Rüzgarın yaprağı savurduğu gibi savruluyordum. Oradan oraya tutunacak bir dal arıyordum
. Sahi kopan yaprak tekrar can bulurmu? Can bulan yaprak birdaha dala tutunurmu?
İşte haytımda öyleydi.ne yaprak gibi tutunacak dalım vardı, nede tekrar yeşerece...
Fırtınanın şiddeti ne oIursa oIsun, martı sevdiği denizden asIa vazgeçmez ❇️❇️❇️❇️❇️
2 hafta sonra :
İki haftadır Mardini çözmeye çalışıyordum. İnsanları konusunda yanlılmıştım iyi insalarda vardı hele Birtane teyze beni akşam yemeğine çağırmıştı. Kıyamayıp olur demiştim. Mardin güzel bir yer olduğu gibi aşiretlerin yaşadığı bir şehirdi. Dün gelen hasta daha 18 yaşındaydı ve babası yaşındaki bir adamla evliydi. Ben kalp cerhahıydım, burada tanıştığım alev hanım da kadın doğum uzmanıydı. O hasta alev hanımın yanına gelmişti 5 aylık hamileydi üstelik. Alev hanıma o kızın hikayesini sorduğumda tüylerim diken diken olmuştu. Töreye kurban gitmişti. Bazen nasıl bir yer burası desem de mekan güzeldi, sadece burada aşiret çoktu ve bu aşiretlerin tehlikeli olduğunu söylürdu.
Kapım çaldığında düşüncelerimi bir kenara bırakıp gel demiştim.
"elif hanım , merhabalar" dediğinde üzerindeki beyaz önlükten hastene görevlisi olduğunu anlamıştım.
"merhaba, buyurun şöyle geçin" dediğimde koltuğa oturup bana döndü.
"ben doktor selim"
"benim ismimi biliyorsunuz zaten" diyip Hafif bir tebessüm ettim
"evet kapıda gördüm. Bir türlü fırsat bulamadım hoş geldiniz."
"hoş buldum, ne içersinzi"
"bir kahve orta şekerli" dediğinde kendime de sade kahve sipariş ettiğimde selim beye döndüm "hangi alanda çalışıyorsunuz?
"ben genel cerrahi doktoruyum, bu arada nerelisiniz"
"İstanbul, siz"
"mardin"
"yaşadığınız şehirde görev yapamak çok güzel bir duygudur"
......
1 saat konuşmanın ardından öğle aram bittimişti. Selim beyin telefonu çalınca oda müsaade isteyip yanımdan ayrılmıştı. Bende üzerimdeki önlüğü çıkartıp askıya asıp çantamı alıp odadan çıktım. Bu gün ki işlerim bitmişti, eve geçip biraz dinlenmek iyi gelecekti. Tam asansöre basacağım sırada Stajyerlerim beni görünce hızla yanıma gelidiler, ellerindeki dosyayı bana uzatıp özet geçerek hastaların durumlarını anlatmaya başladılar. Anlaşılan uzun bir konuşma olacaktı, yeni olduğum dan dolayı göze girme çabasındaydılar. Biraz kenara geçip onları dinlemeye başladım.
"hocam, Ahmet kurt, kalp agrısı nedeniyle hastaneye geldi, Hasatanın filimleri çekildi ama birşey çıkmadı."
"peki ağrıya sebep olan şey ne Azra" Diye soru sorduğumda biraz düşünüp cevap verdi.
"hocam, Depresyon ve kardiyak psikoz gibi sorunlar da kalp ağrısının nedeni olabilir diye düşünüyorum"
"hasatayı yatırın ve Bi kaç gün müşaade altında tutun, Kalp ağrıları başladığında ağrının kalp ve göğüs bölgesindeki hangi sorundan kaynaklandığı hastalar tarafından bilinemez, bu nedenle ağrılar ciddiye alınmalı ve ağrı probleminin basit tedbirlerle çözülemeyeceği bilinmelidir. Zira kalp ağrısı herhangi bir ağrı türü değildir, sıradan ve basit ilaçlarla giderilemez, Gençler bu yüzden Kalp ağrılarının nedenleri tespit edilip erken bir dönemde teşhis konulmaz ise ağrılar kalp krizine dönüşebilir, siz hasatayı odaya götürün sonra odama gelin elinizde hasta için çözümlerle ve buna sebep olan şeyle gelin "diyip tekrar odaya geçtim. Belikii bugün Yoğun bir gün olacaktı. Beyaz önlüğü giyip hastanın dosyasını incelemeye başladım.
