Vampir: Adrinette - Marichat

GERÇEKLER

Sınır
75 + oy
100 + yorum

Marinette

Elimde ki nota dakikalarca şaşkın gözlerle baktım. İçimdeki heyecan, merak beni öldürecek derece de büyüktü. Bu notu kim bırakmıştı? Evime nasıl girmişti? Bunlar içimi yiyip bitiriyordu.

Üstüme çöken ağır duygusallık ile bir anda ağlamaya başladım. Olanlara anlam veremiyordum. Kalbim acıyordu ve beynim sulanıyordu.

Nedense Chatnoir'in yüzüğünü çıkarmak istemiyordum. İçimde kötü bir his vardı.

Sanki yüzüğü çıkarsam bir anda her şey yok olucakmış gibi hissediyorum. Buna dayanamıyorum.

Ağlama seslerimi duyan Alya hemen odamın kapısını açıp yanıma geldi. Benim saçlarımı şevkat ile okşarken çenemden tutup kafamı kaldırdı.

(Ayy shipleyesim geldi)

"Marinette iyi misin? Neden ağlıyorsun?"

Diye sorduğunda elimde ki kağıdı ona verdim. O kağıdı şaşkın bir şekilde okurken ben daha çok ağlamaya başladım.

"Marinette ağlama. Bak işte ne güzel fırsat geçmiş eline. Öğren de bitsin bu iş."

Dediğinde boğazım kuruduğu için öksürdüm.

"Bilmiyorum Alya içimde kötü bir his var. Sanki öğrendiğimde hayatımın sonu olacakmış gibi."

Dediğimde Alya hızla başını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır öyle bir şey olmayacak. Öğreneceksin ve onu hayatından çıkaracaksın. Sana inanıyorum kızım!"

Dediğinde kollarını kocaman açıp ona sarıldım. Kesinlikle bana en çok değer veren kişi Alyaydı.

"Adrien bugün seni hiç aradı mı?"

Dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım. Bugün ne gelmişti ne aramıştı. Olaylardan onu da düşünememiştim.

"Alya sen benim her zaman yanımda olacaksın değil mi?"

Diye sorduğumda daha sıkı sarıldı.

"Söz veriyorum hep yanında olacağım. Seni her zaman koruyacağım."

Diyince bende daha sıkıca sarıldım ona. Kafamı onun omuzuna koyarken ne yapacağımı düşünüyordum.

Bence bütün her şeyi bitirmenin vakti gelmişti. Artık dayanacak gücüm yoktu. O kişi kimse eğer ona bu yaptıklarına pişman ettireceğim.

Benim o kadar acılar çekmeye hakkım yoktu.

Bir anda hayatıma bir karaltı gelmişti ve o karaltı hayatımı bitirmişti. Devamını da bitirmesine izin vermeyeceğim.

Alya ile biraz daha konuşup onu uğurlarken heyecan ve meraktan ölecek gibiydim. Aşırı derece de heyecanlıydım. Çok korkuyordum.

Daha gelmesine vardı ve o sırada gözlerimi kapattım. Biraz dinlenmek istiyorum. O kadar çok yorulmuştum ki ağlamaya başladım gene. Eski hayatımı özledim.

Geceleri yatağa girerken uyuyacağım diye huzurlu olduğum günleri özledim. Her gece dans edip çizim yapmayı özledim.

O sıra da kapı çalınca göz yaşlarımı silip kapıyı açtım. Karşımda dayak yemiş bir Adrien görünce gözlerimi kocaman açtım.

"Adrien noldu sana!"

Diyip onu içeri aldım ve yüzünü inceledim.

"Önemli bir şey değil. Nino ile ettik."

Diyip yüzünü geri çekti.

"Neden ettiniz?"

Dediğimde elini boşver anlamında salladı.

"Gereksiz bir konu."

Diyip kollarını belime sardı. Bu hareketi ile önce şaşırıp sonra kollarımı onun boynuna doladım.

Kafasını kaldırıp yüzüme öpücükler kondurur iken istemsiz olarak kıkırdamıştım. Cidden beni çok mutlu ediyordu.

Dudaklarımda baskı hissedince bende gözlerimi kapatıp ona karşılık verdim. İkimiz de birbirimizin dudaklarını emerken bana daha sıkı sarıldı. En sonunda ayrılırken alınlarımızı birbirine yasladık.

Bana o kadar güzel bakıyordu ki bir süreliğine bütün olanları unutuyordum.

O benim ilacım gibiydi.

"Uykun var sanırım. Beraber yatmak ister misin?"

Dediğinde, öpüşmenin verdiği yumuşaklık ile başımı olumlu anlamda salladım.

Beni tek hamle de kucağına alırken ağzımdan bir kahkaha çıktı. Beni odama götürüp yatağa yatırırken kendisi de uzandı. İkimiz birbirimize bakarken o benim yanağımı hafifçe okşadı.

"Seni seviyorum Marinette."

"Bende seni seviyorum Adrien."

Diyip dudaklarımızı son kez birleştirdik. Gözlerim yavaşça kapanırken alnıma bir öpücük kondurdu.

"Sen uyuduktan sonra gidebilirim güzelim bilgin olsun."

Dediğinde başımı olumlu anlamda sallayıp kendimi uykuya bıraktım.

'Gece vakti'

Yatakta hareket eden ağırlık ile yavaşça gözlerimi açtım. Karşımda Chatnoir'i görünce hemen yanıma baktım. Adrien'ı göremeyince gittiğini anlayıp ona döndüm. Hiç bir şey demeden dişlerini boynuma geçirirken ben onu itmek ile uğraşıyordum.

Başım yana düşerken gözüm yüzüğe çarptı ve aklıma not geldi. Chatnoir dişlerini çekip ellerini yataktan çekince hemen elimi parmağına atıp yüzüğü çıkardım.

Yeşil ışıklar gözümü alırken yataktan hızlıca kalktığını duydum. Anında kalkıp hiç bir şeyi umursamadan yakasından tutup kaçmasını engelledim.

Göz göze geldiğimiz de şaşkınlıkla elim düşmüştü.

O... Adriendı! Şuan karşımda ki kişi benim sevgilimdi!

Ben ona şok ile bakarken o ise korkmuş gözler ile bana bakıyordu.

Bir anda beni ittiğinde kafam duvara çarpıp yatağa düşmüştüm. O daha da korkup kaçarken ben kafamdan bir şeyler aktığını hissediyordum.

Canım aşırı derecede acırken gözlerim kendiliğinden kapandı. Bunca zamandır bana acı çektiren kişinin aslında çok sevdiğim sevgilim olduğunu öğrenmem benim kaldıramayacağım kadar büyük bir acıydı.

Devam Edecek

Evet arkadaşlar bu bölüm bu kadar.

Finale son bir bölüm kaldı bu yüzden sınır koydum.

Evet soru zamanı LGBT yani eşcinsellik hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizleri seviyorum bir sonraki bölümde görüşmek üzere, hoşçakalın, sağlıkla kalın, güle güle, by by😘😘

Kelime sayısı= 722