Our Last Dance (CS1)

15

—

"ELLE!! MAG-USAP NAMAN TAYO OH! PARANG AWA MO NA!!" tatlong araw na nung huli kaming mag-usap, tatlong araw na rin siyang nag-eeskandalo sa.harap ng bahay namin.

I'm arranging my thing, hindi na muna ako dito tutuloy total wala naman ako ritong kasama. Wala si Liah, hindi pa s'ya bumabalik. Wala rin si Seren dahil sa mga Marqueza s'ya natuloy.

Ang daming nangyayari at wala na ako halos balita sa mga pinsan ko. Lahat kami may dinadalang problema, Marius is also missing, nawala raw iyon sa araw ng kasal n'ya.  Pati yung bride ay hindi nakita dahil pareho ata sila ni Marius tumakas sa kasal.

.
"HELLO, daddy? Can you drag him out?" tawag ko kay daddy mula sa kabilang linya.

Napabuntong hininga s'ya dahil maging s'ya ay napapagod na sa mga kaganapan, s'ya lagi ang nagpapalayas kay Eros pero maya-maya lamang ay babalik nanaman ang binata.

"ELLE! MAHAL NA MAHAL KITA, PAGBUKSAN MO NAMAN AKO OH!" Halos pumatak ang luha ko habang pinakikinggan ang katagang iyon.

Kung dati ang napapangiti ako kapag sinasabi n'ya 'yon, ngayon ay para akong inuuntog sa pader para sabihin at kunsintihin ang sarili na hindi iyon totoo.

"TITO, I NEED TO TALK TO HER, PLEASE. KAHIT ISANG BESES LANG!" sa loob ng tatlong araw ay ngayon lang s'ya nanlaban.

"EROS! MY DAUGHTER IS HURTING! Napapagod at nasasaktan akong makita s'yang nasasaktan!" galit na daddy.

Nagsimula na akong humibi ng makita ang oagsasagutan nila.

.

"PERO TITO, MAHAL KO PO ANG ANAK N'YO.  GUSTO KO PO S'YANG MAKAUSAP KAHIT LIMANG MINUTO LANG. ELLE! PARANG AWA MO NA, LUMABAS KANA D'YAN!!" ang hibi ko ay nagsimulang lumakas kaya naman dali-daling umayat si mommy sa aking silid.

.

"Oh my god, my baby, come here"  nagsisimula nang mangilid ang luha n'ya habang nakabalot ako sa bisig n'ya.

.

"M-Mommy, ang s-sakit, ayaw k-ko na po."  lalong lumakas ang hibi naming dalawa.

"Shhh, baby. Nandito l-lang si mommy"

.

"M-Mommy, m-mahal ko na si Eros eh. P-Pero bakit ganito. Bakit ang sakit n'ya m-mahalin? I-I thought, m-mahal n'ya a-ako pero-pero" nahihirapan na akong humibga dahil sa lakas ng pag-iyak ko at sa bigat na nararamdaman ko.

.

Tumahimik na sa labas at narinig ko ang mabibigat na yabag ni daddy. Nang bumukas ang pinto ay halos manlambot ang kan'yang tuhod sa nadatnan n'ya.

.

"Ang mga prinsesa ko" niyakap n'ya kaming dalawa ni mommy at saka pinusanan ang mga luha namin.

.

"Hindi ko na s'ya hahayaang makalapit sayo. I'll take you to your house later." tumango ako at tahimik na umiyak muli sa bisig ni daddy.

—

"SIGURADO ka bang kaya mo nang mag-isa rito?" agad akong tumango matapos kong ibaba ang ilang gamit ko mula sa kotse.

"Call us if ever na may problema ha?" bilin ni daddy.

"Happy birthday, anak." sabay na bati nila mommy habang may hawak na maliit na cake. Kinantahan lang nila ako saglit, gusto nga nilang magcelebrate kami pero sabi ko ay ayaw ko.