⚔1.9⚔

825 40 36
                                    

(Jennie'nin anlatımıyla)

Sipariş ettiğimiz pizzaları hayvan gibi yedikten sonra kızlarla BTS'in gelmesini bekliyorduk. Evlerine gidip eşyalarını alacak ve hepimiz burada yaşayacaktık. 

Kapının çalmasıyla Rose gidip kapıyı açtığında hepsi içeri girip odalarına gittiler. 2 saat sonra geri oturma odasına geldiklerinde Lisa bahçeye çıkacağını söyleyip gitmişti. 

Rose odasında olduğunu söylerken, Jisoo tatlı yapacağını söylemişti. Ben çalışacağımı söyleyince diğerleri de playstation oynayacaklarını söylemişlerdi. 

Odama girdiğimde masaya oturdum ve ağlamaya başladım. Artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Eskiden kızlara bir şey olacak diye korkarken şimdi çocuklar içinde korkuyordum. Onlar da bizimle aynı acıyı yaşamışlardı ve sıradakiler bizdik.

Birden kapımın açılmasıyla refleksle elim silahıma gitti. Jimin'in olduğunu fark edince silahı bırakıp önüme döndüm. 

Jimin yanıma gelip oturduğunda konuşmaya başladı. 

"Odanın önünden geçiyordum ağladığını duydum. Bir sorun mu var Jennie?"

"Sence Jimin?! Bizim hayatımız sorun zaten. Kızlara bir şey olursa yaşayamam ben. Size de bir şey olmasını istemiyorum. Ve bu pislikler gün geçtikçe daha da canımızı yakıyor. Ama benim elimden hiç bir şey gelmiyor. Sadece bir kaç tane ipucu o kadar. Ama onlar bizim sonumuz. Ölüm ensemizdeyken ben böyle birşey yapamadıkça sinirleniyorum Jimin."

Jimin beni kendine çekip sarılırken kafamı göğsüne yasladı. Ve işte o hareketiyle ben daha da ağlamaya başladım. 

"Geçecek Jennie, her şey güzel olacak. Biz hep birlikte olacağız."

Jimin beni sakinleştirirken o zaman düşündüğüm tek şey hep içime attığım duygularımı Jimin'in yanında dışarı vurmam ve Jimin'in benim destekçim olmayı kabul etmesiydi. 

(Rose'nin anlatımıyla)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Rose'nin anlatımıyla)

Kulağımda kulaklarım depresyon playlistimi açmış onu dinliyordum. Moralim çok bozuktu. İçimde kötü bir his sürekli konuşuyordu. Ve ben o hissi susturmak için sesi daha da açıyordum. 

Birden omzumda hissettiğim hareketlilikle bana dokunan kişinin bileğini tutup ters çevirdim.

"N'apıyosun kızım ya?!"

Yoongi'nin bileğini bıraktığımda sinirle konuşmaya başladım. 

"Sen niye sessizce geliyorsun?! Bir de bana kızıyor ya!"

"E seslendim seslendim duymadın."

Önüme dönerken o da bileğini ovuşturmayı bırakmıştı.

"İyi misin?"

"Hayır. Bunaldım, korkuyorum, sinirliyim. Ne zaman bitecek bunlar Yoongi?"

"En erken zamanda."

SALINCAK ¤ BangtanpinkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin