" អញ្ចឹងយេីងនៅទីនេះពីបីថ្ងៃទៅចាំត្រឡប់ទៅវិញ " រាង
ក្រាស់ស្របតាមរាងតូច ព្រោះខ្ជិលអង្គុយចាំច្រេីនដឹងនាង
រំអុកទៅទាល់តែបានចឹងប្រកែកធ្វេីអី
" គ្មានកុហកទេណា ខ្ញុំចង់ដេីរលេងជុំវិញភូមិជួយជូនទៅតិច
មក " រាងស្ដេីងអង្រួនដេីមដៃពេបមាត់ពេបកធ្វេីមុខខ្យូតគួរឲ្យស្រឡាញ់ដេីម្បីឲ្យគេជូខ្លួនដេីរមេីលទេសភាពទីនេះ
" អឹម អូខេ " ពួកគេនាំគ្នាសម្អាតកាយរួចតែងខ្លួនស្អាតបាត
បណ្ដេីរគ្នាចូលក្នុងភូមិ ក្រមុំៗក្នុងភូមិនាំគ្នាជ្រុលជ្រេីមអេីតក
ដូចកុកខំប្រឹងបេីកភ្នែកធំៗស្ទេីរលានចេញក្រៅ តាំងពីកេីត
មកមិនដែលឃេីញប្រុសសង្ហាឡេីយវាលេីកទីមួយសម្រាប់
ពួកនាងៗអ្វីពិសេសទ្រង់នៅលីវទៀត
" ឯងមេីលព្រះអង្គម្ចាស់ពួកយេីងចុះសង្ហាខ្លាំងណាស់ចាស់
តែអាយុទេតែសម្រល់ប្រុសកម្លោះៗសុំចាញ់ "
" មែនហេីយឯងស្បែកឡេីងសខ្ជីមុខក៏សង្ហាខ្ពស់ក៏ខ្ពស់រាងក៏
បានតេីនរណាសំណាងបានទ្រង់ធ្វេីជាស្វាមីទេ ប្រហែលម្នាក់នោះជាយេីងទេដឹង អាយ " ពួកនាងៗស្រមេីលស្រមៃ
ដល់ឋានព្រះចន្ទ័ណាទេមួយៗចង់រកទៅរោមឲ្យជិតហេីយ
ចាប់ចូលបន្ទប់តែវាមិនងាយស្រួលទេ សម្លឹងមេីលពួកឈុត
ខ្មៅនៅខាងក្រៅផង ឃេីញទឹកមុខអង្គរក្សភ្លាមញ័រដៃញ័រជេីងបាត់បាច់ធ្វេីអីក៏ខ្លាចដែល ក្រមុំតូចរបស់យេីងខាំមាត់ខាំ
កស្ទេីរទ្រាំមិនបានមេីលពួកនាងៗចុះអាសរកប្រុសមិនធម្មតា
ទេគួរឲ្យជ្រេញឬក
" អាសម្ល៉េះមុខងាប់អត់ជាតិសោះចេះស្រីៗប្រាថ្នាចង់បាន
បានដែលឆេីស អេយេីងកេីតអីម៉ួម៉ៅរកងាប់អី រឿងរបស់គេ
តេីពាក់ពន្ធ័អ្វីនឹងយេីង ចាំបាច់ហួងហែងធ្វេីអីចាំមែន នាង
ម៉ាលីហ្សាអេីយ នាងឯងនេះឆ្គួតជាគ្នាហេីយ " រាងតូចលួច
ស្ដីបន្ទោសខ្លួនឯងថីទ្រូងក្ដៅក្រហាយរឿងរាងក្រាស់ម្ល៉េះ
" លោកទៅវិញ ខ្ញុំចង់សម្រាក " ម៉ាលីហ្សា
" ពួកយេីងទេីបតែមកតេី " ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចេីមឆ្ងល់ដំបូង
ចង់មកអាលូវបានមកហេីយដោះដៃវិញ
" គ្រាន់ល្វេីយចង់គេងប៉ុណ្នឹងបេីលោកចង់ដេីរអញ្ជេីញខ្ញុំទៅ
មុន " ម៉ាលីហ្សា
