Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hiçbir sır sonsuza kadar saklanmazdı. Elbet üzerini örttükleri kara toprakta filizlenirdi."
(YAZARIN ANLATIMINDAN)
Gece, tüm karanlığını, kayıpları, bilinmezlikleriörtmek ister gibi sergilerken Uzay, bir hışımla çıktığı odasından sola dönüp Savaş Akan'ın çalışmaodasına girdi.
Dışardaki korumalar şüphelenmesin diye odanın ışığıyakmayıp perdeyi açtı. Bahçedekiışıklar odayı yeteri kadar aydınlattığında onu avucuna alacak herhangi bir gerçeğinpeşinedüştü. İlk önce masaya yöneldiğindeüzerindeki bardağı gözüne kestirdi.
Bardağadokunmayıpmasayı kurcalamaya başladığında kayda değerhiçbirşey bulamamıştı. Arkasındakibüyük kitaplığa yöneldiğinde kitapları teker teker kaldırıpiçlerine, altlarına baktı. Kapınınyanındakiüçlükitaplığayöneldiğinde en üstraftakikitapları almaya başladı. Kitapların birinin arasından bir kağıt parçasını düştüğündeönce kitaba baktı.
Kâğıtparçasınındüştüğüsayfanınarasınaişaretparmağını koyup yere düşenkağıtparçasınaeğildi. Eğildiğinde bir fotoğraf olduğunu gördü. Fotoğrafı dikkatle incelemeye başladığındaoldukça eski bir fotoğrafolduğuçok belliydi. Yıpranmış ve rengisolan fotoğrafta iki tane delikanlı elleri önlerinde bir şekilde duruyordu. Fotoğrafıarka cebine koyduktan sonra parmağınıkoyduğusayfayı açtı, altı çizili olan satırları okumaya başladı.
"Her birimiz cenneti de cehennemi de içimizdetaşıyoruz."
Uzay kitabı yerine koyduğundadiğerkitapları da kontrol etti. Kitaplardanbaşka bir şey çıkmadığında nefes nefesekalmıştı. Sinirli bir şekilde tekrar masaya yöneldiğinde dikkatini az önce kontrol ettiği kitaplığın eğriliği dikkatini çekti.
