Vampir: Adrinette - Marichat

HAYRAN

Marinette

Sıradan bir gündü gene. Kütüphaneye gelmiş çalışıyordum. Son sene olacaktı. Bu yüzden sıkı çalışıyordum.

(Arkadaşlar ben bunların yaşlarını yazmadım. Sizce lise son mu yoksa üniversite son mu yapayım)

Adrien aramış ve yanıma gelmek istediğini söylemişti. Mutlulukla kabul ettim. Cidden onun yanında olmak çok mutlu. Chatnoirden sonra bana moral gibi geliyordu.

(Bide arkadaşlar her bölümde Chatnoirin gelip Marinette'nin kanını almasından bahsetmeyeceğim. Çünkü her gece geliyor. Aralıksız.)

Adrien yanıma gelip biraz sohbet ettik ve ders çalışmaya başladık. Cidden onun yanında olmak beni mutlu ediyor.

"Nino ve Alya çok mutlu. Onları böyle görmek beni mutlu ediyor."

Dedi Adrien sessizliği bozarak.

"Kesinlikle öyle. Beni de mutlu ediyor. Alya gibi olmayı çok isterdim."

Dediğimde istemsiz olarak alt dudağımı ısırdım. Adrien şaşkınlıkla gözlerime bakmıştı.

"Sende mi sevgili istiyorsun?"

Dediğinde utanmıştım.

"Yani kim istemez ki? Herkes sevilmek ister, sevmek ister. Dimi?"

Dediğimde suratı düşmüştü. Noldu acaba?

"Haklısın sevmek ve sevilmek herkesin hakkı."

Diyip gülümsedi.

"Bende isterdim bir sevgilim olsun ama daha düzgün birisi karşıma çıkmadı."

Dedi elini yanağına koyup beni izlerken.

"Umuyorum ki düzgün birisini bulacaksın Adrien. Umudunu kaybetme."

Diyip önüme dönüp kitabımı okumaya devam ettim. Bana karşı birşeyler hissediyor mu acaba? Ben bu kısa sürede ona karşı birşeyler hissettiğimin farkındayım. Ona bana çok iyi davranıyordu. Cidden mükemmel birisiydi.

Kütüphaneden ayrıldıktan sonra sahil gidip pamuk şeker aldık ve yürümeye başladık. Yan yana yürürken sürekli elimiz çarpıyordu istemsizce. Bir süre sonra Adrien elimi tutunca gözlerimi büyüterek ona baktım.

"Sürekli çarpışıyorlar. Sinir bozucu."

Diye yürümeye devam etti. Yüzümde küçük gülümseme ile onu takip ettim. Eli elime ne kadar yakışmıştı öyle.

Adrien

Eli sıcacıktı. Cidden çok güzel elleri vardı. Her ne kadar çarpıştıkları için tuttum yalanını söylesem de cidden böyle daha iyi olmuştu.

Eli elimde çok daha güzel durmuştu.

Onun kalp atışlarını duyabiliyordum. Hızlanmıştı. Şimdiden kanının tadı ağzıma gelmişti. Bütün kanını alacağım günü iple çekiyordum. Bana karşı boş olmadığını biliyordum.

Onun kanı için her şeyi yapacaktım!

İkimizde el ele yürürken sıradan konulardan konuşuyorduk. Tabi Marinette'nin telefonu çalana kadar. Elini elimden çekmeden diğer eli ile telefonu çıkartıp kimin aradığına baktı. LUKA💜 diye kaydetmişti.

Luka mı? Cidden mi? Birde yanına mor kalp koymuş! Bebeğim falan yazsaydın!

Marinette mutlulukla telefona cevap verince gözlerimi devirdim. Benim yanımda bir erkekle konuşuyordu ne harika!

"Alo Luka."

"İyiyim bende sen nasılsın?"

"Bende seni özledim."

"Bir arkadaşım ile sahilde dolaşıyoruz öyle. Sen ne yapıyorsun?"

"Ne zaman geleceksin Paris'e?"

"Ya cidden mi? Seni havaalanından alacağım o zaman."

"Çok mutlu oldum. Sen geldiğinde bu sefer gitmene izin vermeyeceğim.(gülmeye başlar)

"Bende seni öpüyorum. Görüşürüz."

En sonunda telefonu kapattığında direk konuştum.

"Kim bu Luka?"

Dediğimde ilk afalladı. Sonra gülümseyip cevap verdi.

"Çocukluk arkadaşım."

Dediğinde dilimi iç yanağımda gezdirdim. Bir çocukluk arkadaşımız eksikti.

"Burada değil galiba?"

"Evet İngiltere'de ama yarın dönüyormuş. Bu harika."

Diyip güldüğünde içimde ki kıskançlık hissine engel olamadım. O başka bir erkekle samimiydi.

"Çok sevindin. Onu çok sevdiğin belli."

"Ah tabiki de. Hatta o benim ilk aşkım diyebilirim."

Dediğinde gözlerimi büyüterek ona baktım.

"Nasıl yani?"

Diye sorduğumda utanmıştı.

"Aşk değilde hayranlık diyelim. Küçükken ona çok hayrandım. O çok havalı birisiydi. İster istemez herkesi kendine hayran bırakıyordu. Bende onun bir hayranıyım işte. Küçükken hep onunla evleneceğimi söylerdim. Ah çok utanç verici anlar."

İçimde ki öfke daha da büyüyordu. Marinette ona hayrandı. Onunla evlenmek istemişti. Onu seviyordu. Onu anlatırken gözleri ışıldıyordu.

"Ne güzel."

Demiştim sadece ağzımdan bir tek o çıktı.

Ben o Lukaya yapacağımı biliyordum!

Devam Edecek

Evet arkadaşlar bu günlük bu kadar oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Öncelikle arkadaşlar bu kitap kısa olacak sanırım çünkü aklıma içerik gelmiyor. Fikir gelmiyor. Bu son kitabım olabilir. Fakat bu Wattpadı bırakacağım anlamına gelmiyor. Başka bir hesaplar başka türlü kitaplar yazmayı düşünüyorum. Umarım diğer sayfama da destek verirsiniz.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın sağlıkla kalın güle güle by by 😘😘

Kelime sayısı= 613