" អឹមយេីងមិនដឹងនៅធ្វេីអីដែលទៅវិញក៏ល្អ " រាងក្រាស់ដេីរតាមពីក្រោយរាងតូចនាងរត់ផងដេីរផងដូចកំពុងខឹងនរណាម្នាក់ចឹងមិនយល់អាការះនាងសោះ ឬមួយនាងប្រច័ណ្ឌ
ជុងហ្គុករំញោចស្នាមញញឹមកំហូចពេលដឹងដូច្នេះ
" ម៉ាលីហ្សាឈប់សិន "
" ថីហៅរកងាប់អី " រាងតូចនិយាយគំរោះគំរើយ
" នាងប្រចណ្ឌយេីងនឹងពួកស្រីអស់នោះមែនទេ "
" ហាសហា ខ្ញុំនេះប្រចណ្ឌតាចាស់ដូចលោកឯងកុំសង្ឈឹម "
" ចុះម៉េចរត់ធ្វេីអីចុះ "
" មនុស្សកំពុងម៉ួម៉ៅកុំសួរនាំដូចឆ្គួតប្រយ័ត្នមួយដៃបែកមាត់"
" ក្មេងមិនព្រមទទួលស្គាល់ការពិត "
" គិតតាមការគួរចុះ ព្រះអង្គម្ចាស់ " ម៉ាលីហ្សា
ព្រះរាជបុត្រកំណាច ភាគទី១៣ (តចប់)
ពីបីថ្ងៃក្រោយមកជុងហ្គុកនាំម៉ាលីហ្សាត្រឡប់ចូលក្នុងវិមាន
វិញឡានរំកិលកម្មកង់ជារឿយៗរត់លេីថ្នាល់ជាតិរាងតូចដាក់
ចង្កាលេីដៃសម្លឹងមេីលទេសភាពខាងក្រៅគួរឲ្យចង់គួយគន់
" លោកតេីអាចជូនខ្ញុំដេីរលេងតាមទន្លេហានបានទេ "
" ហេតុអ្វីនាងស្រាប់តែចង់ទៅទីនោះ " ជុងហ្គុក
" មានរឿងខ្លះដែលខ្ញុំចង់ឃេីញ តាំងពីខ្ញុំមកនៅទីនេះភ្លាម
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាភ័យខ្លាចនឹងរឿងអ្វីមួយដែលទាក់ទងទៅ
នឹងអតីតកាលពីមុន " រាងតូចញញឹមស្ងួតនាងសង្ស័យតាំងពី
យូរហេីយ ព្រោះកាលនៅទីនោះជាមួយប៉ានឹងបងប្រុសរាង
ស្ដេីងតែងតែសួរនាំអំពេីម្ដាយនឹងទឹកដីកូរ៉េមួយនេះ ប៉ុន្ដែអ្វី
មកវិញវាហាក់បីដូចជារឿងសម្ងាត់យ៉ាងអញ្ចឹងដូច្នេះនាង
សម្រេចចិត្ដថាមកទីនេះដេីម្បីស្រាយចម្ងល់របស់ខ្លួនឲ្យអស់
" ឯងគិតបែបនឹងឬ ម៉ាលីហ្សា ជួនកាលអតីតកាលវាគ្រាន់តែ
ជារឿងអាក្រក់ប៉ុណ្ណោះប្រសិនបេីបំភ្លេចវាក៏បំភ្លេចទៅទាល់
ឯងដឹងអំពេីវាក៏មិនអាចកែប្រែអតីតឲ្យល្អប្រសេីរបានឡេីយ
មានតែឯងរស់នៅបៀមទុក្ខសោកប៉ុណ្នឹង " ជុងហ្គុកមានចិត្ដ
អាណិតអាសូរនាងតិចតួចពីនោះគេមិនគួរណាធ្វេីបាបលេី
ក្មេងស្រីទន់ខ្សោយមិនដឹងរឿងអីបន្ដិចសោះ ថាឡេីយរឿង
សូប្បីតែកំហុសក៏នាងមិនពាក់ពន្ធ័ដែលពេលនោះមិនគួរយក
