The Heiress (Transgender-Series)

Chapter 21

"Kuya..." pagpasok ni Elle sa office ng kuya niya ay batid nito ang pagod sa mukha ng kapatid niya. Sa loob ng dalawang linggo ay siya ang namuno sa paghahanap ng magulang nila. But he failed...

Ayaw ng madagdagan pa ni Elle ang problema ng kuya niya. Unti-unti ng nahuhulog sa bankruptcy ang kompanyang itinayo ng magulang nila.

"Are you feeling well now? My little sis?" tanong ni Arthur at nagsikap ito na bigyan ng ngiti ang kapatid niya.

Tumango naman si Elle sa kuya niya bilang pag-sang ayon na ayos lang siya.

Arthur does know na buntis ang kapatid niya....

"So, who's the father? You can tell it to me...." biglang seryosong saad ni Arthur sa kaniya. Na nagpatigas ng anyo niya.

"A-alam mo? Alam mo na buntis ako?"

"You know me Elle, hindi ako tanga.... Sino ang ama ng bata, Elle? Kailangan niyang panagutan ka!" hindi na naiwasang mag taas ng boses ni Arthur.

Elle is diagnosed with depression...

"No, kuya! Hindi mo na kailangang malaman dahil wala na siya..." saad ni Elle sa kapatid niya....

Pero nagtagis ang bagang ni Arthur ng dahil sa sinagot ng kapatid niya...

"Elle!" sigaw niya... Hindi na mapigilan ni Arthur ang galit na nabubuo sa dibdib niya sa kadahilanang ayaw ipagtapat ng kapatid niya kung sino ang ama ng dinadala niya.

Lumabas si Elle ng silid kung nasaan ang kapatid niya... At nagtungo sa kwarto nito...

Sa pagitan ng pag-uusap ng dalawang magkapatid ay may nakikinig sa hindi kalayuan.

"Ganiyan ka ba talaga ka-tanga?" saad ng lalaking kakapasok lang ng silid.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya sa lalaki.

"Gusto ko lang malaman kung gaano ka katangang hayop ka! Hindi mo man lang kilala kung sinong tatay nung bata?"

"Sino?" saad ni Arthur sa seryosong boses.

"Secret..." saad ng kausap niya sabay tawa.

"Pwede ba! Wag ngayon... Marami pa akong pinoproblema sa kompaniya..." seryosong saad ni Arthur sa kausap.

"I told you... Hindi mo iyan kaya... You should have just given the power on me... Edi sana maayos pa ang kumpanya... What a fool..." saad ng kausap ni Arthur na nagpapantig sa tenga niya.

Segundo lang ang lumipas at nasuntok na ni Arthur ang kausap niya.

"Tangina mo! Baliw ka na talaga!" sigaw niya pero tinawanan lang siya ng kausap..

"Chill, bro. That was just a joke..." saad nito at tumatawang lumabas ng opisina. Wala namang nagawa si Arthur kung hindi ang mapahilot sa sintido niya.

Two weeks ng wala siyang tulog at kaunti na lang ay bibigay na ang katawan niya. Sinalo niya ang lahat ng problema ng pamilya niya. Without knowing how vulnerable her sister is.

She was diagnosed with depression...

But depression will never be a joke. It kills anyone. It can kill anybody. It can kill your love ones.

Never call it a joke nor a drama.... Because it's a serious thing....

I felt alone. I felt useless, pakiramdam ko ako ang may kasalanan kung bakit na wala ang mama at papa. Pakiramdam ko ako ang malas sa pamilya.

Pakiramdam ko hindi ko deserve ang sumaya at lumigaya... Na pabigat ako. Pero bakit ganoon? I just wanted to be love and to love. But things were not going as it is.