CAN KIRIKLARI

Dokunuşlar

Öyle anlar olur ki,aklına gelmeyişine bile üzülürsün "
❇️❇️❇️❇️

Güneş tüm güçlüyle gözüme gözüme çarpıyordu. Perdeleri çekmediğim için kendime beddualar savurarak yataktan doğruldum. Telefonuma alıp saate baktığım hızla yatak dan fırladım. 3 saat sonra ameliyatım vardı üstüne bir sürü hasta bekliyordu. Ah elif ne diye saati kurmuyorsun birde üstüne perdeye laf ediyorsun, o olmasaydı şuanda yatıyor olacaktın.....
Lavabo koşup işlerimi halledip
Üzerime gelişi güzel kıyafet giydim. Garip bir şekilde uyumlu olmuştum.
Zaten onu un gidişinden sonra bakımsız, özensiz biri olmuştum. Ne kadar çeki düzen versem de bir türlü eskisi gibi olamıyordum. Arkasında enkaz bırakan adamı yinede aklıma gelmeyişine üzülür hale gelmiştim.
Aklım çok bulanıktı. Tutarız hareket ediyordu. Derin bir nefes alıp kapıya baktım. Bu kapıdan çıktıktan sonra derdimi tasamı o kapının ardında bırakacaktım. Saçlarımı düzeltip

Elime turuncu gri karışık çantamı aldım. dışarıya çıkıp kapıyı kapattıktan sonra arkama bakmadan arabanın yanına doğru ilerledim. ..
"ah canım tosbhim, sen olmasan ben ne yaparım"

Arabamla konuşma faslını da bitirdikten sonra arabayı çalıştırıp gazı fulledim., ne kadar bir şeyleri geride bırakmak istesen de, aklından söküp atmadığın sürece hep peşinden geliyormuş, bunu öğrendim.

**hastanene otoparkına park edip arabadan indim. Arabam biraz beni geç getirse de her haliyle seviyordum onu. .
Hastaneye girip asansöre doğru ilerledim. Düğmesine tıklayıp beklemeye başladım. Bir yandan beklerken diğer yandan etrafı göz gezdiriyordum. Her yerde bir siyah takımlı koruma olduğunu düşündüğüm adamlar dikilmişti. Her köşede bir taneydi. Asansörün kapısı açılınca onlara bakmaya kesip içeriye geçtim. Selim beyi görünce bir şey demeden kat numarasına bastım.

"günaydın" dediğinde, ona bakmadan
Bende "günaydın" demiştim. Ona kızgındım meslek taşı olarak, onun bu davranışını uygun bulmuyordum.

"haklısınız, bu yaptığım şey çok yanlıştı"

"buna fark etmenize sevindim," dediğimde biraz duraksayıp konuşamaya başladı.

"beni tehtit ettiler" diyip bana döndü. "ben ne yapacağımı bilmiyordum. Bak sen geç geldin ama ben onları tanıyorum. Onlar cezar aşireti mardinin en büyük hisseli aşireti, insanlar önlerinde eğilir ,yani anlayacağınız sadece ben ölmem ailemi de katlederler" diyip sustuğunda ona hak vermiştim, tabi yine de onun gibi tepki vermezdim.

"anlıyorum, zaten insanlar sevdikleri için her şey yapar" dediğimde, asansör durmuştur. Benim ineceğim kata gelmiştik,

"görüşmek üzere" diyip indim. İner inmez beni beklercesine üzerime üzerime gelen stajyerleri görünce durmak zorunda kalmıştım.

.......

❇️Ferzan dan ❇️'

Dünyayı kara gören insan, herkesi kendisi kadar kötü sanır ve bunun için herkesten nefret eder.

"Bernard Shaw"

Nasıl bir hayatı bu? vurmalı, kırmalı
DARMADAĞIN bir hayat. Belimdeki kurşun niçin yedim?, neyi?, kimi? korumak için yedim.. Aşiret olmamın verdiği cezalardı. Cezar ağanın aşireti,
Yine en yakınını cezalandırıyordu. Yine ateşe atılan, yakılan yine en yakınıydı. Sahi ne kadar yakın, kim o? Neyim o?
O benim amcamdı  babamın ölümünden sonra beni büyüten amcamdı. Bizi konağına alıp sahiplenen kişiydi. Babam öldüren adamlardan intikam alam için beni eğiten adamdı. Oysa babam öldüğünde ben daha 13 yaşındaydım. Ve o Bana silah tutmayı Gece gündüz demeden düşmanımızı gösterdi. Ben düşmanımla büyüdüm. İçim karanlıktı., içim öfkeydi, içim yaralıydı.
❇️❇️❇️❇️