Kızıl Güneş

Acı Gerçekler

Erdem'in bağırmasından sonra herkes eline geleni çarpmaya başlamıştı. Cam kırılmaları, ağlayışlar, sakinleştirme çabaları... Asmin koltuktan kalkamıyordu. Tolga onu kucaklayarak ön bahçedeki banklara bıraktı. Mira hemen yanına geldi onun sarılmasıyla Asmin ağlamaya başladı. Ta ki Tolga'nın "Sakinleş!" diye bağırmasına kadar. Yumruk sesiyle Asmin, Mira'nın kolları arasından kapıya baktı. Berk yerde Tolga da ayakta dimdik duruyordu. 

İkisi de banka geldikten sonra sessizlik devam etti. Evin içinden ses kesilirken Asmin konuşmak için cesaretlendi. 'Herkes öğrendi zaten daha fazla saklama.'  diye geçirdi içinden. "Daha önce anlatmak istedim size ama yapamazdım. Yapmak isterdim ama..."

"Ama yapamazdı. İlk gün Ceren ve Kürşat onu bu yüzden tutmuştu. Ben Asmin'i bekliyordum ve onlar kardeşlerini yurda göndereceklerini söyledi Asmin ise yarışmadan çekilmek istediğini söylediler. Onlarda söz verdi ama dikkatli olması gerektiğini söylediler." dedi Tolga.

"Kardeşim Emin doğarken annem vefat ediyor. Babam hem annelik hem babalık yapmakta çok zorlandı. Ortaokulu bitirene kadar her türlü işe girmişti ve bende evde annemin eksikliğini doldurmaya çalıştım. O hafta babam kötü bir suç işliyor. Ne olduğunu bilmiyorum hiç söylemedi. On yıl sadece on yıl ceza almıştı. Ama ben kardeşlerime bakmak zorundaydım. Babam tutuklanmadan önceki gün beni sıkı sıkı tembihledi. Eğer polisler bizi öğrenirse kardeşlerimle ayrılmak zorunda kalırdık. Babam bu yüzden uzak durun dedi ve bende herkese annemle babamın çok çalıştığını söylerdim. Sadece on yıl demişti babam. Beş sene daha var. Reşit olduktan sonra babamı ziyarete gittim. O zaman bana anlattı. Sadece bir kere görüştük ve o gün bana arkadaşının onu dolandırdığını anlattı. " Asmin bir çırpıda anlatmıştı. "Biz kaçak değildik ama bizi ayırmalarına izin veremezdim. Bizim babamız vardı."

Berk dalıp gitmişti. "Beni neden yurda bıraktılar bilmiyorum. Öğrenmek istiyorum çünkü şimdi ki avukat ailem.." güldü ve ekledi "Neden bu yetenekte birinciyim biliyor musunuz? Çünkü avukat ailem beni en iyi şekilde yetiştirdi. Beceremediğim her şeyde dayak yerdim. Dayak yememek için çok çalıştım. Beni bırakan kişileri bulursam bunun hesabını soracağım onlara. Onlar yüzünden yediğim dayakları. Hiç hata yapmama izin vermediler. Her zaman başarılı olmak zorundaydım." Berk buruk gülümsemeyle ekledi. "Yüzüme hiç vurmadılar böylelikle kimse anlamazdı." Tolga ve Mira hikayeler karşılığında hiç bir şey yapamadılar. Sadece dinleyebildiler. 

"İçeridekilerde bunu yapmalı Tolga. Herkes anlatmalı içindekileri. Sırları..." dedi Asmin. Berk Asmin'i kucağında eve soktuğunda kimsecikler yoktu. Çanı çaldılar hepsi zorla da olsa aşağı indi. Her yer dağılmıştı. Pencerelerden kırılanlar olmuştu. Devrilen sandalyeler... Asmin'i koltuğa bıraktılar. Hepsi toplandığında sessizlik çöktü. "Kimse buradan kalkmayacak. Şuandan itibaren herkes sessizce dinleyecek."

"Kimse hiç bir şey dinlemeyecek!" dedi Erdem dişlerinin arasından. 

"Herkes!" dedi Sinan. İçeride mafya babasının oğlu vardı ve herkes ondan korkuyordu. 

"Az önce duyduklarınız.." dedi Berk ve ekledi. "benim hakkımdakiler. Eksik bilgi var. Beni bırakanlar kim bilmiyorum ama şimdiki ailem beni mükemmel bir birey olmam için çalıştı. Bunu zorla yaptılar. Dayak yiyerek... Yanlış yaptığım her şeyde dayak yedim. Odalara kilitlendim..." 

Asmin devam etti. "Babam annemin ölümünden sonra kardeşlerimle bana bakmak için her türlü işe girmişti. Sonra tutuklandı ama bana kardeşlerimi emanet etti. Kardeşlerimi yurda gitmesine izin veremezdim. Polislerden her zaman kaçtık ama biz kaçak değiliz.." 

Mira sessizliğini bozdu "Beni duymadınız. Ama söyleyeyim ailem yurt dışına o kadar çıkıyor ki! ben evde kendi kendime yetiştim. Bakıcılarla.. Anne ve baba sevgisini bilmedim. Benim dadım bana anne ve baba oldu. Olsun ben yine de annemle babamı seviyorum."