Please Shizun , Don't Eat Mud !

အပိုင်း - ( ၁၂ )

[ ရှစ်ဇွင်းရဲ့ ဆရာ ( ရှီးဖူး ) ]

ရှစ်ဇွင်း​ဖြစ်သူမရှိခဲ့သည့်အချိန်ခဏ ဟော်ရှန်းချင်းတောင်သို့ပြန်လာရသည့်အချိန်နှင့် လက်ရှိရှစ်ဇွင်းဖြစ်သူနှင့်ပြန်လာရသည့်အချိန်တွင် ကြုံရသည့်စိတ်အခြေအနေမှာ လွန်စွာကွဲပြားလျက်ရှိသည်။

မမြင်တွေ့တာကြာသည့်ရှစ်ဇွင်းမှာ စတွေ့သည့်အချိန်ကလိုမပြောင်းလဲပါသော်လည်း သူကတော့အရင်ကလိုကလေးငယ်လေးမဟုတ်တော့ဘဲ လူငယ်တစ်ယောက်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲကာ ရှစ်ဇွင်းနီးနီးအရပ်ရှည်လာလေသည်။

သို့ပေသိကျင့်ကြံရေးတိုးတက်နှုန်းကတော့မူ ဟင်း။

စံအိမ်ရှေ့သို့ရောက်သောအခါ။

" ရှန်းစစ် ထွက်လာခဲ့ !"

' ဟမ် ရှစ်ဇွင်းကဘယ်သူ့ကိုခေါ်နေတာလဲ ငါ့အပြင်တခြားဘယ်သူရှိသေးလို့လဲ '

မနာလိုမှုခပ်ပါးပါးက
ရိပေါ်ရဲ့နှလုံးသားထက်လွှမ်းခြုံလာသည်။

" ရှန်းစစ် !"

ကျုံရှစ်ရဲ့လေသံအနည်းငယ်မြင့်လာသောအခါ ရိပေါ်လည်ပင်းထက်ရှိဆွဲကြိုးမှနေ ရှန်းစစ်ထွက်လာတော့သည်။

ချလွင် ချလွင် ~

ကျုံရှစ်ထက်သို့ ခြူသံတလွင်လွင်နဲ့ရောက်လာတော့သည်။

" ငါ့တပည့်ကို
မင်းရဲ့စွမ်းအင်သိုလှောင်တဲ့နေရာမှတ်နေတာလား ! "

တပည့်ဖြစ်သူကို
နည်းနည်းလေးမှထိတာမကြိုက်သောကျုံရှစ်ခမျာ ရှန်းစစ်အားဆူပူတော့သည်။ ဒေါသထွက်ဖူးခြင်းမရှိသည့်အထွက် ဆူပူသည့်လေသံမှာလေပြည်အေးလေးနှယ်။

ချလွင် ချလွင် ~

" အဲ့တာမင်းရဲ့သခင်ပဲ ကလန်ကဆန်မလုပ်နဲ့ ၊ ငါ့တပည့်ရဲ့ချီစွမ်းအင်ကိုမစုပ်ယူနဲ့ ၊ မင်းစကားနားမထောင်ရင်တစ်နှစ်ပတ်လုံး ဗျပ်စောင်းတီးပြမယ် "

ချလွင် ~

ဗျပ်စောင်းဟူသောအသံကြားသည့်အခါ ရှန်းစစ်မှာရိပေါ်ဘေးကပ်လို့ သခင်ဖြစ်သူအားချွဲနေတော့သည်။

" ဒါက "

ခပ်စူးစူးခံစားချက်ကြောင့် နှာခေါင်းမွှန်လာကာ ငိုမိတော့မည်ဟုခံစားရသည်။ သူ့ကိုထားခဲ့ရတဲ့အကြောင်းအရင်းက သူ့အတွက်ကိုယ်ပိုင်ဓားတစ်ချောင်းရှာပေးဖို့အတွက်တဲ့လား။