"លឺហេីយមែនទេអញ្ចឹងអញ្ជេីញចេញព្រោះយេីងខ្ជិលឲ្យកូនចៅជីករណ្ដៅកប់សាកសពណាស់ " នាយកម្លោះញ៉ាក់
ចិញ្ចើមក្នុងនាមអ្នកឈ្នះ គេពាត់ដៃត្រឹម
ទ្រូងនិយាយបោះប្រយោគគំរាមសត្រូវជាមុនជុងហ្គុករកបែរខ្នងដើរចេញតែមានសម្លេងនិយាយកាត់ធ្វើឲ្យគេផ្អាកដំណើរនៅមួយកន្លែង
" យើងនឹងដណ្ដើមនាងមកវិញ " Kanwoo
"ដណ្ដើមហាសហាសង្ឈឹមថាថ្ងៃនោះមកដល់យើងស្វាគមន៍
លោកជានិច្ច ចំណែកកូនស្រីលោកទម្រាំត្រឡប់ទៅកន្លែងដើមប្រហែលអាចប៉ោងពោះ "
" ឯងចង់ធ្វើអីកូនស្រីយើង "
" អួយប្រញាប់ខឹងលឿនម្ល៉េះ ប៉ាក្មេករឿងសប្បាយៗនរណាក៏គេធ្វើដែរមិនលើកលែងសូប្បីតែប៉ា "
" នរណាប៉ាក្មេកឯង " Kanwooនិយាយតម្លើងសរសៃកទាំងមិនពេញចិត្ដជាខ្លាំងនាយប្រតិកម្មភ្លាមៗដែលលឺពាក្យ
មួយនេះ កុំប្រាប់ថាជុងហ្គុកប្រើប្រាស់កូនស្រីខ្លួនដើម្បីសង
សឹកគេ គេត្រូវរាំងផ្លូវមុនទើបបាន
" អ្នកខ្លះ អ្នកបម្រើជូនដំណើរភ្ងៀវ " ជុងហ្គុកងាកមុខប្រាប់
អ្នកបម្រើរួចលើដៃគ្រវីបោះជំហានចូលក្នុងយ៉ាក្រអឺតក្រទម
យ៉ាងអំនួត Kanwoo សម្លឹងផែនខ្នងទាំងគ្រឺតខ្នាញ់
" ពួកឯងទៅវិញ "
+ម៉ាលីហ្សា
នាងអង្គុយចាំរាងក្រាស់នៅតុបាយមិនខ្ជីប៉ះរង់ចាំគេមកអង្គុយញុំាជាមួយព្រោះនាងមិនទម្លាប់ញុំាបាយតែឯងមើលទៅ ឯកាសោះកក្រោះក្នុងជីវិតគ្មានសារធាតុរស់រវើកអីតិចគួរឲ្យកម្សត់ក្ដុកក្ដួលណាស់
" លោកពេលណាចៅហ្វាយលោកមកខ្ញុំឃ្លាន "
" អ្នកនាងពិសារមុនចុះបើសិនអ្នកនាងឃ្លានខ្លាំង "
" ទេខ្ញុំចង់ឲ្យគេកំដរខ្ញុំញុំា"
" អូខេយើងកំដរបាយមួយពេលអញ្ចឹងនាងត្រូវកំដរយើងមួយយប់តើព្រមទេ " ជុងហ្គុកបញ្ចេញទឹកមុខច្រឡើតសម្ដីព្រាននារីញ៉ែស្រីមិនរើសមុខ ម៉ាលីហ្សាក្ដៅភាយៗត្រង់មុខក្រហមអស់ដោយសារអឹមអៀនខ្មាស់មនុស្សស្អាតបាតដូច
រាជបុត្រតែសម្ដីគេឡើងរោគចិត្ដបំផុត
" ឡប់លោកបាច់កំដរក៏បានទៅណាទៅៗ " រាងតូចរហ័ស
ដេញគេចេញបន្ដទៀតប្រាកដចប់មិនខាន
" ក្រែងមិញសួររកយើងអាលូវចង់ដេញចិត្ដនាងសាវា
មិនធម្មតាទេ ម៉ាលីហ្សា " ជុងហ្គុក
" ជារឿងរបស់ខ្ញុំ លោកកុំចេះ" រាងស្ដើងទាញកៅអីមកអង្គុយរៀងឆ្ងាយពីកន្លែងរាងក្រាស់ដងដង្ហើមធូរទ្រូងសំណាងចេះគេចទាន់កុំអីខ្ទេចខ្ទី
" រឿងអនាគតប្រពន្ធយើងគឺត្រូវតែដឹងតើមែនទេអូន