កំហឹងបាំងមុខសោះ រាងក្រាស់ចាប់ផ្ដេីមក្រៀមក្រំស្រងូតស្រងាត់ភ័យព្រួយខ្លាចម៉ាលីហ្សាដឹងការពិត ដូចដែលគេ
និយាយចឹងចង់ត្រឡប់ទៅកែខៃអតីតកាលវាមិនអាចឡេីយ
បច្ចុប្បន្នយេីងព្យាយាម ប៉ះប៉ូវនាងទេីបល្អ។
" ហេតុអ្វីលោកនិយាយមកដូចជាដឹងពីរឿងអតីតខ្ញុំណាស់
លោកដឹងមែនទេអាចជួយនិយាយខ្លះៗតេីបានទេខ្ញុំនឹងរក
នឹកវាដោយខ្លួនឯង" ម៉ាលីហ្សាបែរមុខសម្លឹងរកម្ចាស់សម្លេង
កាលនាយនិយាយអម្បាញ់មិញដូចជាដឹងច្បាស់ពីប្រវត្ដិជីវិត
នាងយ៉ាងអញ្ចឹង ។
" ក្មេងដូចជានាងមិនគួរដឹងលឺច្រេីនពេកទេវាមិនល្អ "
" មួយម៉ាត់ក្មេង ពីម៉ាត់ក្មេងខ្ញុំចង់ដឹងណាស់ថាមីក្មេងដែល
លោកនិយាយនេះអាចឆ្លក់ព្រហ្មចារីលោកបានណា "
" នាងមិនគួរយករឿងចឹងនិយាយលេងទេវាមិនល្អ "
" រឿងមិនល្អតែប្រសិនអនុវត្តន៍វានឹងស្រួលក៏ថាបាន "
" ក្មេងចង្អួត នាងឈ្លេីយម្ល៉េះខ្លួនជាស្រីមកនិយាយរឿងចឹង
ៗទាំងគ្មានខ្មាស់មាត់សោះចុះបេីអ្នកក្រៅគេលឺទៅនិយាយ
និន្ទានាងប៉ុណ្ណា ថ្ងៃក្រោយមុននិយាយអ្វីមួយរៀនប្រេីខួរ
ក្បាលគិតផងកុំតែយករឿងឥតប្រយោជន៍ដាក់ចូលក្នុងខួរ
ពេកក្មេងខ្ជិល " ជុងហ្គុកនិយាយប្រដៅទូន្មានក្មេងមិនទាន់
គ្រប់អាយុ ប៉ុន្ដែសម្ដីរបស់នាងនិយាយចេញមកខ្លាំងខ្លាណាស់ចឹងពូកែមាត់ច្រេីនគ្មានបាកការ ចូលចិត្ដរំខានសតិ
អារម្មណ៍គេជានិច្ច ថ្ងៃខ្លះស្រដីនាងចេញមកបាតផ្សារតែម្ដង
ដឹងបងប្រុសខ្លួនទៅបង្រៀនអីខ្លះបានចេញចរិតមកពាលខុសរប្រៀបដូច្នេះ បេីគេបន្ដនូវនិយាយតមាត់នាងទៀតអាច
ថាបែកក្រដាសត្រចៀកក៏ថាបាន ខណះនោះម៉ាលីហ្សានឹក
ឃេីញរឿងមួយប៉ុន្ដែរូបភាពស្រពិចស្រពិល សម្លេងស្រែក
យំ សុំអង្វរផ្ដល់ការអាណិតក្ដីមេត្ដាករុណានាងឱនសំពះគេ
ម្នាក់នោះឡេីងញ័របបបូរមាត់ទេីតៗ សម្លេងបុកសម្រុកចូល
ក្នុងប្រព័ន្ធខួរក្បាលស្រីតូច នាងស្រែកបន្លឺឡេីងទាំងការឈឺ
ចាប់ ជុងហ្គុកក្រឡេកឃេីញដូច្នេះអែបឡានឈប់ទាញនាង
មកជ្រមុតនឹងដេីមទ្រូងសែនកក់ក្ដៅនឹងសុវត្ថិភាពតែវាក៏ជាកន្លែងគ្រោះថ្នាក់បំផុតសម្រាប់ម៉ាលីហ្សាផងដែរ
