The Heiress (Transgender-Series)

Chapter 29

"Ikaw nga!"

Napatingin ako sa nakangiti niyang mukha. We just met once pero natandaan niya pa din ako. This kid and I met in a resto. His mother is Clarrise. Aalisin na dapat siya ng kasama kong body guard pero I did not let them...

"Why are you here?" saad ko at pinantayan ko siya. I caressed his soft face and he smile at me from ear to ear.

"I'm going to see my dada po..." saad niya. Arthur. His father is Arthur. Bakit ko nga ba nakalimutan iyon?

"Kayo po? Why are you here po? Are you going to see my Dada?" tanong niya. Tumango lang ako. Hindi ko alam pero hindi ko siya magawang simangutan, after all, wala din naming kasalanan ang bata. He is so pure and innocent.

Naalala ko sa kaniya si Zayn. They were both sweet and caring.

"Martin!" parehas kaming napalingon ni Martin sa babaeng tumawag sa kaniya.

Nagulat ako ng bigla akong hawakan sa kamay ni Martin at sabay na tumungo kay Clarisse. He didn't get rid of my hands and so am I.

"Mama, si Miss Beautiful po..." saad niya sa Mom niya ng nakangiti. Hindi ko alam ang gagawin ko. I was supposed to look fierce and strong but with the hand of this kid ay lumalabas ang mother instinct ko.

"I know her... She's a friend of mine..." saad ni Clarisse at kinuha na ang bata sa akin. May tinawag siya sa 'di kalayuan at kinuha nito ang bata mula sa kaniya. He waived his hand on me sweetly at wala akong nagawa kung hindi suklian 'yon ng isang matamis na ngiti.

"You like him..." komento bigla ni Clarisse at kaagad na wala ang ngiti sa mga labi ko. She just smirk at me.

"Come inside.... Why do you have body guard? Are you that scared?" tanong niya na parang ng iinsulto. I stared at her. What's this act? She seems in her right mind huh.

Imbes na sagutin siya ay naglakad na ako padiretso sa office ni Arthur. But before I could even get inside ay sinabihan ko ang mga kasama ko na okay lang ako.

Pero my lawyer come with me....

" Arthur is in a meeting... Sit..." saad ni Clarisse.

"So, you made an amazing thing. Nabili mo ang halos kalahati ng kumpanya ng hindi namin namamalayan..." She spoke seriously.

"Can you leave us alone for a while?" saad niya sa lawyer ko at tumingin ito sa akin. Tanging tango lang ang binigay ko at lumabas na siya ng opisina.

"Finally!" saad niya at bigla na lang siyang tumayo.

"Ariel..." nagulat ako ng biglang mag-iba ang boses niya. She sounds like remorseful. "I am sorry... I am sorry for being a badass... Please forgive me... Nagawa ko lang 'yon dahil mahal ko si Arthur..." saad niya at hinawakan ang kamay ko pero kaagad ko iyong inagaw mula sa kaniya... Is she crazy? Last time she wanted me dead... Pero ano 'to? Is it her act?

Pwes! Hindi ako madadala sa ganito...

"Are you crazy?" bulalas ko at hindi ko inaasahan ang sunod niyang gagawin. May luha sa kaniyang mga mata at bigla na lamang siyang lumuhod sa harapan ko....

"Please... I beg you... Please, paniwalaan mo naman ako oh? I know I might look crazy, pero nagawa ko lang 'yon dahil mahal ko si Arthur... Matagal ko ng pinagsisihan 'yon ..." No! wag kang maniwala sa kaniya, Ariel!

"No! You can not fool me, Clarisse... At ano? Para saan 'to? Ha? Para ipapatay ulit ako?! Hindi na kita papaniwalaan..."

"Please... Wag ang kumpanya... Alam mong tinayo 'to ni Arthur mag-isa... Dugo at pawis ang binigay niya para dito...," saad niya. Hindi ko alam pero I am torn again. Ayaw siyang paniwalaan ng utak ko but my heart says otherwise. She is right, Arthur built this. Pero no! I shouldn't let this go this way!