Saatlerce onu aradım, yoktu. Herşeyi düzeltmek isterken daha kötü yaptım, bu kendimden nefret etmemi sağlıyor, Ah Rose. Neden tüm bunlar benim başıma geliyor? bugün cumartesi, fakat çocuklarımı bu mutsuz suratla karşılayamam, gitmemeye karar verdim. Onun yerine Sellyi arıyacak ve en azından kendimi affettirmeye çalışacaktım. Akşam saatlerinde Rose beni aradı
Rose: onları görmeye gelmedin..
Ben: Bak Rose kalbini kırdığım birisi var ve onun kalbini onarmadan çocuklarımın karşısına çıkamam, bence sende kalbini kırdığın kişilere kendini affettirmelisin
Rose: o gün çıkıp Selly'le konuşmaya gittiğini biliyorum, ne yani suçlu sadece benmiyim? ailemizi neredeyse bozmak üzereydi o kadın ve sen onun kalbini onarmaya çalşıyorsu...
Ben: bu sadece kendi vicdanını rahatlatmak için söylediğin bahaneler, kusura bakma ama kendimi kötü hissetmiyorum.
Ve konuşmamız burada bitmişti, yüzüme kapattı. Hayır Jas kendini kötü hissetme, suçlu olan o..
Tam o sırada telefonuma gelen mesajla heyecanla elime aldım mesaj Sellydendi
Selly"Tekrar konuşmak istiyorum umarım gelirsin seni ...... 'da bekliyorum"
Tabikide gidecektim, Ona değer veriyorum, Hani bir tanıdığınız olurda onu ne sevgili olarak nede arkadaş olarak görür, yinede çok değer verirsiniz ya, bunu hiç yaşadınızmı? yaşadıysanız bende tam aynısını yaşıyorum, ona ne kanka, kardeşim diyebiliyorum nede Aşkım, sevgilim. sadece öylesine biri. öylesine..
