39. BÖLÜM

27.1K 1.2K 86
                                    

İyi okumalar 😊💜

Bir ay sonra.

"Tamam anne."

"Fotoğraf atmayı unutma"

"Tamam anne."

"Sakın kalitesiz şeyler alma."

"Tamam anne."

"Dolapları alırken kullandıkları malzemeleri sor."

"Tamam anne."

"Perdeleri di-."

"Anne!"

"Tamam be sustum."

Sakinleşmeye çalışıp derin bir nefes aldım.

"Gidiyorum ben."

"Hadi güle güle "

Annem kapıyı kapatınca hemen aşağı da bekleyen Barış'ın arabasına bindim. Bana kısa bir bakış atıp arabayı çalıştırdı.

"Evimize mobilya almaya gidiyoruz."

Kocaman gülümsedim.

"Evet Barış, çok heyecanlıyım ya!"

"Bende heyecanlıyım, annem ne dedi sana?"

Göz devirdim.

"Beğendiğim her şeyi onlara atacakmışım, onlar seçecekmiş."

"Atacak mısın?"

"Hayır."

Kıkırdayıp bir eliyle elimi tuttu. Yemek yediğimiz akşamın üstünden bir buçuk ay geçmişti, bizde düğün hazırlıklarına hızlı bir giriş yapmıştık. Bugün de evimiz için mobilya bakmaya gidiyorduk. Düğüne yaklaşık iki hafta kalmıştı ve heyecandan ne yapacağımı bilmiyordum.

"Şu düğün bitse de kurtulsak, bir buçuk ayda kaç kere migrenin tuttu."

Dudağımı büzdüm. Gerçekten de artık sinir küpü olmuştum, sinirden sürekli başıma ağrılar giriyor migrenim tutuyordu. Annem ve Fulya annem sürekli isteklerime karışıyordu. Alttan almaya çalışıyorduk ama yine de sinirim bozuluyordu.

Şimdi de evin eşyalarına kafayı takmışlardı, zevklerimiz tamamen zıt olduğu için bana gösterdikleri eşyalar kabus gibi geliyordu. Allah aşkına biz padişah soyundan mı geldik? Fulya annem bana bir salon takımı gösterdi ve salon altın rengi detaylardan oluşuyordu.

Kim öyle bir ev isterdi ki? Annem ise daha çok toz pembe ağırlıkları beğenmişti, ikisinin gösterdiği modelleri reddetmiştim. Barış ve ben daha çok gri ve açık mavi tonlarının ağırlıklı olduğu bir ev istiyorduk. O yüzden beğendiğim hiç bir eşyanın fotoğrafını onlara atmayacaktım.

Kadir babamın bize hediye ettiği evi de Barış ile beraber gezmiştim ve tek kelime ile aşık olmuştum! Güvenlikli bir sitenin içindeydi ve iki katlı, küçük bir bahçesi olan şirin bir evdi. (Medya da var)

"Yarın gelinlik ve damatlığı almaya gideceğiz."

"Biliyorum güzelim, kafanda bir model var mı?"

Camdan dışarıyı izlemeye başladım.

"Evet, umarım bulabilirim."

"Bulursun merak etme."

"Gelinlik ve damatlığı aldıktan sonra birkaç eksikleri alacağız."

"En önemli şeyi almayı unuttuk."

Telaşla ona döndüm. Herşey tamam diye biliyordum oysa ki!

"Neyi almayı unuttuk?!"

Sırıttı.

 SADEM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin