Başıma giren ani acı ile gözlerimi açmaya çalıştım. Sanki açılmamak için uğraşıyorlardı.
Derin bir nefes alıp gözlerimi yavaşça açtım.
Gözlerimi ilk açtığımda açık olan ışık gözlerimi kısmama sebep oldu. Gözlerim ışığa alışınca nerde olduğuma bakmak için etrafıma bakındığımda Beyazlar içindeki hastane odasında olduğumu anladığımda rahat bir nefes aldım.
Sonra ise Enson olan olaylar aklımda canlanmaya başlayınca "Firdevs" dedim. Normal bir sesle sonra hemen kalkmaya çalıştım yataktan. Kolumda bir acı hissedince serumun çıktığını anladım.
Hızlıca odadan çıktım. Kapının önünde 2 asker vardı. Onlar bilirlerdi degilmi firdevs'imin yerini...
"Firdevs alkan hangi odada yada nerde ?" "Hanım efendi odanıza dönmeniz lazım doktor çağıracağız" Allah'ım kardeşim iyi olsun nolur."Ne odaya girmesi kardeşimi görmek istiyorum ben nerde yerini söyleyin bana lütfen Allah rızası için"
"Odanıza dönmeniz lazım" diyip bana yaklaşan askeri gür bir ses durdurdu. "Asker "
"Emredin komutanım" diyip selam veren askerler ile arkama döndüm.
Ama bu kişi Kamer yüzbaşı idi. Nerden denk gelmiştik yine onunla derken terörislerin elinden bizi onun ve arkadaşlarının kurtardığını hatırladım.
"Tugaya dön asker" diyip askerleri gönderdi.
"İyimisiniz hekim Hanım?" "İyiyim ama kardeşimi merak ediyorum nerde o"
"Firdevs Hanım şuan uyutuluyor alt kattaki odada vücudu böyle durumlara alışık olmadığı için yorgun düşmüş ve hemen uyanması arkadaşının faydasına değil zararına olur "
"Nerde peki görebilir miyim camdan bile olsa razıyım ha olmaz mı Allah aşkına kardeşim o benim lütfen" diyip beklenti içinde yüzbaşına baktım.
"Peki alt kata inelim ve siz arkadaşınızı görün ama sonra odanıza dönmeniz ve dinlenmeniz lazım"
"Peki peki kardeşimi göreyim gözlerimle iyi olduğu bileyimde gerisi mühim değil"
Hızla yüzbaşına doğru yürümeye başladım.
Ama başım döndü ve sendeledim. Yüzbaşı hemen kolumu tuttu ve diğer eli destek vermek için belimi sardı.
"Hekim Hanım iyi değil seniz odanıza dönmeniz daha mantıklı arkadaşınızı yine görebilirsiniz ama sağlık daha önemli"
"Hayır istemiyorum ben kardeşimi görmek istiyorum ister siz götürün isterseniz götürmeyin ben kendim bulmasınıda bilirim"
diyip kolumu elinden kurtardım ve 1 adım ileri attım.
Yüzbaşını arkamdan bırakıp asansör e bindim. Kapı kapanırken bana şaşkınlık ile bakan yüzbaşına kısaca bakıp düğmeye bastım.
Nil sinirli Kamer ise şaşkın:))
Kızlar bence her istediğini alır gerisi boş
Öyle değil mi kızlar kendinizi belli edin :)
Yorum ve şu 👇 alttaki yıldıza basmayı unutmayın.
Görüşmek üzeri güllerim 🌹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hekim Hanım
Novela Juvenil"Ben veteriner hekim Nil Göksel memnun oldum" "Bende yüzbaşı Kamer Arslan bende memnun oldum Hekim Hanım" Böyle başlamıştı onlarında hikayesi. Hayat zordu ya onların aşkları daha zordu ama bu vazgeçecekleri anlamına gelmez öyle değilmi. Deneyip sonu...
