DEANS:
yes two months nalang makikita ko na ang anak ko,,mayayakap ko na siya at mahahalikan,,sobrang sarap pala sa pakiramdam na maging ama,,sa totoo lang sobrang excited na ako malaman ang gender nang magiging anak namin..yessss sa wakas konting panahon nalang may tatawag na saking daddy..
bb may lakad ka..tanong ko kay jessica dahil ang aga niyang nakabihis,,napapansin ko lang lagi na siyang umaalis ng bahay..
ah uo pupunta ako kay kyla..seryosong.sagot niya napapadalas yata ang punta niya kila kyla twing rest day niya,,tapos nag padagdag narin siya nang flight niya kaya lagi siyang wala dito sa bahay..
wait did you forget na ngayon ang ultrasound ni ponggay,,malalaman na natin ang gender ni baby..pero parang wala siyang naririnig,,bumuntong hininga naman siya bago magsalita..
tingin ko hindi naman na ako kailangan dun,,baka pagkamalan na naman nilang si ponggay ang asawa mo mas ok nang hindi ko naririnig..seryosong sabi niya kaya napakunot ang nuo ko..last time kasi si ponggay ang tinawag nilang mrs.wong,,ano bang problema niya bakit siya ganyan..
jessica naman eto na nga lang magagawa mo para sa anak natin hindi mo pa magawa..medyo mataas na boses na sabi ko,,kasi ako sobrang excited sa gender ng magiging anak namin pero siya parang wala lang..
uo na deans ako na ang walang silbi wag mo nang paulit ulit ipamukha sakin yan..sigaw niya pabalik sakin kaya mas lalong nag init ang ulo ko..
lagi ka na ngang wala dito sa bahay jessica,,tapos ngayong nandito ka ganyan kapa,,ano bang problema mo ha..sigaw ko din sakanya dahilan para mapaluha siya..
alam mo ba kung bakit mas gusto kong laging wala dito sa bahay ha deans,,dahil para hindi ko kayo makitang masaya,,para hindi ko nakikitang masaya kang hinahalikan ang tiyan ni ponggay at kinakausap yung magiging anak natin,,na hindi ko alam kung may parte paba ako,,na hindi ko alam kung ako paba talaga ang magiging ina niya,,pakiramdam ko egg cell lang contribution ko sa magiging anak niyo,,pakiramdam ko nagdonate lang ako nang laman ko para magkaanak kayo,,uo deans alam ko wala na akong silbi pero sana lang wag mo naman ipamukha sakin araw araw yan,,tatanungin mo kung anong problema ko,,nasasaktan na ako nang sobra sobra dean wong,,sobra na akong nahihirapan,,sa twing nakikita kong masaya ka kasama si ponggay,,sa twing naririnig ko na siya ang tinatawag na mrs wong sobrang sakit nun sakin alam mo ba yun ha,,syempre hindi mo alam yung dahil masaya kana..masaya kanang magkakaroon kana nang anak na hindi ko kayang ibigay..lahat ng sakit deans tinitiis ko dahil mahal na mahal kita,,kahit sobra na akong nahihirapan wala kang narinig sakin dahil gusto ko maging masaya ka,,pero sana naman makiramdam ka din,,sana naman maisip mo na ako ang asawa mo at hindi si ponggay,,o baka nga hindi na asawa ang tingin mo sakin dahil hindi ko na maramdamang asawa mo nga ako..mahabang sinabi niya habang umiiyak,,hindi naman ako napagsalita sa mga narinig ko sa asawa ko,,nakita ko nalang nagpunas siya nang luha at lumabas ng kwarto..anong nagawa ko dahil sa paghahangad kong mag kaanak sobra na palang nasasaktan ang asawa ko..pero hindi din ba niya ako maintindihan na gusto kong magkaanak kame
