Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vega- Bu Sabahların Bir Anlamı Olmalı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Mucize, karnımda büyüyordu. Yaşamak için beni seçmişti. Ne olursa olsun onu bırakmayacaktım."
"Mucize, artık beş harften oluşuyordu. Mucize artık Güneş'ti."
(Yazarın Anlatımından)
Uzay'ın Savaş Akan ile karşılaşmasının üzerinden dört gün geçmişti. Mehir'siz doğan kaçıncı güneş bu diye geçirdi içinden. Acısı, özlemi her saniye artıyordu. İstanbul da bakmadığı yer kalmamıştı. Oluşturduğu grup türkiyenin dört bir yanına dağılmış, Mehir'i arıyordu.
Şimdi saat sabahın sekizi, Uzay, Avukat Serhat'tan aldığı telefon ile yanına gidiyor. Araştırması tahmin ettiğinden uzun sürse de nihayet bir sonuç elde edilmişti. Ve şimdi o sonuca gidiyordu.
Büronun önünde durup içeriye girmesi arasında bir dakikalık bir süreç geçmişti.
"Gel Uzay." Avukat Serhat, kapıyı açıp içeriye davet ettiğinde kimse yoktu. Birlikte odasına geçtiklerinde kağıt yığınlarıyla örtünmüş masasında dosyaları bir araya getiriyordu.
"Bu iş insanları tahmin ettiğimizden daha zengin. Bir insanın her yerde mi evi, arsası olur." Söylenerek topladığı dört kağıdı Uzay'a uzatıp karşısına geçmişti.
"İlk iki kâğıtta Türkiyede üzerine olan mülkler, diğer ikiside yurt dışındakiler." Bilgilendirme yaparken odanın sonundaki alanda kahve yapmaya başlamıştı.
"Hepsine bakacak mısın?"
"Gerekirse evet. Ama bence ona gerek bile olmayacak." Yaptığı filtre kahveleri önlerindeki orta sehpaya koyduktan sonra bacak bacak üzerine attı. "Ne geçiyor aklından?"
Savaş Akan'ın onları dinlediği ânları çok kez görmüşlerdi. Mehir ile kurdukları hayalleri bir bir düşünmeye başlamıştı, bunları birçok kez konuşmuşlardı çünkü.
