Yazların kışa dönüştüğü, güneşin yağmurlarla döküldüğü bir hikaye bizimki; Adı ihanet!
❇️ ▪️▪️▪️▪️❇️
Gözlerimi aralayıp tavanı seyre daldım. Bu hikayede yanan ben olmuştum, canı yanan büyük bir ihanette uğrayan bendim. 5 yıl dile kolay yaşaması zır koskoca yıl. Benliğimi, ruhumu teslim ettiğim günler, ve geçmek bilmeyen saatler.....
Her defasında umut ettim. Bir gün gelir diye ama artık gelse bile onu affetmezdim affetmemeliydim de .Onun bana yaptıklarına rağmen benim onu hala hiç bir şey olmamış gibi sevmem çok garip . Ama seviyordum hem de karşıma çıksa özür dilese yada öylece dikilse affederdim. . Ben onu affetmekten korkuyorum!!!!!!!!!
"zihnimi rahat bırak aklımla oyun oynama, kalbimden çık kalbimde yerin olmamalı bunca olaydan sonra"
Kendi kendime fısıldarken yataktan doğrulup çekmeceyi açtığımda
yine istemsiz bana aldığı yüzüğe gitti Elim. Evlenecektik evet demiştim oysa,
Gözümdeki yaşlar yere boncuk boncuk düşerken artık iyi değildim. Psikolojik olarak kötü durumdaydım. Destek almam gerekiyordu. Artık kendime gelmem gerekiyordu.
Azda olsa unutmam biran önce bu şehirden gitmem gerekiyordu. Bu gün karar vermiştim anneme gideceğim yerin uzak olduğunu, ve burada kaldıkça zorlandığımı söyleyecektim nasıl tepki verirdi ?bilmiyorum hele de abim en çok onu yalnız bırakmak istemiyordum.
..
Derin bir of çekip kendime gelmek ümidiyle lavaboya doğru ilerleyip soğuk suyu yüzüme serpiştirdim. Soğuk su irkilememe neden olsa da iyi gelmişti. Elime havluyu alıp kurulana kurulana odaya girdim. Aynalı dolabın kapağını açıp rastgele bir şeyler çıkartım. Birde kombin yapmak için uğraşmazdım. Üzerime giyip uzun saçlarımı at kuyruğu yapıp hafif bir makyajla soluk olan yüzüme renk verdim.
Giydiğim elbisenin içinde kaybolsam da umursayıp çantamı da alıp evden odadan çıktım. Mutfaktan omlet kokusu gelirken abim de çoktan masaya oturmuş kahvaltı yapıyordu Abimin omletle arası olmadığı için yemezdi ve kokusundan da pek haz etmezdi. Bu yüzden omlet sofraya gelmeden o hızla kahvaltısını yapıp salona giderdi. Annem Elinde omlet tavasıyla döndüre döndüre abimin burnuna doğru götürürken abim burnunu kapatıp sofradan kalkmıştı. Abim bana bakıp "sen yiyorsun diye yapmış. Hele bir yeme sen onu" onun dedikleri üzerine gülmeye başladım.
"yemek çok isterdim fakat...." diyerek ona bakıp sustuğum da abimin kaşları çatılmıştı.
"hemen yerim abim benim" onun çatık kaşları hızla sofraya oturmama neden olmuştu .Biz onunla çocuk gibiydik .yaşlarımız çoktan çocukluk yaşı geçse de içimizde kırgın, üzgün bir çocuk vardı. Annem abimle diyaloglarımıza gözleri dolunca elimdeki çatalı bırakıp anneme döndüm. "anne üzülme artık. Biz iyiyiz abimde bende ve artık sende"
"kızım iyi olduğunuzu gördükçe çok mutlu huzurlu oluyorum. Ben sizsiz ne yaparım. Saatlik bile ayrılsanız hemen elim telefona gidiyor, özlüyorum hemencecik" dediğinde içimi bir hüzün kaplamıştı.ne kadar annemin yanında iyi rol yapsam da iyi değildim . Hele de tahinim... Ben nasıl derdim gidiyorum diye, çok üzülecekti....
"abi biraz oturur musun, size bir şey demem gerekiyor" dediğimde abim "tabii ki elif hanım" diyerek yanıma oturdu.
