Taksicinin sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım .
evet gelmiştim ücreti ödeyerek idim tüm uyuşukluğumla kapıyı çaldım ilk çalışta açmıştı eda
"nerde kaldın acaba sen"
"taksi bulamadım"
"gel buraya ya çok özledim seni " diye yapıştı hemen bana kızıcaktı geç kaldığım için ama kıyamadı halime.
Sarmaş dolaş girdik içeriye ali ortalıkta gözükmüyordu
"ali nerde "
"bi arkadaşı geldi timden onla çalışma odasındalar önemli bi şey sanırım "
"hmm anladım canım.. ee anlat bakalım nasıl geçti balayı "
"geçti işte boş ver şimdi onu sonra konuşuruz sen noldu onu anlat neden hale bu haldesin"
"aa ne varmış benim halimde gayet iyim ben "
" sen hatırlamıyor olabilirsin ama ben gayet iyi hatırlıyorum bana bi söz vermiştin "
"gayet iyi hatırlıyorum ama yapamıyorum eda olmuyor kurtulamıyorum vicdan azabından "ağlamaya başlamıştım hıçkırıklarımı engelleyemiyordum . eda da ağlıyordu birbirimize sarılıp ağladık bir süre sonra kahve yaptık o burada yokken ne olduysa anlattım şuruptan bahsettim sonra babamın benden yardım istediğini her şeyi şuruba oda çok üzülmüştü ama babama katıldığını söyledi sanırım haklıydı .
Ben yine bi ağlama krizine girmişken duydum sesini
"bu kadar bağlandığını bilseydim almazdım onu senden " kim olduğunu anlayamadığım sesin geldiği yöne döndüğümde fark ettim onu. Sabahki adamdı şurubun sahibi olan odun .ben şaşkınlıkla anlamaya çalışırken ali atladı lafa
"siz tanışıyor musunuz"
Eda da soru soran gözlerle bana bakıyordu .geçte olsa cevap verdim
"anlattım ya hani şurubu işte onun sahibi"
"sen adını nerden biliyorsun "
"ben koydum ona bu adı"
"adı zaten şuruptu aynı adı koymuş olmamız ilginç"
"cidden ilginç" dedi eda
O sırada ali ve arkadaşı da salonun ortasına gelmişlerdi. Ali arkadaşını buyur etti birlikte oturdular
"eda hayatım bi kahve yapar mısın bize sade olsun"
"tamam aşkım yaparız biz şimdi"
Eda benide beşinden sürükleyerek mutfağa soktu
" oha kızım inanamıyorum sana bu adama mı odun dedin sen ali duymasın ama çocuk taş"
"yuh ama ya ben dert yanıyorum sen ne diyorsun "
"tamam tamam hadi sen yapı ver "
"neden ben yapıyorum ya ben misafirim hem kocan senden istedi"
"kızım istemeye geldiklerinde bile ben yapmadım biliyosun beceremiyorum Türk kahvesini"
Haklıydı o gün bile ben yapmıştım.
Hafifçe gülümseyip sitemkar bir şekilde
"tamam tamam hadi çıkar kahveyi ben yaparım "
Kahveyi yapıp tepsiye koydum eda da servis etti
Ali ilk yudumunu aldı ve sırıtarak
"ellerine sağlık mayacım yine çok güzel olmuş"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK MEVSÏM
Ficção Adolescentebaşını sonunu bilmediğim bir bilinmezliğe doğru koşuyorum. peşimde sadece geçmişin acı hatıraları ve sevdiğim adamın ihanetiyle koşuyorum. Ne yaparsam yapıyım güçlü olamıyorum Allah kahretsin ki o benim en zayıf noktam .. bi çok kez intihar etmeyi d...
