BDSM Stories: His Delicate Submissive (Unedited)

CHAPTER TEN

Tahimik na sumunod na lamang si Sybil sa opisina ni Pierro Moretti. Para siyang tanga sa pagbista sa likod nito. kahit nakatalikod ito ay hindi maalis ang istriktong awra nito, baka nananaginip lang siya kanina o na-imagie nya lang na nakangiti ito kanina. She shook her head for her to focus on walking, baka mamaya ay bigla na naman siyang matumba sa paglalakad. Bakit ba kasi ang lakas makaintriga nit sa kniya? iba na ang dating nito sa kaniya, para na tuloy siyang isang maniac na stalker na laging inaabangan ang mga ikinikilos nito.

Lumagpas na sila sa lahat ng kuwartong nadaanan nila at sumakay sa elevator, kung kanina ay nasa ibaba lang sila ng lower ground floor, ngayon naman ay nasa basement na sila. Basement 3 ang pindot nito sa Elevator, so, limang palapag pa sa pinaka-ilalim ang bahagi ang tinatahak nila.

Upper ground floor, lower ground floor, basement, basement one at basement two, batay na rin sa mga pagkakasunod-sunod ng initials sa button ng elevator. Ang cool! ngayon lang siya nakakita ng ganoon. paano kaya nakakahinga ang mga tao doon? sabi nga sa kasabihan na kung mamatay ka ay ililibing ka ng six-feet below the ground, sa pakiramdam niya ay lagpas na sila sa tinatawag na six-feet below the ground. hindi rin naman biro ang architectural design ng Building na ito, malamang ay malaking pera ang ibinuhos para rito. she was so amaze by that.

Malayo na naman ang tinakbo ng isipan niya at hindi niya namalayan na tumunog na ang elevator, indikasyon na bumukas na ang pinto nito at naiwan na siya sa loob nito. Bumalik lang siya sa huwisyo ng tawagin siya ni Pierro.

"Is this your first time on an Elevator?" sarkastikong tanong nito.

hindi naman napigilan ni Sybil ang pamulahan ng mukha. God! kailan ba bubuka ang lupa para kainin siya ng buhay? Dali-dali na siyang lumabas sa loob ng elevator. hanggang kailan ba siya mapapahiya sa harap nito? galit ba ito sa kniya? kanina niya pa napapansin na iritado ito sa kaniya.

"I'm sorry, sir!" pa bulong na hinging paumanhin niya, hindi niya masalubong ang mga mata nito kung kaya't yumuko na lamang siya. Nasasanay na siyang yumuko sa harap nito.

"Whatever!" napabuntong hininga ito. "Just follow me, i have some importante things to do aside from this, Miss Sybil. My time is so precious," tumingin ito sa pambisig niyang relo. "Besides, malapit ng mag twelve midnight, you might as well want to leave, go home at magpahinga na, alam kong pagod ka rin sa maghapon"

Tuloy-tuloy na itong nag tungo sa isang kuwarto, nasa dulo ito ng dalawa pang kuwarto na nadaanan nila, tatlong kuwarto lang ang napansin niya sa nadaanan nila, hindi na niya masyadong nabistahan ang buong palapag na iyon sa paghahabol dito. Masyadong mabilis at malalaki ang mga hakbang nito kompara kanina, bagay na isina walang bahala na lang niya. Masakit na rin ang mga paa niya sa heels na suot dahil sa pagmamadali para abutan ito.

When she reaches the door, nakapasok na si Pierro. Nakaupo na ito sa swivel chair nito at may hinahanap na kung ano.

"Take a seat, i will discuss to you the terms of your scholarship."

Naupo siya sa isa sa mga upuang nakaharap sa mesa nito. hindi na niya nagawang bistahan angbuongsilid, baka bigla nanaman siyang mapahiya dito kung mahuli na naman siya nito. Hinintay na lamang niya itong hinintay na matapos sa ginagawa. Naglabas ito ng isang Folder at isang pang maliit na box. iniabot nito sa kaniya ang Brown folder na inilabas nito kanina.

"Read this later, and when you decided to sign this, ibalik mo sa akin bukas,"

"Para saan po ito? ang alam ko nakapagpasa na po ako ng Scholarship form ko," takang tanong niya, habang inaabot ang folder na ibinigay nito.

