" ធ្វេីការងារបានល្អ ចាំមេីលម្ចាស់បងធ្វេីម៉េចទៀត ខ្ញុំធ្លាប់
ប្រមាថម្ដងហេីយថាកុំចង់ប្រលែងលេងជាមួយខ្ញុំ អរគុណសម្រាប់មេីលថែកូនឃាតករកន្លងមក " ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់រួចឈានជើងថយក្រោយកន្លែងមនុស្សអ៊ូអរចាកចេញដោយមិនលាអ្នកណាទាំងអស់ ទន្ទឹមនឹងនោះរាងក្រាស់បន្សល់ទុកក្រដាស Note តូចមួយនៅលេីឡានយ៉ុនហ្គី
ងឺត រាងក្រាស់ជាន់ហ្វ្រាំងឡានកាច់ពន្លត់ម៉ាស៊ីនក្នុងចំណត
ឡានវិមានពណ៍ស្វាយនាយទម្លាក់ជេីងជាន់លេីបេតុងបោះ
ជំហានយ៉ាងស្វាហាប់មុខមាំគ្មានស្នាមញញឹមអ្នកបម្រេីនាំគ្នា
អោនគំនាប
" ឯណាសារ៉ា " នាយផ្អាកដំណេីរបែរមុខមកសួរមេការក្នុង
វិមាន
" គេរង់ចាំទ្រង់នៅឯបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវព្រះពរ "មេការឈ្ងោក
មុខសម្លឹងចុុងជេីងខ្លួនឯងគេមិនហ៊ានប្រសព្វកែវភ្នែកចំៗមួយ
ជុងហ្គុកឡេីយ ចំណែកជុងហ្គុកក្រហឹមដេីមកទទួលដឹងឮ
#បន្ទប់ទទួលភ្ងៀវ
" ស្រីនោះឯងទុកនាងនៅឯណា " ជុងហ្គុកបោះសំនួរទៅ
កាន់ចំណិតភ្លាមព្រោះនាយជាមនុស្សចិត្ដក្ដៅមិនសូវចូលចិត្ដបត់បែនច្រេីន
" ខ្ញុំលេីនាងដាក់បន្ទប់ចៅហ្វាយហេីយទាន " សារ៉ា
" ឯងធ្វេីការងារបានល្អទៅសម្រាកចុះហាមឲ្យនរណាឡេីង
ទៅខាងលេីបេីគ្មានការអនុញ្ញាតពីយេីង " ជុងហ្គុក
" ក្រាលទូល " សារ៉ា
#Back
" ថោបទាបគំនិតលោកឯងនេះស្មោកគ្រោកម្ល៉េះ គួរយក
ពេលលាងខួរក្បាលចេញទៅ " ម៉ាលីហ្សាសម្លក់មុខប្រឹង
សម្ដីខ្លាំងដាក់តែក្នុងចិត្ដភ័យស្ទេីររាកនោមដាក់ខោ
" wow បាត់5ឆ្នាំសោះសម្ដីខ្លាំងគ្រាន់បេីយេីងចូលចិត្ដ "
រាងក្រាស់ទះដៃអបអរសម្រាប់ស្រីតូចដែលក្លាហាយហ៊ាន
តតាំងសម្ដីមួយខ្លួននាងប្រែប្រួលណាស់តាំងពីពាក្យសម្ដីឬ
កាយវិការនាយបោះជំហានជេីងសន្សឹមៗមកក្បែរគ្រែគេង
ម៉ាលីហ្សារំកិលខ្លួនថយក្រោយបិះធ្លាក់គ្រែអ្នកកំលោះស្រវា
ឱបក្រសោបចង្កេះមួយក្ដាប់ជាប់កញ្ឆក់បុកដេីមទ្រូងមួយទំ
ហឹងស្ទេីរបាក់ច្រមុះ