"ben lafı dolandırmak istemiyorum, tahinim tamam beli değil ama yazdığım yerlerden biri kesin gelecek, ve bu yer uzak saatlik değil anne ben oraya temeli yerleşeceğim.,"
Annem dediğim şey üzerine biraz durup elimi tutu "sen iyi ol neresi olursa olsun git kızım. Ben seninle gelemem belki ama Bil ki dualarım seninle güzel kızım, belki bu şehir den uzak durmak sana iyi gelecek Sеnin canın yansa bеnim yürеğim kanar elifim sеnin yüzün asılsa bеnim canım sıkılır. Sеn hеr zaman mutlu ol güzеl kızım. " dolan gözlerimi elimin tersiyle silip annemin ellerine öpücükler kondurdum.
" benim söz hakkım yok mu ya" diyen abime doğru baktık annemle.
Annem gülerek "söyle hadi söyle koca oğlan"
Abim arkasına yaslanıp "tahinin beli olduğunda neresi olduğunu, nasıl bir yer olduğunu kaydını yaparken bende geliyorum, Diyelim ki beğenmedim tekrar İstanbul a geliyoruz."
"emirin olur abimim, ama biraz daha geç kalırsam hastalarım şikayet edecek."
Masadan hızla kalkıp çıkışa ilerledim. Ayakkabılarımı alıp ayağıma arkasını kıra kıra giyerken biran dan da çantamdan kulaklığımı çıkarttım. Evden ayrıldığım da arabamın anahtarını evde unuttuğumu fark edince çıkmaya üşenmiştim.ne yapalım artık taksiyle gideceğiz . Biraz yürüyüp caddeye çıktım. Evimiz biraz ters taraftaydı. Taksi pek uğramazdı.
Koltuklardan birine oturup beklemeye başladım. Elimde tuttuğum kulaklığı kulağıma yerleştirip radyo açtım. Radyo dinlemeyi çocukluğumdan beri severdim.
Başımı geriye yaslayıp dinlemeye başladım.
"merhabalar öncelikle, bu gün özel misafirimiz olan elifle birlikteyiz. Hoş geldin elif bu gün dinleyicilere şiir okuyacakmışsın. Ve ben sizin adınıza oldukça heyecanlıyım." de değinde dikkatimi vermiştim. Kızın adının elif olmasına şaşırmıştım. Okuyacağı Şiiri de çok merak etmiştim.
" merhaba öncelikle ben elif bu gün sizlere şiir okuyacağım. Umarım beğenirsiniz, buradan tüm sevenlere gelsin, sevip te gözleri kör olanlara özelikle" demesi üzerine iyice odaklandım. Ama nedense kalbim çok hızlı atıyordu.
"uğur demirden okuyorum, ağlamaklı gözlerim"
" uykumu alamadığım bir gecenin sabahındayım
göz kapaklarım gözlerime dargın
gün geçtikçe yalnızlığını anlamaktayım
yıkık yaralı sol yanım
çaresiz ağlamaklı gözlerim yıllardır kendimi bile tanımamışım
ben bu acıyı hiç tatmamıştım
mutlu olayım diye sevdim seni
yıkık yaralı sol yanım
çaresiz ağlamaklı gözlerim şimdi ellerimde giderken yere attığın
ayrılık için yazdığın sözlerin var
demişsin ki bitti buraya kadar
yeni başlamışken yüreğimde yangınlar
nasıl söndüreyim söylesene zalim yar ben seni mutlu olayım diye sevdim
kalbimdeki sevgindi servetim
sen gittin bende bittim
yıkık yaralı sol yanım
çaresiz ağlamaklı gözlerim
❇️▪️▪️▪️▪️▪️❇️
Dinlediğim şiir tesadüf müydü, ya kızla aynı isime sahip olması gerçekten çok tuhaftı. Gözlerim yine dolma eylemini gerçekleştirirken biraz bir şeyler hissettim. çok yorulduğumu fark ettim. . Ağlamaktan kızaran gözlerim bana beddua ediyordur eminim. Ama ben en çok onun yolunu gözleyip gelir diye umut etmekten yoruldum.....
Ama artık umut etmeyecektim, ondan nefret edecektim..... ÖYLE BİR NEFRET OLACAKKİ kimsenin gücü yetmeyecek.... Benim hikayem burada BİTTMEDİ işte şimdi yeni başlıyor....
❇️❇️ ❇️◾◾◾◾◾◾❇️❇️❇️
Bölüm sonu iyi okumalar
Vote 59
Yorum serbest ❇️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAN KIRIKLARI
RomanceRüzgarın yaprağı savurduğu gibi savruluyordum. Oradan oraya tutunacak bir dal arıyordum . Sahi kopan yaprak tekrar can bulurmu? Can bulan yaprak birdaha dala tutunurmu? İşte haytımda öyleydi.ne yaprak gibi tutunacak dalım vardı, nede tekrar yeşerece...
