Gözlerimi açtığımda başıma bir ağrı girmesiyle kafamdan tutum. Kahretsin yine bayılmıştım babam gittiği günden beri olaylar karşısında bayılıyordum. Etrafa baktığımda sandalyede yatan arda'yı gördüm sanırım tüm gece burada yatmış. Yavaşça yataktan kalktım hemen kapıya doğru yöneldim . Hemen bu evden çıkıp babamı görmek istiyordum en önemliside annemin ölümüne sebeb olan katilin çocuğun yanında durmaycaktım . Odadan sesizce çıkıp kapıya yöneldim kapıyı açtığımda ise herzamanki gibi bu lanet kapının kilitli olduğunu gördüm. Etrafa baktığımda anahtarın olmadığını gördüm tekrar yatığım odaya gittim . Arda hala uyuyordu. Gidip mutfaktan sürahiyi doldurup onun üstüne boşaltım. Arda birden küfrederek sandalyeden kalktı.
-ne oluyo nehir ne yapıyosun?
-anahtarı ver arda?
Arda sinirle gülüp
-sana daha öncede anlatım nehir bu evden ben istemediğim sürece hiç bir yere gitmiyceksin!
Ben bağırıp
-yeter artık arda bıktım bu oyunundan biliyorum artık herşeyi babamı nasıl kandırdığınızı hayatımızı nasıl mahvettiğini herşeyi biliyorum.ve bunları sadece o lanet kağıt parçaları için yaptınız.
Arda birden kolumdan tutup beni duvara yapıştırdı
-doğru konuş nehir
Ben tekrar bağırıp
-ne yani yalanmı dün kendi kulaklarımla duydum seninle babanın bize yaptıklarını ve tüm bunları sen söyledin hatırlıyormusun arda! Ben ben sizin yüzünüzden babamı suçladım hep gittiği günden beri bizi bıraktığı her gün ona lanet ettim ve şimdi sen bana doğru konuşmu diyosun!
-yeter artık nehir o benim babam değil ben onun böyle yaptığını bilmiyordum. Yeni öğrendim.bunlar benim suçum değil
-tamam madem suçun yok bırak gideyim baban onuda öldürmeden babamı görüp kendimi afettireyim ?
Arda birden bağırıp
- o benim babam değil nehir anlamıyormusun değil!
Arda'nın çok sinirlendiği beliydi babasını sevmediğini biliyodum ama bu kadar nefret etiğini bilmiyodum ama bu hiç birşeyi değiştirmez sonuçta onun oğlu ve ben annemin katilinin oğlunun yanında kalamazdım
-tamam o zaman anahtarı ver ?
-nehir bu kadar yeter hiç bir yere gitmiyorsun!
Arda bana bu sözleri söyleyip geri çekildi ve odadan çıkıp kapıyı sert bir şekilde kapatı. Benim hemen bu evden çıkmam gerekiyordu aslında ardayı burdan çıkartabilirsem bende çıkmak için kapıyı kırmaya çalışabilirdim.saçma olsada en azından deneyebilirdim.
Biraz odada kaldıktan sonra planımı uygulamaya geçtim . Odanın kapısını açıp salona gittim . Salon da telefonla konuşan ardayı gördüm. Beni görünce konuşmasını kısa kesip telefonu kapatı.
-Ne oldu nehir yine bağırmaya geldiysen hiç çekemiyecem.
Öküz yaa insan bi der birşeyemi ihtiyacın var ? Herneyse sakin ol nehir ...
-benim kıyafetlerim kirli , temiz kıyafete ihtiyacım var
Arda bana bakıp koltuğun yanındaki poşeti işaret etti
-ihtiyacın olan herşey orda başka bir şey lazımsa söyle?
Poşete baktığımda yeni kıyafetler vardı .
-bunlar benim kıyafetim değil arda
-beni sinirlendirme de al şunları nehir
Off inanamıyorum bu böyle olmayacak
-arda en azından telefonumu getir ?
Arda gülüp
- salakmısın kızım seni öldürmek için arıyolar sen telefonum diyosun?
-ya kaç gündür burdayım sıkılıyorum.
Arda kumandayı bana verip
-al televizyon izle ?
Gerçekten inanamıyorum bunun ciden burdan gitmeye niyeti yok
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOLUKSUZ NEFRETİM
RomanceAşk+Nefret =Sen Bütün yolar ona çıkıyordu... İnsanı hem sevdirip hem nefret ettiren bir şey acaba aşk mıydı? bu olabilirmi? içinde nefret olan bi aşk... Nehir 'in ve arda'nın bitmek bilmeyen nefretinden doğan bu aşk onlara neler katıcaktı birbirinde...
