Zawgyi
ရိေပၚလည္း ေရွာင္က်န္႔လက္ကို ဆြဲရင္းေျပးလာၿပီး အိမ္ကိုေရာက္လာသည္
"ရိေပၚ မေျပးပါနဲ႔ေတာ့ကြာ ေမာလိုက္တာ"
"အဟီး က်န္႔ေကာ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္တယ္မို႔လား
က်န္႔ေကာကို ကယ္ထုတ္လာတာ"
"ေတာ္ပါေပတယ္ ဟိုလူေတြေၾကာင့္ အသက္မထြက္ဘဲ မင္းလုပ္လို႔ အသက္ထြက္ေတာ့မယ္"
"က်န္႔ေကာကလည္း သား က်န္႔ေကာကို ဘာမွလည္း မလုပ္ရေသးဘဲနဲ႔"
"ေစာက္ကေလး အေရးထဲ တဏွာက ရူးေနေသးတယ္"
ရိေပၚ ခုမွ သတိရသည္
"ဟင္ စစ္ေကြၽးေရာ စစ္ေကြၽး "(ေအးေအး ခုမွ သတိရ ဟိုက ေသေနေလာက္ၿပီ🙂)
ေျပာရင္း ေရာက္လာပါပီ
မ်က္ႏွာမွာလည္း ဒဏ္ရါေတြနဲ႔
ပါးစပ္ကလည္း ပြစိပြစိနဲ႔
က်ိန္ဆဲလာတယ္ ထင္တယ္
"ရိေပၚ ေသနာေလး သူ႔လင္ေလးၾက ေခၚသြားၿပီး ငါ့ၾက ထားခဲ့တယ္ ဒီမွါၾကည့္ၪီး ဒဏ္ရါေတြမွ မနဲမေနာပဲ"
စစ္ေကြၽးကေျပာေတာ့
ရိေပၚက
"ေအးပါ သူငယ္ခ်င္းရာ ငါမွားပါတယ္
ေအာ္ အစ္ကို ယြီပင္း လာပါၪီး တစ္လက္စတည္း စစ္ေကြၽးရဲ့ ဒဏ္ရါေတြကို ေဆးထည့္ေပးလိုက္ပါလား"
ယြီပင္းလည္း
"အစ္ကိုေလးကို ထည့္ခိုင္းေလ အစ္ကိုေလးက ဆရာဝန္ပဲ"
"မရပါဘူး အစ္ကိုပဲ ထည့္ေပးလိုက္ က်န္႔ေကာက ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ အတြက္"
ယြီပင္းလည္း ေျပာမရတဲ့အဆံုး သူပဲ
ေဆးထည့္ေပးလိုက္ရသည္
ေရွာင္က်န္႔လည္း "ယြီပင္း စစ္ေကြၽးကို ေဆးထည့္ၿပီးရင္ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔လိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကိုေလး"
ယြီပင္းတို႔ ထြက္သြားေတာ့မွ
ေရွာင္က်န္႔ ရိေပၚကို ၾကည့္ေနသည္
အေကာင္းၾကည့္ေနတာေတာ့ မဟုတ္
သူမ်ားေတြ ျပန္သြားၿပီ
သူခုထိမျပန္ေသးဘူး
"အဟမ္း က်န္႔ေကာ သားကို ဘာလို႔ၾကည့္ေနတာလဲ သား ေခ်ာလို႔လား"
"မျပန္ေသးဘူးလား"
"ဒီည ဒီမွါအိပ္မွာ"
"ဒီအိမ္ကို နင့္ အေဖ အိမ္မ်ား မွတ္ေနလား"
YOU ARE READING
My Precious Doctor
Fanfiction"အသည်းခွဲခဲ့တယ်လို့ပြောရအောင်လည်း ကျန့်ကောက ငါ့ကို ချစ်တယ်လို့လည်း ပြောခဲ့တာမဟုတ် ပြန်လာမယ်ဆိုတာဟာ တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့အတွက်လား ကျန့်ကောရယ်"