" ម៉ាលីហ្សានាងយ៉ាងម៉េចហេីយ អូខេទេ " រាងក្រាស់ឱប
នាងណែលដៃចោទសួរអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃ រាងតូចគ្រវីក្បាល
បញ្ជាក់ថានាងមិនអូខេជាមួយនេះ ឈឺស្ទេីរដាច់ខ្យល់ស្លាប់
" ហុឹកហុឹក ឈឺណាស់ ហុឹកហុឹក " សម្លេងត្រហូយំទាំងដកដង្ហេីមត្រហេបត្រហបមិនដល់គ្នា ដៃខ្ទប់ក្បាលជាប់ទោះ
បីជុងហ្គុកប្រឹងប្រឡេះចេញយ៉ាងណាក៏ដោយ
" កុំយំសម្រួលអារម្មណ៍ ដកដង្ហើមវែងៗ នាងនឹងបាត់ឈឺ "
រាងក្រាស់កំពុងនិយាយលួងលោមឲ្យនាងធ្វេីតាមវិធីរបស់
ខ្លួន រាងតូចមិនលឺសម្ដីគេនិយាយឡេីយ នាងសម្រកទឹកនេ
ត្រារាប់ពាន់ដំណកស្រកមក មួយសន្ទះក្រោយនាងទ្រាំទ្រ
នឹងអាការះមួយនេះមិនបានទេីបសន្លប់បាត់ស្មារតី នាយឱន
មេីលឃេីញស្ងាត់មាត់ដូច្នេះតាំងភ័យខ្លួន ស្រវេស្រវាចង្គួត
ឡានបេីកក្នុងល្បឿនយ៉ាងលឿនបំផុតដែលអាចធ្វេីទៅបាន
ងឺត សម្លេងចាប់ហ្រ្វាំងឡានលាន់ឡេីងស្ទេីរបែកក្រដាស
ត្រចៀក គេមិនខ្វល់អី្វឡេីយសំខាន់ពេលនេះអ្នកនៅក្នុងដៃ
រាងក្រាស់ស្រែកហៅគ្រូពេទ្យឲ្យជួយ ដង្ហក់ខ្យល់ព្រោះការ
រត់មកអម្បាញ់មិញនេះឯង
" អ្នកគ្រូពេទ្យសូមជួយជីវិតនាងផង "
" ចាសខាងខ្ញុំនឹងជួយសូមព្រះអង្គម្ចាស់អញ្ជេីញអង្គុយរង់ចាំ
ពួកយេីងមិនអាចឲ្យទ្រង់យាងចូលទៅខាងក្នុងឡេីយ " អ្នកគ្រូពេទ្យនិយាយហាមឃាត់បម្រាមទុកជាមុនកុំឲ្យរាងក្រាស់
បំពាន គេដកដង្ហេីមធំទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយរង់ចាំដូចសម្ដីគ្រូពេទ្យ
នរណាមិនស្គាល់ ព្រះអង្គម្ចាស់មួយនេះទាំងសង្ហា ទាំងមាន
សមត្ថភាពខ្លាំងខ្លាក្នុងការបំពេញរាជកិច្ចកែវភ្នែកពណ៍ត្នោត
ដិតបញ្ចេញសភាពកំណាច ត្រេកត្រអាលអំណាចក្នុងសង្គម
ហេីយទ្រង់មានប្រវត្ដិរូបល្អជាងគេក្នុងខ្សែរាជវង្ស ទ្រង់នៅ
លីវទៀតផងធ្វេីឲ្យក្រមុំក្នុងប្រទេសជ្រុលជ្រេីមដាក់ពាក្យធ្វេី
ជាក្សត្រិយ៍ប៉ុន្ដែគួរឲ្យស្ដាយទ្រង់មិនងាយចាប់ចិត្ដលេីនរណាម្នាក់ឡេីយលេីកលែងតែ.... ។
រង់ចាំភាគបន្ដ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