Hndi niya maintindihan kung bakit pa siya nito papipirmahan ulit kung meron na siyang na pirmahan na.

"There's this so-called new rules and Policy regarding our Scholarship program. For all you know, not all of you ladies ang nakapag-apply ng scholarship form. to be honest, ikaw lang ang nag-apply," aniya habang titig na titig sa kaniya.

Parang gusto namang manliit ni Sybil. hindi niya magawang buklatin ang folder a kamay niya. Bakit feeling niya ay iba ang nais na ipakahulugan sa kaniya nito? Alam niya na wala talaga siyang pera para sa tuition fee na kailangan niyang bayaran sa Training Center na ito, parang insulto rin ang dating sa kaniya ng mga sinabi nito. kung wala naman siyang nabasa noong nag-inquiry siya na tumatanggap sila ng scholar ay hindi naman siya mangingiming maglakas ng loob na mag-apply.

"And also this, take this for your coming training," iniabot nito sa kaniya ang maliit na kahon na nasa gilid nito kanina, binuksan niya ito at nagulat sa laman nito. hindi niya malaman kung tatanggapin ba ito o hindi, baka isipin nito na nananamantala siya.

Isa iyong latest model ng cellphone na hindi pa lumalabas sa market, hindi biro ang halaga niyon, mabibili lang ng pre-order ito at tanging may kaya lang sa buhay ang makaka-avail. Sa pagkakaalam niya ay daang libo rin ang halaga niyon. Binibili ba siya nito? pero bakit? dahil ba sa mga nasabi nito kanina?

Ibinalik niya ang takip ng kahon at inilapag sa mesa. itinulak niya ito pabalik kay pierro. "Hindi ko po yata matatanggap ito, sir. Meron naman po akong cellphone at hindi ko na kailangan pa ng bago,"

"Don't flatter yourself, Miss Sybil. Lahat kayo ay makakatanggap nyan para sa Training at sessions ninyo, Even task, d'yan ninyo gagawin. It's the companies policy, mababasa mo iyan sa contrata na nasa loob din ng folder na iyan, together with your Scholarship form. "

Wala sa sariling napatingin siya sa folder na ngayon ay nakapatong na sa ibabaw ng hita niya. For the third time ay napahiya nanaman siya ng harap-harapan dito. napalitan ng inis ang kanina ay pagpapantasya niya rito. bakit ba ganoon ito sa kaniya? inis na inis na siya dito, sa totoo lang ay hindi niya iniisip an may magaspang na pag-uugali palang tintago ito, bawas pogi points para sa kaniya.

haist, mayayaman nga naman!

"okay, kung wala ka ng iba pang katanungan, pwede ka ng umalis. You Know your way out don't you?" tanong nito habang nilalaro ang sa daliri ang ballpen na hawak nito. "Bumalik ka muna sa silid ni Professor Marxist, para makuha ang iba mo pang gamit. Hindi mo naman yata gustong umuwi ng ganiyan na lang at wala iyong coat, di ba?" tumaas-baba ang kilay nito matapos iyon.

Mabilis ng tumayo si Sybil sa kinauupuan at inayos ang sarili bago binitbit ang mga binigay nito. Pahakbang na sana siya patungo sa pinto ng magsalita ito.

"Don't forget to bring that to me tomorrow after you read and sign the contract" mabilis itong tumayo at lumapit sa pinto.

Takang napatingin si Sybil dito, kung kanina ay halos ipagtabuyan na siya nito palabas, nagyon naamn ay gusto pa yata nitong magpaka-gentleman para ipagbukas siya ng pinto. Ang weird lang, hindi niya maintindihan ang ugali nito, hindi kaya may personality Disorder ito?

Napatingin nalang siya dito habang binubuksan nito ang pinto para sa kaniya. Niluwangan pa nito ang pagkakabukas ng pinto para makadaan siya. nagulat pa siya noong ngiti an siya nito bago lumabas. nagpasalamat na lang siya dito ng makalabas siya ng pinto. Ang damuho marunong naman palang ngumiti, bakit tinitipid pa? ngayon sigurado na siya na nginitian nga siya nito kanina at hindi guni-guni lang niya. that made her night, lahat ng inis na naramdaman niya kanina dito ay tuluyan ng nawala dahil sa pag ngiti nito. Malamang ay masarap at mahimbing ang tulog niya dahil sa ngiti na iyon.