူ့မှာလည်း ကျွန်တော်ပဲ ရှိတာကို ဘယ်လိုခွဲနေမလဲ"
"ဟင်း... ဒါဆို နည်းလမ်းက တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်"
"ဘာလဲ"
"Jungkookie အချစ်ကို လက်ခံလိုက်တော့လေ မင်းလည်း ချစ်နေတာပဲ"
Seokjin စကားကို Jimin က လန့်သလို ခေါင်းခါပြရင်း
"တော်ပါပြီ Hyung ရယ် မဖြစ်သင့်တာကို"
YOU ARE READING
From Daddy to Boyfie
Fanfiction(Unicode + Zawgyi) Unicode; အချစ်ခံရတာကို သဘောကျသလို... မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ဂရုတစိုက် ဆက်ဆံခံရတာမျိုးကိုလည်းသဘောကျတယ်... အဲ့တာတွေ အကုန်လုံး လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ ခင်ဗျားကိုသဘောကျဆုံးပဲ..... 🖤 Zawgyi; အခ်စ္ခံရတာကို သေဘာက်သလို... ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ဂ႐ုတစိ...
