Kitabın başından beri sürekli Duygun'u anlattım,sürekli Duygun'u yazdım . Bu seferse bir değişiklik yapıp Duygun'u değil Duygun'a yazacağım .Yani ona bir mektup yazıcam yada mesaj olarak da kabul edebilirsiniz onu size bırakıyorum.
Sevgili Duygun;
Sevgili diye başladığıma bakma senin sevgiyi hissedebilecek bir kalbin olduğunu düşünümüyorum.Lakin buna rağmen ,beni hiçbir zaman sevmeyeceğini bilmeme rağmen seni çok seviyorum hemde fazla çok .Şuan sana olan sevgimi anlatacak değilim,zaten ömrüm sana olan sevgimi anlatamayacağım kadar kısa ,yinede dinleyeceğini bilsem oturup gözlerinin içine baka baka sana seni anlatamasamda sana olan sevgimi anlatabilirim. Sahi en büyük hayalim belkide bu benim sana birşeyler anlatmak ,seninle dertleşmek . Gerçekleşmeyeceğini bile bile...
Ben tüm bunları belki tesadüfen bir gün okursun da ben aklına gelirim diye yazdım . Anca aklına gelirim zaten kalbinin yan sokağından bile geçemem oysa sen benim aklıma bile gelmiyorsun o kadar kalbimdesin ki ...
En çok da neyi istiyorum biliyor musun sevdiğim bir gün tüm bu ağlayarak yazdıklarımı seninle oturup kahkahalar içinde okumayı. Yada seni kalbimden tamamen söküp atmayı . Bu şekilde olmuyor çok arada derede kalıyorum. Ne içimdeki seni öldürebiliyorum ne de kendimi yaşatabiliyorum...
SAYIN SEVİGİSİZ DUYGUN BEN SENİ ÇOK SEVİYORUM....
Gönderen: Deniz
Alıcı:Duygun
Adres :Kalbim
(çünkü sen her zaman benim kalbimdesin bunu sana asla ulaştıramam ,sen ulaş nolur sevdiğim)