សម្លាញ់ " ជុងហ្គុក
" អូនសម្លាញ់ខ្មោចយ៍អីខ្ញុំយល់ព្រមនឹងលោកតាំងពីកាល " ម៉ាលីហ្សា
" សម័យអាលូវសារភាពតាមត្រង់ម៉េចស្ទាវ ចាប់ការម៉ង់
ឡូយ "
" ឡូយមួយក្រញ៉ូវ ខ្ញុំមិនដឹងថាខួរលោកចូលទឹកឬអត់ទេ
ចេញមកភ្លាវៗឬបែកៗ " ម៉ាលីហ្សា
" បែកព្រោះបងស្រឡាញ់អូន " ជុងហ្គុកប្រើសម្លេងស្រទន់ពិរោះស្រដីផ្អែមល្ហែមលួងលោមចិត្ដឲ្យនាងល្អិតបាក់ចិត្ដស្រឡាញ់តែការគិតខុសទាំងស្រុង
" ស្រឡាញ់ម៉ាក់លោកទៅ កុំមកនិយាយស្វីតខ្ញុំនេះវាចង់ក្អួត " នាងរឹតខ្លួនធ្វើក្អូតយ៉ាងអញ្ចឹង
" ម៉ាក់បងស្រឡាញ់យូរឡើងទ្រលាន់ហើយចឹងសាក
ស្រឡាញ់អូនម្ដងក្រែងលែងទ្រលាន់ " ជុងហ្គុកតាមសម្លឹង
កាយវិការរាងតូចតាមចុងកន្ទុយភ្នែកនាយលួចញញឹមក្នុងចិត្ដថ្ងៃនេះគេប្រែជាជុងហ្គុកមុនហើយ
" អាយ សុីបាយអត់អាលូវនៅនិយាយតាប៉ែនឹងហើយខ្ញុំឃ្លានស្ទើរដាច់ពោះវៀនទាំងផ្ទាំងហើត "
" ញុំាទៅមានណាគេឃាត់ "
" លោកឯង " ម៉ាលីហ្សាសម្លក់សម្លឹងមុខសឹងជ្រុះភ្នែកនាងគ្រឺតអាចរិតឌឺដងរបស់គេនឹងពូកែនិយាយយកឈ្នះចាញ់
នាងម្ល៉េះចាញ់ម្ដងទៅថីងាប់មែន
" ម្នាក់ណាឈ្មោះលោកឯងបងមែន "
" សរសៃប្រសាទហើយបើថាអត់លុយចាំខ្ញុំនាំទៅម៉ង់ចាប់ទុកថាធ្វើបុណ្យមួយមនុស្សវិកលចរិត" នាងតូចញញឹមលាក់
គំនួចដួសបាយញ៉ុកចូលមាត់ទំពារធ្វើប្រងើយខ្ជីខ្វល់ច្រើនឯជុងហ្គុកស្ងាត់មាត់ដូចគេចុកគេខ្ជិលនិយាយប្រកែកគ្នាច្រើនឲ្យក្មេងឈ្នះម្ដងចុះ
" ថ្ងៃត្រង់យើងមានការងារឲ្យនាងធ្វើ " បន្ទាប់ពីញុំាអាហាររួចគេនិយាយបន្លឺឡើងដំបូងស្ងៀមស្ងាត់ពេកគេក៏មិនសូវចេះនៅដែរ
" មិនធ្វើ " ម៉ាលីហ្សា
" មិនធ្វើឬធ្វើវាមិនមែនជាសិទ្ធនាងសម្រេចចិត្ដឡើយ
ធ្វើដែលយើងដាក់ដាច់ខាតត្រូវតែបាន "
" អាមនុស្សផ្ដាច់ការ ឆ្គួតអំណាចគំរាមកៀសង្កត់អ្នកដទៃអាឈ្មោះពណ៍ក្រហម អាសង្ហា " រាងតូចរអ៊ូងូវៗមាត់ស្រួចៗ
លួចជេរខ្សោយ តែវាមិនផុតពីត្រចៀករាងក្រាស់ស្ដាប់លឺ
ដែរ
" បន្ដជេរទៀតយើងអាចធាក់នាងទម្លាក់អាងក្រពើបានម៉ា
លីហ្សា "
សុំទោសសម្រាប់ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធ
សូមរង់ចាំភាគបន្ដ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
