Please Shizun , Don't Eat Mud !

အပိုင်း - ( ၂ )

[ ခုနှစ်နှစ်တစ်ကြိမ်ကျင်းပသော ချင်ချူဂိုဏ်းမှ ဂိုဏ်းသားလက်ခံခြင်းနှင့် တောင်ထွတ်ခွဲခြားခြင်း ]

ချန်လင်းမြို့အား အပေါ်စီးမှကြည့်ရူနေသော ချင်ချူဂိုဏ်းသားများ။ မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံဝတ်ဆင်ထားသော ဂိုဏ်းသားတစ်ယောက်လက်ထဲတွင် ရိပေါ်ရှိနေခဲ့သည်။

အရိုးစုမကောင်းဆိုးဝါးအားနှိမ်နင်းပြီးသည်ကိုတွေ့သောအခါ
ရိပေါ် ထိုလူအားစိုးရိမ်တကြီးကြည့်မိသည်။ အန္တရာယ်ကင်းနိုင်လောက်ပါရဲ့။

မကြာခင်အနက်ရောင်မြူခိုးများကြား ထွက်ပေါ်လာသောလူတစ်ယောက်။ ငွေရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်ပနေသော ဓားအားကိုင်စွဲထားလျက် ထိုလူကကောင်းကင်ထက်သို့မော့ကြည့်သည်။

မြေကြီးနှင့်ပေပေါင်းများစွာကွာနေသည့်တိုင် ထိုလူရဲ့အကြည့်ကို ရိပေါ်ပြတ်သားစွာမြင်နိုင်ခဲ့သည်။

"ကျုံရှစ် က လေးစားထိုက်ပါတယ်"

ထိုလူမှာတစ်စုံတစ်ခုကိုရေရွတ်ပြီးနောက် ဓားပျံအားစီးနင်းလျက် ထွက်သွားလေတော့သည်။

"အသက်ရှင်ကျန်သေးတဲ့လူတွေရှိလား စစ်ဆေးကြ ကျန်တဲ့လူတွေကမြို့ကိုအစီအရင်လုပ်ပေးဖို့ငါနဲ့လိုက်ခဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့"

ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူသောထိုလူက အကုန်လုံးကိုအမိန့်ပေးပြီး ရိပေါ်အားမြေပြင်ပေါ်သို့ချပေးလေသည်။

မြေကြီးနှင့်ခြေထောက်ထိမိသောအခါ ရိပေါ်တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသတိရသွားလေသည်။

"အဖေ !?"

အလျင်အ​မြန်ပင်မိမိအိမ်ရှိရာသို့သွားတော့ ကြိုဆိုနေသည့်မြင်ကွင်းကကြည့်ချင်စရာတစ်စက်မှ မရှိပေ။
ဖြူဖွေးနေသည့်အရိုးတစ်စုနှင့် ပျက်ယွင်းနေသောအိမ်တစ်လုံးက သူ့အားကြိုဆိုနေလေသည်။

ကြောက်လန့်နေသော်လည်း အနားသို့သွားကာဖြင့်
အရိုးစုအားကိုင်တွယ်မိသည်။ ကျဆင်းမည့်မျက်ရည်များက မရှိခဲ့ပေ။ ထို့အစားတသိမ့်သိမ့်တုန်နေသော ကိုယ်လေးက နာကျင်မှုကိုအတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ခံစားနေရကြောင်းပေါ်လွင်စေသည်။