**** Hava kararmaya başlamıştı. Hastanedeki çalışanlar yavaş yavaş evlerine giderken bende odada oturmuş hasta dosyalarına göz gezdiriyordum., telefonumun çalışmasıyla dosyayı kapatıp telefonumu açtım.
"alo anne"
"nasılsın kızım, seni çok özledik"
"hastanedeyim anne, bende sizi özledim"
"yorma kendini, dikkat ett, yemeğini düzenli ye, kahvaltı yapmadan çıkma sakın"
" iyi olduğunu söylüyor ama ben anneyim ben anlarım hiç iyi değil. Çoçuklarını özlüyor... "
" onun için çok zor,"
" neyse kızım necda halan arıyor biyandan onu açayım, bu gün iki kere aradı, "
" tamam anne görüşürüz" diyip telefonu kaptığımda biraz arkama yaslanıp düşünmeye başladım. Onu eskisi kadar yoğun düşünmüyordum. En azıdnan bir kaç gündür yoğun olduğumdan dolayı düşünmeye fırsat bulamıyordum. Rüyalarıma da gelmiyordu eskisi gibi, buna nedense ülüzyordum. Alışkanlığım olmuştu artık onu görmeyince içim bir tuaf oluyordu.tamam.nefret ediyordum ama insan nefret ettiğini bile görmek istiyordu.
Gerçekten artık onun için ne düşüneceğimi bilmiyordum. Kafam allak bullakdı.
Düşüncelerimi bir kenara itip sadece bundan sonraya odaklandım. Bundan sonra hayatımı düzene sokmam gerekiyordu. Aniden kapının çalmasıyla irkilsemde beli etmeyerek gel demiştim.
"elif hanım acile gelmeniz lazım, acil bir vaka" dediğinde hızla oturduğum yerden kalkıp koşar adımlarla acile indik. Biyandan da adını yaka kartında gördüm Esra da bana özet geçiyordu.
"30 lu yaşlarda Ferzan olğun, silahlı saldırı sonucu sırtından vurulmuş, kurşun omuriliğine çok yakın ve" diyip sustuğunda duraklayıp acile baktım. "ve ne söyler misin"
"bu adam Mardinin en büyük aşiretti. Bu yüzden de ameliyatını yapacak olan selim bey ameliyattı reddetti. Kendisi girmek istemiyorum"
"ne demek girmek istemiyorum, keyfine göre mi hareket ediyor" diye bağırdığımda "Esra başını eğmişti. Sedyedeki kanlar içinde yüz üstü yatan adama baktığımda hiç bir müdahale yapılmamıştı. Selim beyi de iki adam sıkıştırmış tehditler, küfürler savuruyordu. Adamı resmen ölüme terk etmişti. Hızla sedye koşup " ameliyattı ben yapıyorum, ameliyathaneyi hazırlayın" diyip hastanın nabzını kontrol etmeye başladım. Gözlerine bakabilmek için yüzünü hafif çevirdiğimde tanıdık bir yüzle karşılaştım. Bu konağın sahibi olan adamdı.elimdeki ışıkla gözlerine bakıp "acil ameliyathane" diyip sedyeyi götürmeye başladık.selimin yanından geçerken "Herşeyden önce sen bir doktorsun," diyip yürümeye devam ettim.
Üzerime ameliyathane önlüğü giyip eldivenleride geçirip hastanın yanına gittim. Asistanlara ne yapılacakları anlatıp narkos verdikten sonra ameliyat başlamıştı. Yukarıda bizi izleteyen stajyerlerin yanında selimi beyi görünce yukarıya doğru bakıp başımı salladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü umarım beğenirsiniz Yorumlarınız benim için çok önemli, yaptığınız her yorum beni geliştiriyor bunu bilin istedim. Seviliyorsunuz
