RUHUMUN GÜNAHI

22.BÖLÜM: Gölge..

Ruhum karanlığın çamurunda batarken nefes'in sadece kelime anlamının kaldığı vücudum yaşamak için direniyorken kendimi kaybetmiş bir şekilde tek bir noktada kalmış bulunmaktayım. Sanırım yavaş yavaş bu mücadeleyi kaybediyorum..Yok olurken arkamda bırakmak istediğim satırlar var.

Bölüm armağanı AysegulAndic

(YAZARIN ANLATIMINDAN)

"Ve umutsuzluğum ruhumun direncinden daha genişti." -Füruğ Ferryhzad

Doktorun durumu anlatmasının üzerinden dakikalar geçmişti ve odaya sessizlik hakimdi. Doktor Levent Bey sustuktan sonra ne Mehir bir şey demişti ne de o eklemişti.. Mehir parmağındaki yüzüğe bakarken duyduklarını sindirmeye çalışıyordu ki Levent Bey dayanamamış ve konuşmaya başlamıştı.

-"Zor bir durum biliyorum. Ama ben doktor olarak görevimi yaptım ve kendini dikkat etmen konuları açık açık söyledim. Geç kalınmış bir tanı, şuana kadar nasıl göstermedi kendini anlamıyorum!"

Levent Bey Mehir'in değerlerinin yazdığı raporları incelemeye başladığında Mehir kendini zorlayarak konuşmaya başladı.

-"Kalbimdeki.."

Durup yutkunduğunda bu cümleye devam etmek başlamaktan daha zor gelmişti.

-"Kalbimdeki delik için bir tedavi uygulayabileceğinizi söylemiştiniz."

Mehir açık açık olmasa da tedavinin ne olduğunu soruyordu. Bu soru karşısında Levent Bey tebessüm edip anlatmaya başladı.

-"İlaç tedavisi ile başlayacağız. Vereceğim ilaçlar ile kontrol sağlamış olacağız eğer olur da kontrolümüzden çıkarsa riskli bir ameliyat seçeneği ortaya çıkar, bunun çıkmaması için dikkat etmen gereken şeyleri tekrar söylüyorum."

Levent Bey gözündeki gözlüğü çıkarıp anlatmaya devam etti.

-"Sinirden, stresten, seni yoran iş ve durumlardan olabildiğince uzak duracaksın."

Levent Bey'in cümlesi ile Mehir alaycı bir tebessüm etti. Saydığı şeyler hayatının bir parçası olmuştu. Levent Bey Mehir'in gözlerinin içine bakarak sesini düzeltti.

-"Şimdi söyleyeceğim şey karşısında ne hissedersin bilmiyorum ama açık açık söylemem gerekiyor. Bu tür rahatsızlığı olan her kadın hastama söylediğimi bilmeni istiyorum çünkü belki de en can alıcı yer burası."

Mehir meraklı gözlerle Levent Bey' e bakıyordu.

-"Asıl dikkat etmen gereken nokta hamilelik. Hamile kalmamaya dikkat et."

-"Ne!"

Mehir duyduğu cümle karşısında şok olmuştu asla böyle bir şey beklemiyordu. Normalde böyle bir cümle karşısında utanırken o ân utanmaktan çok hayal kırıklığına uğradı, içinden bir parça koptu.

-"Aslında bakarsan sorun hamile kalmandan çok doğum anında. Kalbinde delik olan birçok hastamı doğum sırasında kaybettim. Bunun olmaması için önceden bilgi veriyorum, uyarıyorum. Eğer hamile kalırsan ve hamilelik sürecini sorunsuz geçirirsen doğum anında seni kaybedebiliriz. Kalbin.."

Levent Bey derin bir nefes aldığında Mehir'in gözyaşlarının düşmesine neden olan o cümleyi kurdu..

-"Şuan için öyle bir acıyı kaldırabilecek durumda değil."