SALINCAK ¤ Bangtanpink

⚔0.6⚔

(Jennie'nin anlatımıyla)

Bu eve geleli 3 gün olmuştu.  Saat 03.50 idi. Jisoo unnie köşeye kıvrılmış yatarken, Lisa da onun bacağına yatmıştı. İkiside mışıl mışıl uyurken biz burda Rosie ile şu polisler ile ilgili bilgi bulmaya çalışıyorduk. 

RS: Jennie.

JN: Hm?

RS: Duydun mu?

JN: Neyi Rose?

RS: Gelen sesleri.

Başımı kaldırıp Rose'ye baktım. Bir süre sonra bir ses geldi. 

RS: İşte bu ses.

Anladım dercesine başımı salladım ve temkinli adımlarla pencereye ilerledim. Moonbyul unnienin tuttuğu bu apartmanda bizden başka kimse yoktu. Zaten kim gelir ki bu kadar ıssız bir yere.

Pencereden etrafı dikkatli bir şekilde izlemeye başladım. Ve gördüklerim ile beynimden vurulmuşa döndüm. 

JN: Rose buldular  bizi. Git dikkatlice balkon ve pencere kapılarını kilitle, perdeleri de çek. Gözükmemeye çalış. Ben de kızları uyandırıp dış kapıyı kilitleyeceğim. Hadi Rose hızlı. 

Beni onaylayarak ayağa kalktı. Bende hemen gidip kapıyı iyice kilitledim.

JN: Unnie, Lis uyanın hadi.

LS: Öf ne var ya?!

JN: Buldular bizi.

JS: Kim?

JN: O polisler.

LS: NE?!

Elimi ağzına götürüp kapattım. O sırada da Rose gelmişti. 

RS: Hallettim.

JN: Tamam. Lisa sessiz ol. Hadi kalkın. Burda telefon, bilgisayar, dosya ne varsa alın. Zulaya iniyoruz.

Hepsi beni onayladıktan sonra her şeyi alıp ışığı kapattık. Ardından lavabonun hemen yanında duvarın renginde olan kapıyı ittirdim. Açılan merdivenler ile kızlara yer verdim. Onlar girdikten sonra bende inip merdiveni yukarı ittim. Böylelikle duvar kapanmış oldu.

Bodrum katı olan bu yeri depo haline getirmiştik. Yani Lisa'nın deyimi ile Zula. Buraya bir kaç çanta içerisinde önemli eşyalarımızı getirmiştik. 

JN: Hangisini alalım?

LS: Hepsini alalım işte. 

RS: Sessiz ol Lisa.

JN: Hepsini alamayız.  Kaçacağız sonuçta. En önemli bir tanesini alalım. 

JS: Ama ben hepsini seviyorum.

JN: Unnie sen de mi? Merak etmeyin burayı bulamazlarsa geri gelir hepsini alırız.

JS-LS: Yaa banane, banane. 

JN: Rosie sen seç. 

RS: Tamam. O zaman... 4. Çanta olsun.

JN: Tamam. 

Çantayı alıp sırtıma taktım. Ardından dış kapı gürültü ile çalmaya başladı. 

NJ: SAKLANAMAZSINIZ. YERİNİZİ BULDUK. ZORLUK ÇIKARTMADAN TESLİM OLUN. CEZANIZ BİRAZ DAHA HAFİFLER. 

Sessizce mırıldandım. "Asla.."

JS: Ne suçundan bahsediyorsa. Biz herkesin iyiliği için kötüyüz. Başkalarının ailesi ölmesin diye kötüyüz. Bu suç mu şimdi?!  Asıl bu mallar bizi değil o katillerin peşinden koşmalılar.

JN: Çok haklısın unnie. Ama şimdi buna zamanımız yok. Şuradaki pencereden sırayla çıkacağız. Ve sessizce atlayıp, ses çıkarmadan koşup arabaya bineceğiz.  İçimizden biri yakalanır ve kurtulamazsa içimizden biri de kendini feda edecek. Böylelikle diğer kalan iki kişi plan yapacak ve sizi kurtarmaya çalışacaktır. Ama yine de yakalanmamaya çalışalım tamam mı?

Herkesten onayı aldıktan sonra yavaş adımlarla pencereye doğru ilerledim. O sırada güçlü bir ses geldi. Kapıyı kırmışlardı ve şu anda evi dolaşıyorlardı. Onlar uzaklaşana kadar duvara sinip saklandık. Bir süre sonra ses gelmeyince temkinli adımlarla pencereye ilerledim. 

Ve o sırada tam da ensemde soğuk bir şey hissettim. O anki hisle gözlerimi kapatıp yavaşça yutkundum.

(Jisoo'nun anlatımıyla)

Gördüğüm görüntü ile donakaldım. Burayı bulmuşlardı. Hemen başka bir duvara geçip saklandım. Ardından sırtıma sakladığım silahı çıkarıp bekledim. 

Jennie'nin dediğini yapacaktım. Jennie'yi o Jimin denen polis yakalamıştı. Ve şu an silah doğrultuyordu. Kızlara baktığımda onlar da yakalanmış, merdivenlerden yukarı çıkıyorlardı.

Şu an herkesi kurtaracak olan kişi bendim. Hemen etrafı kolaçan edip biri var mı diye bakındım. Görünürde kimse olmayınca Jennie'yi tutan Jimin'e ilerleyip silahımı doğrulttum.

Ve aynı anda bir silah daha doğrulup kafama yaslandı. Bir kol belime sarılmışken hareket edemedim. Sonra kulağıma fısıldadı.

SJ: Yol burdan güzelim. Polis arabasına.

(Jennie'nin anlatımıyla)

Kızlar yakalanmıştı büyük ihtimalle. Benim de kurtulma ihtimalim artık sıfırdı. Buraya kadardı. Ardından kulağıma fısıldayan o sesle gözlerimi sertçe açtım ve daha ne kadar o katillerin dışarıda gezip bizim içeri tıkılacağımızı düşünmeye başladım. 

JM: Gözlerini aç... Güzelim.

                                                                                             🏹🍁🗡

Selaaaammm. Uzun süredir yoktum. Sınavlarım çok fazlaydı. O yüzden yazamadım.  Ardından yazamayınca bende dedim ki" Zaten yazamıyorum. Bırakayım artık yazmayayım." Dedim ama sonra bir sürü oy gelmeye başladı. Yb isteyenler çoktu. Ve bu da bana moral oldu ve bende yazdım. 

Kısa bir bölümdü ama bugün bir bölüm daha gelecek. YEY!!! Xkzgkgmg.

Neyse baktım sınır geçmiş biraz daha arttıralım o zaman. Ama bu bölüm değil. Bugün gelecek diğer bölümde attırırım. 

Her neyse kitap hakkındaki görüşlerinizi, fikirlerinizi ve önerilerinizi buraya da yazmayı unutmayın. 

Seviliyorsunuzzz. Muah muah...😘😘😘

.