" អ្វីដែលកូនស្រីរីករាយប៉ាយកវាមកឲ្យឯងណាកូនស្រី "
" សង្ឈឹមថាឯងមិនចាំរឿងទាំងឡាយជារៀងរហូតទៅចុះ
ម៉ាលីហ្សា " នាយគិតក្នុងចិត្ដ
" លោកប៉ាតេីអ្នកម៉ាក់របស់កូននៅឯណាដែលតាំងពីកូន
ក្រោកមកមិនទាន់ឃេីញគាត់ទេតេីកូនរវល់នៅផ្ទះបាយមែន
ឬមួយអ្នកម៉ាក់ជាប់ការងារខាងក្រៅ "ម៉ាលីហ្សានិយាយសួរ
រកមនុស្សដែលផ្ដល់កំណេីតមកឲ្យខ្លួន យ៉ុនហ្គីគ្រាន់ឮមួយ
សំនួរនេះភ្លាមធ្លាក់ថ្លេីមក្ដុកដល់កែងជេីងវាជាសំនួរចាក់ដោត
បំផុតតាំងពីយ៉ុនម៉ានៅក្មេងម្ល៉េះ
" នាងចាកចេញតាំងពីកូនទេីបកេីតមកម្ល៉េះ ម៉ាលីហ្សានាង
តស៊ូដេីម្បីបង្កេីតឯងមកមិនខ្វល់ពីជំងឺប្រចាំកាយដូច្នេះនាង
កំពុងមេីលឯងពីខាងលេី " យ៉ុនហ្គីនិយាយញ័របបូរមាត់ទឹក
ភ្នែករលីងរលោងអួលដេីមកស្ទះទ្រូងស្ទេីរធ្លាយនាយសឹង
ស្រែកយំចំពោះមុខរាងតូចទៅហេីយ
" ហុឹកហុឹក ហេតុអ្វីលោកប៉ា អ្នកម៉ាក់មិនគួរធ្វេីបែបនេះទេ "
ម៉ាលីហ្សា
" ក្ដីស្រលាញ់ដេីម្បីកូនស្រីមេីលឃេីញពន្លឺថ្ងៃនាងមិនរអ៊ូដែរនាងស្រឡាញ់ឯងណាស់កូនស្រីដូច្នេះរឹងមាំឡេីងឈប់
បន្ទោសខ្លួនឯងថាជាមនុស្សនាំបញ្ហាដល់អ្នកដទៃទៀតណា
កូនស្រីរបស់ប៉ា " យ៉ុនហ្គីជ្រេីសរេីសការកុហកប្រសេីរជាង
ឲ្យរាងតូចដេកត្រាំការឈឺចាប់ដែរ
" ចា៎កូនមិនធ្វេីឲ្យប៉ាខកបំណងឡេីយ កូនស្រឡាញ់លោក
ប៉ានឹងបងប្រុស " ម៉ាលីហ្សាជូតទឹកភ្នែកចេញស្អាតញញឹម
យ៉ាងស្រល់ដាក់យ៉ុនហ្គី
" ម៉ោះប៉ានាំកូនមេីលពពួកផ្កាទាំងនោះ " យ៉ុនហ្គីដឹងដៃរាង
តូចសំដៅទៅសួរច្បារ
" wow ស្អាតខ្លាំងណាស់លោកប៉ាតេីអ្នកណាដាំពួកវាទៅ "
ម៉ាលីហ្សា
" អ្នកថែសួរប៉ាបញ្ជាឲ្យគេដាំផ្កាទាំងអស់នេះវាជាចំណូលចិត្តរបស់ម៉ាក់ឯងទេីបប៉ាបង្កេីតអនុស្សាវរីយពាក់ពន្ធ័នឹងរឿង
របស់នាងស្រឡាញ់ទីនេះទេប៉ាឲ្យឯងមេីលថែ " យ៉ុនហ្គី
